عبداله مختاری اظهار کرد: تا زمانی که به کار بها ندهیم و کار را را محترم نشماریم و به رشته های مورد نیاز بازار کار توجه نشان ندهیم، وضعیت فارغ التحصیلان همین گونه است و با فقر مهارتی در جامعه روبرو خواهیم بود.
وی افزود: جامعه ای که به شغل پاکبانی یا باغبانی به چشم حقارت نگاه کند، جامعه پیشرفته ای نخواهد بود لذا ما باید به شغل های تخصصی در دانشگاهها یا سطح اجتماع بها بدهیم.
این کارشناس حوزه کار یکی از علل عدم جذب فارغ‌التحصیلان به بازار کار را مدرک گرایی دانست و گفت: متاسفانه امروز مدرک گرایی به چماقی بر سر پیشرفت جامعه تبدیل شده است، فارغ‌التحصیلان به دلیل داشتن مدرک لیسانس یا بالاتر حاضر به انجام کارهای نظیر باغبانی یا پاکبانی نیستند در حالی که باید دانش آموختگان رشته فضای سبز در شهرداری ها استخدام شوند.
به گفته مختاری در حال حاضر بالغ بر بیست هزار نفر از اتباع بیگانه در فضای سبز شهرداری تهران مشغول کارند در حالی که تحصیل‌کردگان و دانش آموختگان این رشته ها باید مشغول کار باشند.
وی در ادامه نگاه خانواده ها به بحث مهارت افزایی را اثرگذار دانست و تصریح کرد: پدرها و مادرها فرزندان خود را در سنین پایین دکتر مهندس خطاب می کنند به این امید که وقتی بزرگ شدند در این رشته ها وارد بازار کار شوند، آنها فرزند خود را با این هدف به دانشگاه می فرستند که در آینده لیسانس بگیرد و در جامعه مشغول کار شود ولی وقتی از دانشگاه فارغ التحصیل می‌شود نمی‌تواند با مدرک لیسانس برای خود کاری پیدا کند و به ناچار در یک تاکسی اینترنتی مشغول کار می شود.
مختاری در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود آنکه بازار مشاغل تخصصی و فنی در کشور داغ است اما فارغ التحصیلان به سمت این مشاغل نمی روند؟ اظهار کرد: برخی از مهارت ها و شغل ها به این دلیل از سوی فارغ‌التحصیلان مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد که یا نگاه مثبتی نسبت به آنها وجود ندارد یا از حقوق و دستمزد پایین برخوردارند و شأن و کرامت آن کار در جامعه رعایت نشده است.
این کارشناس بازار کار افزود:وقتی به شغلی مثل باغبانی پایین‌ترین حقوق و دستمزد را بدهیم و توان مالی برای اداره و تامین خانواده اش را نداشته باشد طبیعی است که با تمایل کمتری به انجام این کار روبه رو خواهیم بود؛ در صورتی که باید به این شغل ها برابر یک پزشک حقوق بدهیم و آنها را شغل های پایین تلقین نکنیم.
به گفته وی اگر یک روز تمام مکانیکی ها، تعویض روغنی ها و پنچرگیری های یک شهر را ببندیم یا یک هفته خدمات شهری شهرداری ها را متوقف کنیم، نمی توانیم در آن شهر زندگی کنیم.
مختاری افزود:در قانون کار ذکر شده آن دسته از مشاغلی که شأن اجتماعی آنها پایین‌تر است تا ۵۰ درصد حقوقشان باید بالاتر از حقوق مصوب شورای عالی کار باشد ولی می بینیم نه اضافه کاری دارند نه از پاداش یا سختی کار بهره مند هستند.
وی خاطرنشان کرد: نظام آموزش ما در کنار اهمیت دادن به مشاغل باید نیاز بازار را هم شناسایی و بر اساس آن آموزش های مورد نیاز در برخی رشته ها را تعریف کند. وقتی شغل های مورد نیاز جامعه را شناسایی کردیم بر اساس آن می توانیم دانشجویان را ساماندهی کنیم. متاسفانه فرد که دیپلم می‌گیرد و می خواهد وارد دانشگاه شود به او می گوییم انتخاب رشته کند در حالی که باید از زمانی که دانش آموزان با سواد خواندن و نوشتن آشنا می شوند و از کلاس پنجم و ششم کم کم آنها را به رشته های فنی مثل برق، مکانیکی، جوشکاری یا کشاورزی و باغبانی آشنا کنیم تا مهارت انجام این شغل ها را فراگیرند.
به گفته این کارشناس، در کشورهای توسعه یافته آهنگر یا جوشکار و تکنسین ها بالاترین حقوق را دریافت می کنند و بحث کارایی و مهارت بیش از مدرک تحصیلی مورد توجه است ولی جوانان ما به مدرکی که می گیرند و کاری با آن پیدا نمی کنند امید بسته اند.
