به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی والیبال ایران در شرایطی پای به المپیک 2020 توکیو گذاشت که یک تورنمنت بسیار بد را پشت سر گذاشته بود. این تیم با هدایت ولادیمیر آلکنو در مکان دوازدهم لیگ ملت ها قرار گرفت؛ رتبه ای که اصلا قابل قبول اهالی والیبال نبود. البته تیم ملی بدون برگزاری مسابقه طی دو سال اخیر پای به لیگ ملت ها گذاشت و شرایط برای این تیم خیلی مساعد نبود. قبل و بعد از این مسابقات فشارها روی ولادیمیر آلکنو بسیار بود. لیست بازیکنان حاضر در المپیک 2020 هم حاشیه ها و نقدهای بسیاری داشت و ملی پوشان والیبال در چنین شرایطی بود که راهی توکیو شدند.
شاگردان ولادیمیر آلکنو در گام اول بایستی مقابل لهستان قرار می گرفتند؛ تیم دوم رنکینگ جهانی و یکی از امیدهای اول حضور در فینال المپیک 2020؛ تیمی که چندی پیش به مقام دوم لیگ ملت ها هم دست یافته بود. کری عجیب کاپیتان لهستانی ها پیش از بازی، به حساسیت های کار افزوده بود و بازی با آنها را به یک بازی حیثیتی تبدیل کرده بود؛ جایی که تیم ملی والیبال برای اثبات توانایی های خود کار سختی پیش رو داشت. نسل طلایی والیبال ایران در آخرین تورنمنت بزرگ شان تحت هدایت ولادیمیر آلکنو به دنبال یک شروع خوب بودند؛ اتفاقی که به دراماتیک ترین شکل ممکن رخ داد. سوای عملکرد تحسین برانگیز بازیکنان که از جان برای شکست دادن لهستان مایه گذاشتند، تدابیر آلکنو در کسب این برد بسیار موثر بود؛ تدابیر و تکنیک های ریز این مربی روس در حساس ترین شرایط بازی، جریان بازی را به نفع تیم ایران تغییر داد و در نهایت به یک برد شیرین منتهی کرد.
در این مطلب چند مورد از اقدامات ولادیمیر آلکنو که در حساسیت بالای بازی روز گذشته خیلی به چشم نیامد اما نقشی پر رنگ در پیروزی تیم ملی داشت را مورد بررسی قرار داده ایم:
بازی در ست اول پایاپای آغاز شد اما با درخشش لئون که به تعبیر گزارشگر بازی ضرب دست عجیب و غریبی داشت، لهستان فاصله امتیازات خود را با ایران بیشتر کرد و در نهایت موفق شد این ست را با حساب 25 بر 18 به سوت خود به پایان برساند. ولادیمیر آلکنو در طول ست اول به خوبی و با آرامش بازی تیم حریف را مورد ارزیابی قرار داد؛ ارزیابی که در ست های بعدی به کار او آمد و تحولات قابل توجهی را در بازی تیم ملی به وجود آورد.
همه چیز از ست دوم شروع شد؛
ترمز هوشمندانه مقابل الماس سیاه لهستانی ها
ایران ست دوم را بهتر از حریف شروع کرد و با ایجاد یک فاصله مناسب در مسیر کسب برد قرار گرفت. با رسیدن به امتیاز 20، شمارش معکوس برای بردن این ست آغاز شد، جایی که فاصله امتیازی روی 4 قرار داشت. آلکنو در این لحظه ریسک نکرد و کاظمی جوان را برای زدن سرویس راهی زمین کرد؛ سرویسی که به خوبی توسط این بازیکن 22 ساله که در لیگ ملت ها توانسته بود اعتماد آلکنو را جلب کند زده شد. چرخش سرویس ها و رسیدن آن به لئون، بهترین خبر برای لهستانی ها در امتیازات پایانی بود؛ جایی که آنها توانستند اختلاف را به دو امتیاز کاهش دهند. آلکنو پیش از زدن دومین ضربه سرویس لئون، درخواست وقت استراحت کرد؛ صحبت های او با شاگردانش در مورد ضربات مهار ناپذیر لئون که مثل یک اسپک قدرت و دقت داشت، کارساز بود.
