به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، طبق آماری که دو سال قبل منتشر شد 40 درصد از کارگران در کارگاه های ناایمن آسیب دیدند و فوت کردند. به نظر می رسد دولت و نهاد های زیربط مسئولند که به زیرساخت ها و مسائل حوزه کارگری بیشتر توجه کنند و کارگاه های ناایمن را رسیدگی نمایند.
به گفته کارشناسان تعداد زنان و مردان کارگری که دچار آسیب شده اند و فوت کردند برابر نیست و از آن جایی که مردان همواره در شغل های سخت تر و زیان آور تر مثل معادن کار می کنند، طبعآً از آسیب و زیان بیشتری بهره مند می شوند.
حسین حبیبی، فعال کارگری در مورد آمار فوت کارگرانی که در حین کار فوت کردند به خبرنگار اجتماعی رکنا اظهار داشت: واقعیت این است که از آمار کارگاه های ناایمن اطلاعات موثق و معتبری در دست نیست، علت آن نیز به دلیل آن است که در حوزه روابط کار که متولی آن وزارت کار و رفاه اجتماعی است ما بحث قراردادهای کار را داریم؛ زمانی قرار بود طبق تبصره ماده 10 قانون کار، چنانچه قراردادی بین کارگر و کارفرما منعقد شد، آن قرارداد باید در 4 نسخه تنظیم شود، یک نسخه به ذینفعان یعنی کارگر و کارفرما داده شود، یک نسخه به تشکل های کارگری و شوراهای اسلامی کار، یک نسخه نیز به اداره کارهای محله ها داده می شود، موقعی که دیدیم این 4 نسخه صادر نمی شود و در اختیار ذی نفعان قرار داده نمی شود پس در آغاز کار ما فاقد اطلاعات هستیم، ضمناً در ادامه کار و در حین کار هم فاقد اطلاعاتیم. بنابراین ما هم از کارگاه هایی که ناامن هستند اطلاعات کافی نداریم و هم از آمار کشته شدگان بی خبریم.
حبیبی در مورد کارگاه های ناایمن کشور برای کارگران گفت: کارگاه های ناامن و ناایمن ما کارگاه هایی هستند که به طور غیررسمی فعالیت می کنند، این کارگاه ها نه در ساختار کارگاه استاندارد هایی که باید باشد را رعایت می کنند و نه در حوزه روابط کار. ما باید برای استخدام نیروی کار آزمایشات پزشکی مربوط به سلامت فرد را بدست آوریم که اطمینان حاصل کنیم شرایط کار برای فرد ناامن نیست، این درحالی است که آزمایش های قبل از استخدام را نداریم، بنابراین زمانی که استانداردهای کار رعایت نمی شود و مباحث مربوط به ایمنی کار مطرح نیست، طبیعی است که با اتفاقاتی در کارگاه های ناایمن مواجه خواهیم شد.
این فعال کارگری در مورد تعداد زنان و مردانی که در حوزه کار آسیب می بینند، افزود: اکنون دسته بندی زنان و مردانی که از کار آسیب می بینند کار آسانی نسیت. در کل مسلم است که چون مردان بیشتر درکارهای سخت شرکت می کنند تعداد تلفات و آسیب ها در آن ها بیشتر است، مثلاً در کار معادن که بیشترین تلفات و آسیب دیدگان در حوزه کارگری مربوط به آن می شود، کار در بخش های صنعت و سایر بخش های تولیدی و خط تولید آقایان حضور دارند و بازهم تعداد آسیب دیدگی ها در آن ها بیشتر است. خانم ها نیز سعی بر این شده که طبق موازین قانونی از آن ها در کارهای سخت و زیان آور استفاده نشود، اما بهرحال نوعی از مشاغل هستند که برای آن ها نیز آسیب زا به حساب می آیند، با این حال بنابر مشاهدات تعداد مردان کارگری که از آسیب و تلفات بیشتری بهره مند می شوند از زنان کارگر بیشتر است.
حبیبی در پایان اظهار داشت: توصیه می کنم به خبرگزاری و رسانه ها که علاوه بر توجه به مشکلات کار و کارگران به مسائلی همچون امنیت شغلی این قشر نیز توجه کنند، زیرا طبق قانون اساسی حاکمیت موظف است تا به امنیت شغلی کارگران بیشتر توجه کند و زمانی که امنیت شغلی این قشر از جامعه تامین شود طبعاً سایر مشکلات این افراد نیز همچون آمار آسیب دیدگی و تلفاتشان نیز کمتر می شود. آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.
