او در توییت خود قیمت‌گذاری دستوری و آنچه او «شدیدترین سرکوب قیمتی در جهان است که هم اکنون دارد در ایران اتفاق می‌افتد» را عامل وضعیت آب و برق و آلودگی محیط‌زیست و از بین رفتن اکوسیستم کشور معرفی کرد. صادق الحسینی همچنین در ادامه رشته توییت خود به این مساله پرداخت که امروز خوزستان است و «شش ماه بعد کل ایران.» به گفته او احداث «صنایع آب‌بر در فلات خشک ایران به جای کنار دریا» و «اینکه کشاورزی نابهره‌ور و غیر‌دیم ۸۵درصد کل آب کشور را مصرف می‌کند و بیش از ۶۰درصد منابع زیر زمین را، اینکه مصرف سرانه ما در مجموع انرژی‌ها ۳ تا ۷ برابر دنیاست، همه و همه به دلیل مفت بودن انرژی در این کشور است.»
این کارشناس مسائل اقتصادی در ادامه توییت‌های خود با پرداختن به دلایل موضوعی که مطرح کرده، نوشت: «امروزِ سیستان و حالِ خوزستان، آینده و فردای کل ایران است اگر سریع‌تر تصمیم درست نگیریم، اگر قیمت‌های نسبی را درست نکنیم و اگر مردم در این افزایش قیمت‌ها سهیم نشوند. بحران‌های اصلی ایران هنوز راه‌حل دارد، ولی شاید ۸سال دیگر زمانی نمانده باشد.»
اما یکی از افرادی که در توییتر با بازنشر توییت صادق الحسینی به آن واکنش نشان داد، حسین صبوری کارخانه، پژوهشگر اقتصادی بود. او در واکنش به قیمت‌گذاری دستوری و سرکوب قیمت‌ها در کشورمان با تایید آن نوشت: «ولی دقت کنین که موضوع حذف یارانه پنهان باید در کنار منظومه‌ای از سیاست‌ها قرار بگیرد در غیر‌این‌صورت به جایی نمی‌رسد و مضراتش از فوائدش پیشی می‌گیرد؛ وقتی که می‌گوییم قیمت آب و برق و گاز... آزاد شود، یعنی قیمت محصولات کشاورزی و دیگر بخش‌ها هم باید از دایره قیمت‌گذاری دولتی خارج شود.»
این پژوهشگر اقتصادی در ادامه توییت خود نوشت: «تا زمانی که بی‌ثباتی و شوک نرخ ارز، کسری بودجه و تورم وجود داره، هر نوع آزادسازی قیمت یعنی شوک بیشتر به اقتصاد و قدرت بیشتر دادن به شوک‌های موجود؛ پس یعنی «ثبات» پیش‌نیاز اجرای این سیاست است.
وقتی دولت در مدیریت هزینه و بودجه خودش مانده و نمی‌تواند ده‌ها هزار میلیارد تومان هزینه زائدی که وجود دارد را حذف کند، چطور می‌شود از آن اعتماد و انتظار داشت که فردا روزی که قیمت حامل‌ها آزاد شد، کشور درست مدیریت بشود. مسأله عمیق‌تر از این حرفاست وگرنه کدام کارشناس اقتصادی می‌تواند موافق تداوم وضع موجود یارانه‌های پنهان در این اقتصاد باشد؟»
