نوجوان نقره‌ای المپیاد نانو: هیچ محدودیتی برای رسیدن به موفقیت در ایران وجود ندارد/ الگوهای «بیتا»ی کردستان در مسیر موفقیت‌های تحصیلی

خبرگزاری فارس کردستان - شیرین مرادی؛ مسابقات ملی فناوری نانو هر ساله با گستره ملی، توسط کارگروه ترویج و آموزش عمومی ستاد ویژه توسعه فناوری نانو با حضور هزاران نفر از علاقه‌مندان به این فناوری برگزار می‌شود.

یازدهمین دوره المپیاد دانش‌آموزی نانو با شرکت بیش از 10 هزار و 500 دانش‌آموز برگزار شد و 30 دانش‌آموز به مرحله نهایی راه پیدا کردند که تنها از استان کردستان 13 نفر به مرحله نهایی راه یافتند.

هدف از برگزاری این مسابقه که بزرگ‌ترین رقابت علمی دانش‌آموزی کشور در زمینه فناوری نانو است، ایجاد فضای رقابتی سالم به منظور افزایش آشنایی دانش‌آموزان با فناوری نانو، گسترش آموزش فناوری نانو در مدارس و جهت‌دهی فعالیت‌های آموزشی و حمایت‌های تشویقی ستاد توسعه فناوری نانو است.

بیتا زندسلیمی یکی از دانش‌آموزان راه‌یافته به مرحله نهایی مسابقه ملی فناوری نانو است که رتبه دوم و مدال نقره را کسب کرده است، به منظور آشنایی بیشتر با این برگزیده کشوری گفت‌وگویی با وی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید...

زندسلیمی 17 ساله و سال آخر دوره متوسطه دوم است هر چند وی برای کسب این عنوان تلاش‌های زیادی داشته و ماراتن کنکور را در پیش دارد اما مهم‌ترین برنامه‌اش طلایی‌شدن در دوره بعدی المپیاد نانو است. 

وی عامل رسیدن به این سطح از موفقیت را اول، تلاش خود و همراهی خانواده‌اش و بعد مدرسه و آموزش و پرورش می‌داند.

فارس: چه شد که به فعالیت در حوزه نانو علاقه‌مند شدید؟

سال آخر دوره متوسطه اول بودیم که آقایی از ستاد ترویجی نانو به مدرسه ما آمد و رشته نانو را به شکل بسیار ساده‌ای توضیح داد و من با این رشته آشنا شدم و به شدت علاقه پیدا کردم.

رشته نانو به گونه‌ای است که امروز در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا پژوهشگران به این سمت می‌روند و در کل گرایش به آن زیاد است، رشته‌ای که می‌توان در تمام زمینه‌ها از آن استفاده کرد و همین گسترده بودن چون با روحیاتم بسیار سازگار است به شدت مرا به سمت خود جذب کرد.

آن سال به همراه 15 نفر از همکلاسی‌هایم در کلاس‌های آقای فرهیخته شرکت کردیم، اما هیچکدام قبول نشدیم، همه ناامید شده بودند تا جاییکه در دوره بعد تنها 3 نفر باقی ماندیم، با توجه به علاقه‌ای که داشتیم کار را ادامه دادیم و هر سه نفر به مرحله نهایی مسابقات راه پیدا کردیم.

در مرحله نهایی که طی دو مرحله و به صورت تئوری برگزار شد، با تلاش و جدیت زیاد موفق به کسب رتبه دوم شدم.

امسال هم برای اولین بار در المپیاد نانو شرکت کردم و توانستم مدال نقره را کسب کنم، در مسابقه «توانمند» هم شرکت کرده‌ام و خیلی امیدوار و مطمئن هستم در این مسابقه نیز رتبه خوبی به دست خواهم آورد.

سال آینده کنکوری هستم ولی با این وجود خودم را محدود به کنکور نکرده‌ام، هرچند برای کنکور هم تلاش می‌کنم و آن چیزی را که می‌خواهم به دست خواهم آورد اما در کلاس‌ها و دوره‌های مختلفی شرکت کرده‌ام که در صورت موفقیت مدرک دانشگاه صنعت شریف دریافت خواهم کرد.

 

معتقدم دانش‌آموزان نباید خود را فقط به درس محدود کنند چرا که کتب درسی تنها مهارت‌های تخصصی را به آنها یاد می‌دهد نه مهارت‌های تخصصی که برای زندگی نیاز دارند، ما نیاز داریم در مورد اقتصاد اینکه چگونه خرید کنیم و حتی در سایر فعالیت بهترین خروجی را داشته باشیم چیزهایی را یاد بگیریم این مهارت‌ها را باید خارج از کتاب‌های درسی دنبال کنیم.

