به گزارش خبرنگار مهر، از سلول‌های مزانشیمی استفاده‌های زیادی می‌شود. یکی از ویژگی‌های این سلول‌ها مهار سیستم ایمنی (immunosuppression) است. پژوهش‌های بالینی متعددی نشان داده‌اند که می‌توان از سلول‌های مزانشیمی برای کنترل التهابات پس از پیوند استفاده کرد.
برای بررسی و مقایسه تأثیر استفاده از سلول‌های مزانشیمی مشتق از چربی و سلول‌های مزانشیمی برداشت شده از مغز استخوان در پیوند پوست مدل آزمایشگاهی نخستی‌ها (پریمات)، طی پژوهشی سلول‌های مزانشیمی انسانی استخراج شده از این دو منبع را، پس از پیوند پوست، به نخستی‌های مدل آزمایشگاهی تزریق کردند. پس از ۹۶ ساعت حیوانات پیوند شده از نظر ویژگی‌های بافت شناسی موضع پیوند، التهاب و رد پیوند مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی یاخته (Cell journal) به چاپ رسیده است، نشان داد سلول‌های مزانشیمی انسانی به شکل معنی‌داری تقسیم سلول‌های لنفوسیت T کمک کننده را، به وسیله کاهش سطح اینترلوکین ۱۷ و اینترفرون گاما، کاهش داده‌اند.
همچنین این سلول‌ها با القاء افزایش میزان FoxP۳ منجر به افزایش تقسیم سلول‌های لنفوسیت T تنظیم کننده شدند. علاوه بر این وجود این سلول‌های منجر به حفظ بافت پیوند شده در نخستی‌ها شد.
بررسی‌های بافت شناسی نشان داد، پس از ۹۶ ساعت اثری از التهاب یا رد بافت پیوند شده در موضع پیوند وجود ندارد. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد تفاوت معنی‌داری بین تأثیر مزانشیم‌های برداشت شده از بافت چربی و مزانشیم‌های استخراج شده از مغز استخوان وجود ندارد.
نتایج این پژوهش نشان داد می‌توان از سلول‌های مزانشیمی به عنوان ابزار موثری برای مهار واکنش ایمنی استفاده کرد.
این تحقیق توسط دکتر فتاح ستوده نژاد نعمت اللهی، دکتر رضا مقدسعلی، دکتر مصطفی حاجی نصرالله و همکارانشان در دانشگاه آزاد واحد علوم- تحقیقات، پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تهران و بانک خون بندناف رویان انجام شد.
