خبرگزاری تسنیم - بنفشه زهرایی، دبیر کارگروه ملی سازگاری با کم آبی و دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران در یادداشتی به تشریح دلایل مشکلات آبی خوزستان و ارائه راه حل هایی در این زمینه پرداخته است. متن این یادداشت بدین شرح است:
"تسهیم آب بین استان‌ها و ایالت‌های مختلف در کشورهای گوناگون از مبانی متفاوتی پیروی می‌کند. تصمیمات بالا به پایین دولتی برای تسهیم آب بین استان‌ها و مناطق مختلف که با مرزهای سیاسی از هم مجزا شده‌اند، براساس شاخص‌های مختلف نظیر سطح توسعه یافتگی، جمعیت، مساحت اراضی کشاورزی و قطب‌های صنعتی/معدنی و شهری و حق آبه‌های زیست محیطی در اکثر کشورها از جمله ایران رواج داشته و دارد. در موارد محدودتری، توافق‌نامه‌های رسمی بین استان‌ها/ایالت‌های بالادست و پایین دست، مبنای تسهیم آب بوده است.
رویکردهای نوین‌تری هم در برخی از کشورها مورد استفاده قرار گرفته است. به طور مثال، توافق نامه‌هایی با مکانیزم‌های مالی هم در مورد تسهیم آب به کار برده شده است. مثلاً کمیت و کیفیت مشخصی برای آب تحویلی از استان بالادست به پایین دست مورد توافق قرار گرفته و چنانچه از این توافق تخطی صورت بگیرد، مثلا کمیت یا کیفیت آب تحویلی به استان پایین دست کاهش یابد، استان بالادست باید این افت کمیت و یا کیفیت را با پرداخت پول به استان پایین دست جبران کند. از این مکانیزم‌های مالی در طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای هم بعضاً در سایر کشورها استفاده شده است. این گونه راه حل‌ها اگر چه زمینه توزیع بهتر و عادلانه آب را بین مناطق مختلف حوضه‌های آبریز رودخانه‌ها که با مرزهای سیاسی از هم جدا شده‌اند، لزوماً فراهم نمی‌کنند ولی زمینه ساز مدیریت مسائل سیاسی/اجتماعی و کاهش مشکلاتی نظیر آنچه که امسال در خوزستان رخ داد، می‌توانند باشند.
در کشور ایران از نظام‌های بالا به پایین برای تسهیم آب بین استان‌ها استفاده می‌شود. شفافیت و جلب مشارکت ذینفعان در این فرآیند از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که توجیه نحوه‌ی تسهیم آب بین استان‌ها بخصوص در شرایط کم آبی و خشکسالی‌های شدید نظیر آنچه که در سال 1400 رخ داده است برای مردم محلی در استان‌های پایین دست مثل استان خوزستان، عمدتاً باید توسط مقامات استانی صورت گیرد که اگر خود نسبت به فرآیند تسهیم آب توجیه نباشند، قطعاً نمی‌توانند عادلانه بودن فرآیند را برای دیگران نیز تبیین کنند. در این مورد قطعاً نیاز به کار بیشتری در بخش آب وجود دارد. مخالفت‌های جدی با گره زدن مکانیزم‌های مالی به تسهیم آب و انتقال آب بین حوضه‌ای در مدیریت ارشد بخش آب ایران وجود دارد و به نظر نمی‌رسد فعلاً در سطوح عالی قوه‌ی مجریه هم پذیرش این ساز و کارها وجود داشته باشد.
در فرآیند تسهیم آب بین استان‌ها که در وزارت نیرو صورت گرفته است هم مشابه تجربیات بین المللی، از شاخص‌های مختلف مثل جمعیت، سطح زیرکشت و نیازهای آبی بخش‌های مختلف مصرف کننده آب و حق آبه‌های زیست محیطی رودخانه‌ها و تالاب‌ها استفاده شده است. صرفاً از باب صحت سنجی فرآیند طی شده در وزارت نیرو، با همکاری یک تیم تحقیقاتی متشکل از 5 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران، از یک مدل پیشرفته هم بست آب، غذا و انرژی که در مدت چهار سال تدوین و پیاده سازی شده است، برای تسهیم آب زاینده رود بین دو استان چهارمحال و بختیاری و اصفهان که در سال‌های اخیر محل مناقشه زیادی بوده است، استفاده کردیم.
جزئیات فرآیند تسهیم آب بین استان‌ها شفاف سازی شود
سهم محاسبه شده برای دو استان از آورد رودخانه زاینده رود بسیار نزدیک بود به آنچه که وزارت نیرو تعیین کرده است. اگرچه به نظر می‌رسد رویکرد استفاده شده در وزارت نیرو، علمی و مستند به شاخص‌های قابل قبول ملی و بین المللی است، اما در حوضه آبریز رودخانه‌های کارون، دز و کرخه، نارضایتی‌های زیادی در مورد تسهیم آب بین استان‌های غربی بخصوص لرستان، ایلام و خوزستان وجود دارد که مکرراً در جلسات کارگروه ملی سازگاری با کم آبی با موضوع بررسی برنامه‌های سازگاری با کم‌آبی این استان‌ها بروز پیدا می‌کرد. به نظر می‌رسد لازم است جزئیات فرآیند تسهیم آب بین این استان‌ها شفاف سازی شود و یکبار دیگر در این مورد اعتمادسازی شود تا در شرایطی مثل خشکسالی شدید سال 1400، منشا دامن زدن به مجادلات نشود.
در سال جاری، سه استان کرمانشاه، چهارمحال و بختیاری و لرستان که همگی سرشاخه‌های اصلی رودخانه‌های ورودی به استان خوزستان را سیراب می‌کنند، با کاهش بارش حدود 250، 227 و 222 میلی متر نسبت به متوسط درازمدت، در بین استان‌های کشور، رکورددار کاهش بارش هستند. این البته پدیده‌ی جدیدی در دهه‌های اخیر ایران نیست. بررسی بخشی از گزارش ارائه شده توسط مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور به هیات وزیران مربوط به تحلیل بارش 10 سال اخیر نشان می‌دهد که خشکسالی هواشناسی بسیار شدید (کاهش بارش نسبت به متوسط درازمدت) در بخش‌های بزرگی از استان‌های کرمانشاه، ایلام، خوزستان و چهارمحال و بختیاری به وقوع پیوسته که تبعات آن به خوبی در وضعیت نابسامان تالاب‌ها، منابع آب سطحی و زیرزمینی و پوشش گیاهی این استان‌ها مشهود است. در حال حاضر 64 درصد مساحت کشور تحت خشکسالی هواشناسی ١
