گیاهی است بومی هند ، چین و بنگاله؛ در ایران در مازندران می‌روید و دو نوع کوهی و دشتی دارد. در طب ایرانی زنجبیل دارای مزاجی بسیار گرم است.
به عنوان گوارنده غذا، رفع رطوبات سر و حلق و در درمان اختلالات گوارشی بیشترین کاربرد را در طب ایرانی دارد. در طب ایرانی زنجبیل در اشکال خوراکی، ضماد و اکتحال مصرف می‌شود.
وی کم اشتهایی، بیماری مسافرت، سوءهاضمه، تهوع پس از جراحی، استفراغ شدید در بارداری و دریازدگی را از جمله کاربردهای این گیاه در طب مدرن برشمرد و گفت: مصرف زنجبیل ممکن است عوارضی مانند تحریک گوارش (نفخ، سوزش معده، زخم معده)، حساسیت پوستی، آریتمی قلبی داشته باشد.
وی مقدار مصرف این گیاه را، 0.5 تا 1 گرم گیاه 5 دقیقه در آب جوش رها دانست و گفت: بسته به نوع مصرف، مقدار مصرف متفاوت است.
متخصص طب ایرانی و مکمل با اشاره به مطالعات اخیر در خصوص تاثیر زنجبیل در بیماری های ویروسی افزود: در مطالعات جدیدتر زنجبیل دارای اثرات ضد ویروسی بر برخی از ویروسها مانند ویروس تبخال تیپ یک و دو، و ویروس انفولانزا داشته است. همچنین زنجبیل دارای اثرات ضد التهاب است.
وی با بیان اینکه، تعیین طبع (مزاج) سرد برای ویروس و توصیه به مصرف گرمی‌جاتی مانند زنجبیل یکی از شایع‌ترین توصیه ها در اوایل شیوع بیماری کووید 19 بود افزود: مبلغان مصرف زنجبیل چطور انقدر سریع به طبع (مزاج) ویروس کووید 19 دست یافتند، این نکته بسیار ظریفی است که هرگز از جانب آنان توضیح داده نشده است.
دکتر مرضیه سیاهپوش گفت : از سویی بیماری در طب ایرانی چهار مرحله دارد و هر مرحله درمان خاص خود را می‌طلبد. دارویی مانند زنجبیل با گرمی و خشکی بسیار که در طب ایرانی نبایستی بی احتیاط مصرف شود، مشخص نشد که برای کدام مرحله بیماری توصیه شده است.
عضو انجمن علمی طب ایرانی دانشگاه های علوم پزشکی کشور ، در مورد تاثیر مصرف زنجبیل در بیماری کرونا ادامه داد: هنوز هیچ مطالعه بالینی میزان اثربخشی زنجبیل بر کووید 19 را نه در آزمایشگاه، نه در مدلهای جانوری و نه در بدن انسان، مشخص نکرده است. لذا مقدار مصرف نیز برای اثربخشی در کووید 19 نامشخص است.
وی افزود: با آنکه سازمان غذا دارو آمریکا زنجبیل را بعنوان یک ماده غذایی ایمن معرفی کرده است، اما طبق آموزه های طب ایرانی، زنجبیل دارویی است با طبیعت بسیار گرم ، لذا حتی در صورت تأیید بالینی در کووید 19، بایستی در مصرف آن احتیاطات لازم مراعات شود.