از تعطیلات تابستانی بهترین استفاده می‌کنم با وجود اینکه سال آینده کنکوری هستم، در کلاس‌های مهارتی همچون مهارت سخنوری، ارتباط اجتماعی، توسعه پایدار، هوش اقتصادی و چند مهارت دیگر به صورت همزمان شرکت می‌کنم و امیدوارم بتوانم همه را پاس کنم و به گواهینامه معتبر دانشگاه صنعتی شریف برسم.

فارس: آیا بجز خودتان در خانواده افرادی دارید که در المپیاد و یا مسابقات شرکت کرده باشند؟

خانواده من به لحاظ سطح سواد در حد معمولی هستند، ولی با توجه به اینکه نوه اول خانواده هستم سعی کرده‌ام برای سایر بچه‌ها الگو باشم و خوشبختانه این مهم تا حدودی تحقق پیدا کرده و اکنون سایر فرزندان فامیل نیز وارد این فاز شده و در رشته نانو مشغول فعالیت هستند.

فارس: چه هدفی را در این مسیر دنبال می‌کنید؟

یکی از مهم‌ترین اهدف موفقیت در کنکور است، افزایش مهارت‌هایی که در حال یادگیری آن هستم را ادامه دهم و چون در کلا روحیه‌ام با مدیریت می‌خواند دنبال کارآفرینی هستم.

به کارآفرینی علاقه زیادی دارم به همین دلیل هرگز دنبال کار اداری نیستم، دوست دارم برای خودم و دیگران اشتغال ایجاد کنم به همین دلیل از الان کارهای تحقیقی و پژوهشی در این زمینه را شروع کرده‌ام بعد از گذراندن دوره‌های کارآموزی شروع به برگزاری استارتاپ‌های مختلف می‌کنیم.

باشگاه نانو دانش‌آموزانی که مدال می‌آورند و در دانشگاه پذیرفته می‌شوند را به عنوان معلم خود جذب می‌کند، یعنی الان ما معلم‌هایی داریم که در دوره‌های قبل مدال‌آور بوده‌اند.

 

خیلی از اساتید تراز الف کشور بخاطر اینکه بچه‌های کردستانی بتوانند در سطح کشور بدرخشند، به اینجا می‌آیند و به ما درس می‌دهند.

این اولین دوره‌ای بود که شرکت کردم و نخستین کسی هستم که در همان اولین مرحله مدال نقره به دست آورده است، برای طلایی‌شدن برنامه دارم، با توجه به اینکه هر دانش‌آموز می‌تواند دو سال در المپیادها شرکت کند برای طلایی شدن واقعا برنامه دارم، تابستان امسال با توجه به اینکه کنکور را پیش‌رو داشتم شرکت نکردم ولی قطعا سال آینده با آمادگی بیشتر شرکت می‌کنم و هدفم کسب مدال طلا خواهد بود.

فارس: چه کسی و یا کسانی مشوق‌ شما در این مسیر بودند؟

نخستین عامل موفقیتم را تلاش‌های خودم می‌دانم و بزرگترین مشوقم خانواده‌ام هستند که تمام‌قد پشتم ایستاده‌اند، همین پشتیبانی‌هایی که از سوی خانواده‌ام صورت گرفت موجب شد هرگز بابت اینکه بروم و موفق نشوم نگران نبودم و با آرامش تمام جلو رفتم و به موفقیت و نتیجه‌ای که می‌خواستم رسیدم.

آموزش و پرورش که کوچکترین عضو آن مدرسه‌ام است نیز پشتیبانی خوبی داشتند، آزمون‌های المپیاد دقیقا همزمان با امتحانات مدرسه بود نزدیک 5 تا 6 امتحان را اصلا نتوانستیم شرکت کنیم، ولی با توجه به آرامش و همکاری که مدرسه و آموزش و پرورش ناحیه دو از ما کردند توانستیم بدون دغدغه در المپیاد شرکت کنیم و خود را در کشور نشان دهیم.

حس و حال کسب مدال در المپیادها

فارس: کسب مدال‌، آن هم مدال المپیاد چه حس و حالی به آدم می‌دهد؟

فکر می‌کردم هر شرکت کننده تنها حق دارد یک دوره در المپیاد شرکت کند، به همین دلیل تمام توان و تلاشم را بکار گرفتم که بتوانم بهترین نتیجه را بدست بیاورم، حقیقتا منتظر نقره نبودم، آخرین سطحی که در این دوره برای خودم متصور شده بودم برنز بود ولی چون با همه توان تلاش کردم توانستم مدال نقره را کسب کنم.