لهستانی ها در کنار زمین با هر ضربه سرویس لئون این گونه شادی خود را نشان می دادند.
گزارشگر بازی هم در این حین اظهار نظر جالبی داشت: "شاید در همین وقفه چه دیدیم لئون سرویس اش را از دست بدهد! واقعا صد در صد سرویس می زند!" این رویا به حقیقت پیوست و تایم اوت و صحبت های آلکنو یک سدی به موقع مقابل ریتم امتیاز گیری لهستان در امتیازات پایانی بود و امتیاز 23 را طی یک رفت و برگشت برای ایران به همراه داشت. خوشحالی آلکنو در این صحنه دیدنی بود. او که تا پیش از این با چهره ای درهم بازی را تماشا می کرد، زمانی که به خواسته خود رسیده و لئون را از جریان سرویس ها خارج کرد، با لبخندی معنی دار برای شاگردانش دست زد. به این ترتیب بود که ایران ست دوم را 25-22 به سود خود خاتمه داد.
وقفه های طلایی + تعویض های هوشمندانه
لهستان با تکیه بر لئون قصد داشت تا ست سوم را به سود خود به پایان برسانند؛ بازیکنی که تا اوایل ست سوم 5 امتیاز سرویس برای تیمش کسب کرده بود. کسب دو امتیاز متوالی توسط لئون در سرویس، لهستان را 6-4 از ایران پیش انداخت؛ دیگر جای تردیدی وجود نداشت که آلکنو باید وقت استراحت بگیرد. او این کار را کرد چون به خوبی می دانست اگر جلو این روند را در لحظه یاد شده نگیرد، شاید ست را واگذار کند. با یک ضربه تاخیر، بالاخره توالی امتیازگیری لهستان در این لحظات قطع شد. در میانه های ست چند تغییر و صحبت های مداوم با بازیکنان در کنار زمین توسط آلکنو، ورق را به سود ایران برگرداند. ملی پوشان کشورمان نه تنها فاصله دو امتیازی ایجاد شده از ابتدای ست را جبران کردند بلکه توانستند دو امتیاز هم از حریف پیش بیافتند. تهییج بازیکنان توسط آلکنو در این لحظات قابل توجه بود؛ این نشان می داد که سرمربی روس تیم ملی به خوبی توانسته شاگردانش را بشناسد و بداند که آنها در چنین شرایطی جز روحیه و تشویق چیز دیگری لازم ندارند.
با توجه به آمار خطای بالای موسوی در سرویس و کاهش فاصله به یک امتیاز، آلکنو در امتیازات پایانی ست سوم هم کاظمی را در حین زدن ضربه سرویس جایگزین او کرد؛ تصمیمی که یک جواب شیرین داشت. سرویس زیبا و قدرتمند کاظمی که از اعتماد آلکنو سرچشمه می گرفت با دریافت خوبی از حریف مواجه نشد تا بعد از دو رفت و برگشت با ضربه هوشمندانه معروف به امتیاز 21 برای ایران تبدیل شود؛ بعد از کسب این امتیاز هم چهره آلکنو دیدنی بود؛ جایی که او بازهم با تدبیر به موقع خود در حساس ترین لحظه ممکن کاری کرد که به جای مساوی شدن نتیجه، ایران 2 امتیاز از حریف پیش بیافتد. درخواست وقت استراحت در امتیاز 24 نشان داد که آلکنو برای تک تک این وقفه ها برنامه ریزی کرده و این زمان ها را به راحتی خرج نکرده است؛ حاصل این وقفه خطای سرویس بازیکن لهستان و کسب امتیاز 25 برای ایران بود.
بعد از این تایم اوت، بازیکن لهستان سرویس خود را از دست داد و ایران به امتیاز 25 و پیروزی ست سوم دست یافت.
