آی ای گزارش داد، از آنجا که این راکتور به آب نیاز نخواهد داشت، می‌توان آن را در مناطق بیابانی مستقر کرد و به اپراتورها اجازه می‌دهد از فضاهای متروکه استفاده کنند تا انرژی زیادی برای مردم فراهم کنند.
راکتور نمک مذاب به جای اورانیوم توسط "توریم" مایع تأمین نیرو می‌شود. انتظار می‌رود راکتورهای نمک مذاب نسبت به راکتورهای هسته‌ای اورانیومی سنتی ایمن‌تر باشند، زیرا توریم به سرعت در هوای آزاد خنک و جامد می‌شود، به این معنی که نشت آن از نظر تئوری باعث آلودگی تشعشعاتی کمتری برای محیط اطراف می‌شود.
چین پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰ اولین راکتور تجاری نمک مذاب خود را بسازد و دولت این کشور برنامه‌های بلند مدت برای ساخت چندین راکتور در صحراهای مرکز و غرب چین دارد.
این سیستم جدید چین با اجازه دادن به توریم برای عبور و جریان یافتن در راکتور کار می‌کند و یک واکنش زنجیره‌ای هسته‌ای را قبل از انتقال گرما به یک مولد بخار در خارج امکان‌پذیر می‌کند. سپس توریم به راکتور بازگردانده می‌شود و این چرخه تکرار می‌شود.
مفهوم یک راکتور هسته‌ای که به جای اورانیوم از نمک مایع تغذیه می‌شود، اولین بار در دهه ۱۹۴۰ ابداع شد. با این حال آزمایشات اولیه برای یافتن راه حلی برای مشکلات این روش از جمله خوردگی و ترک خوردگی لوله‌های مورد استفاده برای انتقال نمک‌های مذاب تلاش کردند.
تحولات اخیر راکتورهای نمک مذاب را دسترس‌پذیرتر و امکان‌پذیرتر کرده و منجر به ساخت اولین راکتور از این دست در چین شده است که توسط پروفسور "یان روی" و همکارانش در انستیتوی فیزیک کاربردی شانگهای ساخته می‌شود.
راکتور چینی‌ها می‌تواند تا ۱۰۰ مگاوات برق تولید کند که کمتر از یک راکتور معمولی اورانیومی است. با این حال باز هم ظرفیت تأمین انرژی یک منطقه مسکونی با ۱۰۰ هزار نفر ساکن را دارد.
این راکتور ۳ متر طول و ۲.۵ متر عرض خواهد داشت، اگرچه این سازه بزرگتر خواهد بود، چرا که تجهیزات دیگری از جمله توربین‌های بخار در آن جای خواهد گرفت.
نسل بعدی فناوری راکتور نمک مذاب توسط چندین شرکت و کشور در سراسر جهان از جمله افرادی نظیر "بیل گیتس" و شرکت "ناتریوم" با حمایت "وارن بافت" در حال توسعه است. از همین فناوری برای تأمین انرژی یک پروژه جاه طلبانه یک کشتی ۳۰۰ متری هسته‌ای استفاده خواهد شد.
چین همراه با راکتورهای جدید خود، در حال ساخت سدهای عظیم برق‌آبی برای پاسخگویی به تقاضای انرژی شهروندان و صنایع خود است و در ماه ژوئن، سد "بایهتان"(Baihetan) را که دارای بزرگترین توربین‌های برق‌آبی جهان با ظرفیت تولید هرکدام یک گیگاوات است، راه‌اندازی کرد. همچنین سد "تری جورجز" چین از نظر ظرفیت بزرگترین نیروگاه برق جهان است.
انرژی هسته‌ای در چند وقت اخیر شاهد نوعی تجدید حیات بوده است، زیرا می‌تواند یک ستون مهم در مبارزه با تغییرات آب و هوایی باشد.
راکتورهای جدید نمک مذاب به عنوان یک فناوری حیاتی در تلاش برای خنثی سازی اثر انتشار کربن تا سال ۲۰۶۰ تلقی می‌شود و این در حالی است که چین به تنهایی مسئل ۲۸ درصد از انتشار کربن جهانی است.