معمولا کسانی که طلایی می‌شوند یک بار دیگر این فضا را تجربه کرده‌اند ولی من در اولین حضور در المپیاد نقره را کسب کردم. روزی که نتیجه آزمون‌ اعلام شد ما منزل نبودیم و نتوانستم چک کنم، یکی از دوستانم خبر کسب این مقام را به من دارد که به همراه مادرم فقط از خوشحالی اشک می‌ریختم، حس و حال عجیبی داشت که امیدواریم همه کسانی که مصاحبه را می‌خوانند بتوانند روزی چنین حس خوبی را تجربه کنند.

فارس: پیشنهادتان به هم سن و سالاهایتان چیست؟

ما زمان محدودی در اختیار داریم، الان جوان هستیم و می‌توانیم از فرصت بهترین بهره را بگیریم، حدود 5 سال در دو مقطع راهنمایی و متوسطه وقت داریم که آینده خود را بسازیم، وقتی می‌بینم خیلی از هم سن و سال‌هایم بیشترین وقت خود را در فضای مجازی و در برنامه‌های الکی صرف می‌کنند، ناراحت می‌شوم، البته این ظرفیت مزیت‌هایی هم چون گسترش ارتباط موثر دارد، اما چیزی که به ما می‌دهد به اندازه آنچه که در برابر آن می‌گیرد نیست چرا که مهمترین و با ارزش‌ترین سرمایه ما زمانی است که الکی در بستر فضای مجازی هدر می‌رود این در حالی است که برای رسیدن به آینده روشن باید از این زمان به بهترین حالت ممکن استفاده کنیم.

پیشنهاد من به هم‌سن و سال‌هایم این است که از فضای مجازی هم استفاده کنند، اما در پیچ‌هایی را دنبال کنند که مسیر موفقیت است و در تلگرام با کانال‌ها و کسانی ارتباط برقرار کنند که خروجی در مسیر موفقیت آنها داشته باشد.

استعدادیابی کلید موفقیت

توصیه‌ام به خانواده‌ها این است که علاقه‌مندی فرزندان خود را پیدا کنند، یک سری از بچه‌ها هستند که از همان دوران کودکی علاقه‌مندی خود را پیدا می‌کنند اما در خیلی موارد این وظیفه خانواده‌هاست که علاقه‌مندی فرزندانشان را پیدا کنند و به سمت آن رشته و استعدادی که دارند سوق دهند.

ما می‌گوییم هر واکنشی نیاز به یک جرقه دارد و قطعا هر کودکی نیاز به جرقه‌ای دارد تا بتواند از زمان خود به درستی استفاده کنند، خانواده‌ها باید در دوره راهنمایی و دبیرستان بچه‌ها را به سمت کلاس‌های مختلف سوق دهند و رشته‌های متنوع را برایشان توضیح و شناخت آنها را افزایش دهند.

بسترهای پیشرفت در کشور فراهم است

تمام بسترها برای پیشرفت من نوجوان در کشور و همین استان کردستان که خیلی‌ها از آن به عنوان استان محروم نام می‌برند وجود دارد که ما به موفقیت و پیشرفت برسیم، اما آگاهی زیادی در این حوزه وجود ندارد و بچه‌ها هم خودشان رغبت نشان نمی‌دهند.

الان من 17 ساله با من 40 ساله از نظر زمانی و توانایی مغزی و موقعیت‌های مختلف بسیار تفاوت دارد، این واقعیتی است که وجود دارد ایده‌هایی که به ذهن من می رسد امروز بسیار متفاوت از 20 سال آینده است.

نیروی کار متخصص ما باید از جوانی و نوجوانی شروع به کار کند تا زمانی که به سن 24 سالگی می‌رسد بتواند برای جامعه خود مثمرثمر باشد، من که بعد از سن بالای 24 سالگی و پایان دانشگاه وارد بازار کار می‌شوم چه بازه زمانی را صرف کسب تجربه کنم و می‌توانم متخصص شوم و نقش کلیدی در جامعه داشته باشم.