ترفند منحصر به فرد آقای مربی؛
وقتی معروف و آلکنو چفت شدند
ست چهارم مثل سه ست قبل با رقابت نزدیک دو تیم شروع شد. در همان امتیازات ابتدایی بود که آلکنو یک بار دیگر برای تغییر شرایط بازی دست به کار جالبی زد. او برای ایجاد وقفه در ضربه سرویس لئون، اعتراض خود در صحنه ای که ایرانی ها معتقد بودند داور بایستی امتیاز را به آنها می داد و داور خطای حمل را از عبادی پور گرفته بود را به قدری کش داد که بیش از یک دقیقه برای شروع مجدد بازی زمان تلف شد؛ سرمربی ایران در این صحنه یک کارت زرد را به جان خرید اما نتیجه کار رضایت بخش بود؛ صاحب سرویس های کشنده، ضربه خود را به تور زد! واکنش سعید معروف که به خوبی متوجه ترفند آلکنو شده بود یک لبخند شیطنت آمیز بسیار ریز بود... او نگاهی هم به سمت سرمربی تیم انداخت تا به او بفهماند که متوجه اتفاقی که در آن لحظه رخ داد شده است. در این ست هماهنگی کاپیتان و سرمربی تیم ملی بیش از پیش مشاهده شد که اتفاقی بسیار خوب بود. لهستان اما این ست نزدیک را با نتیجه ای که ایران در دو ست قبلی پیروز شده بود به سوت خود به پایان رساند تا کار به ست پنجم کشیده شود.
مرگ تدریجی رویایی لهستانی ها
موفقیت در ست پنجم در والیبال علاوه بر مباحث فنی، نیاز به آمادگی روحی و روانی بالای یک تیم دارد؛ داشته ای که تیم ملی ایران به خوبی صاحب آن بود. "لئون را از تیم لهستان کم کنید خیلی چیزها عوض می شود..." این جمله ای است که گزارشگر بازی پیش از شروع ست پنجم گفت و کاملا هم صحیح بود. ستاره بی چون و چرای لهستان در این دیدار اگر سدهای به موقع آلکنو نبود شاید خیلی زود کار ایران را تمام می کرد اما سرمربی تیم ملی حتی در ست پنجم هم برای توقف او برنامه داشت. یک تایم اوت به موقع دیگر در لحظه ای که نتیجه 5-4 به سود لهستان بود، ورق را برای ایران برگرداند؛ صحبت های آلکنو در این لحظات بسیار جالب بود. او هیچ بحث فنی انجام نداد و فقط به بازیکنانش این نکته را تذکر داد که در ست پنجم هستیم و تمرکز و کیفیت تان را بالاتر ببرید. بعد از این وقفه، لئون بازهم سرویس خود را از دست داد تا همه چیز برابر شود. شاگردان آلکنو با پیدا کردن اعتماد به نفس لازم مقابل ضربات کشنده لئون واکنش های بسیار خوبی داشتند به گونه ای که در این ست سرنوشت ساز، الماس سیاه لهستان دیگر ستاره شماره یک بازی نبود؛ چیزی که آلکنو با تلاش بسیار آن را رقم زد و باعث شد تا نقطه اتکای لهستانی در حساس ترین شرایط فرو بریزد. تایم اوتی دیگر در لحظه ای که لهستان 13-12 از ایران پیش بود، بازهم شرایط را تغییر داد و ایران در حالی صاحب امتیاز 13 شده و مانع از 14-12 شدن بازی به سود لهستان شد که زننده سرویس لئون بود. ارزش این این تایم اوت خیلی بالا بود چرا که دو امتیاز متوالی را برای ایران به همراه داشت و شاگردان آلکنو کار را 14-13 به سود خود کردند تا سرمربی تیم ملی خرسند از تصمیم به جای خود، لبخند بزند.
همراهی سرمربی روس با شاگردانش در رالی های نفس گیر بعد از امتیاز 15 شرایط روحی را به شدت به سود ایران تغییر داده و در لهستانی را دچار تکاپو کرده بود. ستاره بازی در این لحظات دیگر لئون نبود بلکه تک تک نفرات تیم ملی بودند که با کوچینگ حرفه ای آلکنو در مسیر یک برد بزرگ قرار داشتند؛ بردی که سرانجام در امتیاز 23 به دست آمد؛ آن هم با کسب 3 امتیازی متوالی و رقم زدن نتیجه 23-21، آن هم با دفاع کورک در امتیاز 22. امتیاز پایانی را برای ایران عبادی پوری گرفت که در لیگ ملت ها به شدت تحت فشار قرار داشت اما با شعبده آلکنو با چهره ای متفاوت در نقش ستاره برای تیم ملی ظاهر شد.
سعید عبدی