 

بچه‌ها وقتی می‌توانند کاری را به صورت حرفه‌ای انجام دهند خیلی اعتماد به نفسشان ارتقا پیدا می‌کند اطلاع‌رسانی در مدارس نقش مهمی در این راستا دارد شاید اگر در زمینه نانو اطلاع‌رسانی صورت نمی‌گرفت اصلا ما با این رشته آشنا شنویم و به این موفقیت دست پیدا کنیم.

اطلاع‌رسانی یکی از مهمترین عامل‌ها در دستیابی من و دوستانم به این موفقیت بوده است و الان می‌توانیم به صورت تخصصی در دو رشته نانو و رباتیک مثمرثمر باشیم.

درخشش کردستان در یازدهمین المپیاد نانو

فارس: کردستان در حوزه نانو در چه جایگاهی قرار دارد؟

استان کردستان از همان اول در حوزه نانو قوی بود، اما در کل به واسطه اطلاع‌رسانی‌های خوبی که صورت گرفت، سازمان‌های توجیه‌کننده‌ای که وجود دارد در یازدهمین المپیاد نانو توانستیم، یک مدال طلا و یک مدال نقره و 7 مدال برنز یعنی از 30 نفر برگزیده 13 نفر مربوط به استان کردستان بود.

استعدادهای خوبی در این رشته و سایر رشته‌ها همچون سلول‌های بنیادی با وجود اینکه زیرساخت زیادی نسبت به نانو در استان ندارد توانسته‌اند مقام‌های خوبی بدست بیاورند، در زمینه کنکور سراسری هم خیلی از رتبه‌های برتر را بدست آورده‌اند که امروز الگوی موفقی برای همه دانش‌آموزان مدرسه فرزانگان است.

استعداد زیاد است، اما خیلی از این استعدادها شکوفا نمی‌شود و بخشی هم با وجود اینکه شناسایی می‌شود بستر برای شکوفا شدن ندارد. در برخی جاها به خاطر امکاناتی که در سایر استان‌ها وجود دارد مسیر موفقیت را با سهولت بیشتری طی می‌کنند ولی در مجموع معتقد هستم موفقیت به المپیاد و کنکور نیست اگر توانستیم برای جامعه مفید باشیم موفق هستیم.

بستری که باید در مدارس دولتی فراهم شود!

فارس: تحصیل در مدارس خاص و در مدارس عادی چه میزان در رسیدن به موفقیت می‌تواند تاثیر داشته باشد؟

اینکه من و امثال من در مدرسه غیرانتفاعی تحصیل می‌کنند به این معنی نیست که همه چیز تمام هستیم و دانش‌آموزانی که در مدارس عادی تحصیل می‌کنند نمی‌توانند به موفقیت در المپیادها دست پیدا کنند. خیلی از کسانی که در المپیادها و کنکور سراسری حائز رتبه می‌شوند از مدارس عادی هستند، مهم‌ترین نیاز در این زمینه اطلاع‌رسانی است البته کار برای هم سن و سال‌های ما که در مدارس عادی مشغول به تحصیل هستند به دلیل اینکه کمتر میدان رقابتی وجود دارد کمی سخت‌تر است، مدرسه ما تنها به خاطر ایجاد فضای رقابتی به این مدرسه تبدیل شده است و گرنه بچه‌های این مدرسه با مدارس عادی هیچ تفاوتی ندارند.

به نظر من، هوش هیچ ربطی به اینکه من در این مدرسه تحصیل می‌کنم و یا در المپیاد به این سطح رسیده‌ام، ندارد من با تلاش به اینجا رسیده‌ام، هوش کسی که در مدرسه عادی درس می‌خواند با من فرقی ندارد شاید ظرفیت‌های یادگیری‌هایمان کمی متفاوت باشد، آن هم در سطح کم، اما با تلاش و پشتکار و با اعتماد به نفس می‌توانند به بالاترین سطح‌ها برسد.

تفاوت بین مدرسه عادی و غیرانتفاعی تنها اطلاع‌رسانی است، دانش‌آموزان از بستر پژوهش‌سراهایی که وجود دارد استفاده کنند پژوهش‌سراها هیچ تفاوتی بین دانش‌آموزی که از مدرسه فرزانگان باشد یا مدرسه عادی قائل نمی‌شوند.

فارس: روزانه چند ساعت مطالعه می‌کنید؟

حتی ابتدایی‌ترین چیزهایی که یاد گرفته‌ام از طریق مطالعه کتاب بوده است، علاقه‌مندی عجیب به کتابخوانی دارم، البته این را هم بگویم که خانواده من خانواده‌ای نبودند که زیاد اهل مطالعه باشند، ولی چون مقداری درون‌گرا بودم علاقه شدیدی به کتابخوانی پیدا کردم و بیشترین ارتباطم با کتاب بود،بهترین رفیقم کتاب و بهترین خریدم کتاب بوده است.

تمام جوایزی را که در مسابقات مختلف به دست آورده‌ام هزینه خرید کتاب‌های مختلف با توجه به علاقه‌مندی‌هایی که داشته‌ام کرده‌ام، به صورت میانگین در روز 4 تا 5 ساعت برای مطالعات کتب درسی اختصاص داده‌ام و تقریبا روزانه دو تا سه ساعت هم مطالعات در زمینه‌های مختلف اقتصادی، ارتباطی و سایر حوزه‌هایی دارم.

استفاده 20 دقیقه از فضای مجازی

فارس: چه میزان وقت برای استفاده از فضای مجازی اختصاص داده‌اید و معمولا به چه چیزهایی را در بستر فضای مجازی دنبال می‌کنید؟

روزانه شاید 20 دقیقه به فضای مجازی یعنی شبکه‌های اجتماعی اختصاص می‌دهم، ولی میزان سرچ من زیاد است مقالات مختلف را به زبان اصلی مطالعه می‌کنم، در اینستاگرام پیچ‌هایی مانند رهاورد مدیریت، پیچ‌های استارتاپی و غیره را دنبال می‌کنم در تلگرام‌ هم کانل‌های درسی را دارم، سعی کرده‌ام همه چیز را از کتاب یاد بگیریم و بیشتر کتاب‌هایی که بیشترین مخاطب را داشته‌اند می‌خوانم.

فارس: برنامه کاری و تحصیلی که برای آینده خود دارید؟

چند مرحله تغییر رشته دادم، پزشکی مدنظرم بود اما چون فرایند طولانی دارد با ورحیه‌ام نمی‌خواند به همین دلیل رشته بیوتکنولوژی را انتخاب کردم، این رشته تنها 15 نفر را قبول می‌کند، در طول این فرآیند خانواده‌ام با اعتماد کامل همیشه حمایت و تشویقم کرده‌اند.

نانو بیوتکنولوژی رشته مورد علاقه من است و این رشته را قطعا به صورت جدی دنبال می‌کنم و تا رسیدن به تخصص کامل ادامه خواهم داد.

فارس: آیا به جزء مطالعه و کارهای علمی به هنر و ورزش هم علاقه‌مند هستید؟

به کار هنری علاقه زیادی دارم معتقد هستم که استعداد چیزی اکتسابی است، اگر می‌خواهید یک نقاش خوب شوید باید هزاران نقاشی خراب کنید، در حوزه ورزش به شنا و بدنسازی علاقمند  هستم و برای این علایق هم با توجه به اهمیتی که سلامت در موفقیت دارد بها می‌دهم و برایش وقت می‌گذارم.

فارس: الگوی شما چه کسی و یا افرادی خاص هستند؟

مریم میرزاخانی اولین الگوی من است که طلای المپیاد ایران و جهان و فیلدز را که بزرگترین جایزه جهانی است، دارد، خانم میرزاخانی به هیچ چیزی جز چیزی که به آن علاقه دارد توجه نکرد و به این درجه از موفقیت رسید، معتقد هستم قرار نیست وقتی می‌خواهیم کسی را الگوی خود قرار دهیم باید تمام زوایای زندگی آن شخص را در زندگی‌مان پیاده کنیم برای همین سعی کرده‌ام الگوهای موفق زیادی را به عنوان الگوی خودم انتخاب کنم و از هر کدام درس و ویژگی‌ را که به نظرم خوب بوده مد نظر قرار دهم. ویژگی‌های خاص را برمی‌دارم و سعی می‌کنم برای خودم شخصی‌سازی کنم.

الگوی بعدی من انوشه انصاری است که به نظر من واقعا سدشکن است، چرا که دست به کاری زده که تصورش برای خیلی‌ از انسان‌ها سخت است چه برسد به اینکه برای پژوهش و تحقیق به فضا بروند، بیتا دریاباری از نظر اخلاقی برایم الگو است چرا که با تشکیل سازمان خیریه عظیم توانسته سالانه مبلغ زیادی را صرف امور خیریه بکند تا جایی که سال گذشته 10 میلیون دلار به موضوع رونق زبان فارسی در سایر کشورها اختصاص داده است.

چون کتاب‌های مختلف مطالعه می‌کنم فهمیده‌ام که در دنیا الگوهای موفق زیادی داریم و چرا نباید ما یکی از این موفق‌ها باشیم برای مثال فردی مانند فریدون درخشانی دانشمند مریوانی(کوچر بیرکار) که در محروم‌ترین نقطه این کشور به دنیا آمده ولی چون برایش تنها ملاک موفقیت بوده به این سطح از پیشرفت دست پیدا کرده است موفقیتی که حاصل تلاش، باور و اعتمادی بوده که به خودش داشته است.

 

همیشه از شنیدن این جملات از زبان دوستانم که ما در استانی محروم زندگی می‌کنیم و حمایت‌ها و ظرفیت‌هایی که برای موفقیت در سایر نقاط پیشرفته است را نداریم ناراحت می‌شوم وقتی انسان افرادی مانند کوچر را می‌بیند این بهترین پاسخ به این دست افراد است.

قرار نیست که آدم‌ها به خاطر جایی که در آن زندگی می‌کنند و یا گویش کردی و ترکی و غیره‌ای که دارند مورد ظلم قرار گیرند چون واقعا در المپیادها اینکه چه کسی از کدام استان آمده و متعلق به چه منطقه‌ای است مهم نیست ملاک سطح توانایی و تلاشی است که انجام می‌دهند.

فارس: تا چه اندازه بستر برای شکوفایی استعدادهایی چون «بیتا» فراهم است؟

هرگز این تصور را ندارم که موفقیت و رسیدن به پیشرفت را در جایی خارج از مرزهای کشور با این استدلال که بستر در آن کشورها بیشتر فراهم است، دنبال کنم، هدف من شروع کار در کردستان و ایران و گسترش آن دره سایر کشورهای جهان است.

کسب و کار مد نظرم را در کشور خودم ایجاد می‌کنم و آن را به سایر نقاط جهان گسترش و تعمیم می‌دهم، امروز دیگر تنها به مدرک توجه نمی‌شود و مهارت‌های نرم امروز یکی از ملاک‌های مهم است.

رشته‌ تحصیلی که من می‌خواهم ادامه بدهم با توجه به اینکه سالانه تنها 15 نفر را جذب می‌کند تعدادی از این افراد برای ادامه تحصیل و دکترا به سایر کشورها می‌روند ولی هدف‌گذاری من پیشرفت در داخل کشور است.

ایران از نظر پزشکی و پیوند اعضا از کشورهای سرآمد جهان است و بسترهایی که در این حوزه در کشور ما وجود دارد در خیلی از کشورهای جهان اصلا وجود ندارد این ظرفیت‌های خوبی است که نباید از آن غافل شد.

 

این تفکر که من در ایران نمی‌توانم به موفقیت برسم و یا کسب درآمد داشته باشم محدودیت‌هایی است که ما در ذهن خود ایجاد و به مانع بزرگی برای خودمان تبدیل می‌کنیم، وقتی دانه‌ای از میان آسفالت سر بیرون می‌آورد و رشد می‌کند بیانگر این است که هیچ غیرممکنی وجود ندارد فقط باید روی ذهن خودمان کار کنیم. اگر ذهن خودمان را محدود نکنیم حتی می‌توانیم در زمین کویر هم رشد کنیم چرا که ذهن است که مانع جلو رفتن انسان می‌شود.

ناامیدی نسبت به آینده

فارس: افزایش آمار بیکاری تحصیلکرده‌ها انگیزه ادامه تحصیل را از شما نمی‌گیرد؟

متاسفانه کامل‌گرایی و کمال‌گرایی دو موضوعی هستند که لطمه زیادی به جوانان تحصیلکرده می‌زند، افراد تحصیلکرده بیکار امروز تا حدودی موجب ناامیدی در بین نسل‌های بعدی شده‌اند اما نباید این موضوع را نادیده بگیریم که خود ما باید دنبال شغل برویم، برای رسیدن به نتیجه باید تلاش کرد و تا حدودی هم سطح توقعات نسبت به محیط پیرامون را پایین بیاوریم کسانی که امروز به موفقیت و جایگاه‌ها بالا رسیده‌اند سال‌ها تلاش کرده و شکست‌های مختلفی را تجربه کرده‌اند اینکه بگویم که چون مدرک دکترا دارم حاضر نیستم پایین‌تر از این سطح فعالیت کنم درست نیست!

نباید به خاطر این کمال‌گرایی‌ها سرمایه جوانی خود را از دست بدهیم باید از همه فرصت‌ها به نحو احسن استفاده کنم.

انتهای پیام/2330/71