به گزارش ایرنا آیت‌الله مصطفی محامی روز پنجشنبه در سخنرانی مجازی در پی تعطیلی نمازهای جمعه، ضمن اشاره به مناسبت‌های هفته پیش رو از جمله سالروز میلاد امام کاظم(ع) و روز مباهله و تبریک عید سعید غدیر خم و دهه ولایت اظهارداشت: ماه ذی‌الحجه ماه بندگی خداوند و ولایت الهی است که به ولایت پیغمبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) و ائمه هدی(ع) امتداد پیدا می‌کند.
وی ادامه داد: ولایت پیامبر اکرم(ص) و ائمه هدی(ع) در امتداد ولایت الهی و به امر الهی است بنابراین پذیرش ولایت آنها، پذیرش ولایت خداوند؛ دشمنی با آنها، دشمنی با خداوند؛ محبت و دوستی با آنها، محبت و دوستی با خداوند و پیروی از آنها، پیروی از خداوند است.
نماینده ولی فقیه در سیستان‌وبلوچستان گفت: در طول تاریخ اسلام افرادی سطی‌نگر وجود داشته‌اند که نتوانسته‌اند آشنایی دقیقی با عمق معارف اسلامی و آیات قرآن کریم و احادیث شریف پیامبر(ص) و ائمه(ع) پیدا کنند و مشکل مضاعف این است که افراد مذکور گاهی دریافت خود را اسلام محض دانسته و مخالفین فکری خودشان را تکفیر می‌کردند.
وی افزود: این طرز فکر مورد طمع و سوء استفاده دشمنان اسلام قرار می‌گیرد و با دسیسه دشمنان، از این نگاه گروه‌های تکفیری و امثال داعش به وجود می‌آیند که در طول تاریخ اسلام با عناوین دیگری بوده‌اند.
آیت الله محامی با اشاره به شبهه‌ای که با استناد به مضمون «لا حکم الا لله» مطرح می شود، تصریح کرد: خوارج هم این شبهه را در زمان امیرالمؤمنین(ع) مطرح می‌کردند و به تعبیر امام علی(ع) سخن حقی است که از آن معنای باطلی اراده شده است.
وی با بیان این که ولایت منحصر به خداوند است و فقط باید قائل به یگانگی، ربوبیت و خالقیت خداوند بود گفت: اما معنای مضمون مذکور این نیست که دیگری نمی‌تواند در سایه خداوند وجود داشته باشد و یا این که خداوند نمی‌تواند به دیگری کاری واگذار کند و شأنی برای او قائل باشد.
امام جمعه زاهدان با بیان این که خوارج قصد داشتند از این مسأله استفاده کرده و عنوان کنند که اگر حکومت برای خداوند است پس امیرالمؤمنین(ع) نمی‌تواند حکومت داشته باشد، این سؤال را مطرح کرد که مگر حکومت پیامبر اکرم(ص) با حکومت خداوند منافات داشت؟ با اشاره به عبارت توحیدی «لا حول و لا قوّة الاّ باللّه»، اظهار داشت: معنای توحید این است که مالک، خالق و پروردگار هستی، فقط خداوند است و هیچ کس در برابر او توانی ندارد و هر چه هست از اوست بنابراین در عرض خداوند هیچ کس نیست و شهادت می‌دهیم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد.
وی با اشاره به آیه ۲۲ سوره انبیاء « لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا »( اگر در آسمان و زمین، جز اللّه خدایان دیگری بود، فاسد می‌شدند و نظام جهان به هم می‌خورد)، گفت: اگر شریک به معنای کسی است که سهمی در مالکیت، ولایت و قدرت تصرف در بخشی از جهان چه به صورت مجزا چه اشتراکی دارد، این تفکر شرک و باطل است.
آیت‌الله محامی ادامه داد: اگر یک کارخانه یک مالک منحصر و بدون شریک داشته باشد اما این مالک قصد کند که برای کارخانه خودش کارگرانی به کار گیرد و برای آنها مسوول یا سرکارگر یا وکیلی اسخدام و کارها را بین آنها تقسیم کند در حالی که هر کدام از آنها شأنی از کار را دارند و عملی از آنها بر می‌آید ولی هیچ کدام شریک در کارخانه و تجارت نیستند و قدرت و جایگاه آنها در دست مدیر است و مالک هر زمان بخواهد آنها را برکنار کند، این نوع واگذاری کارها به معنای شرک نیست.
وی تصریح کرد: اگر خداوند، بندگان ویژه‌ای را بیافریند و کارهایی را به آنها واگذار کند که آنها با اشراف و مدیریت خدا کارها را دنبال کنند، این شرک نیست.
نماینده ولی فقیه در سیستان‌وبلوچستان با استناد به فرازی از آیه ۶۴ سوره مائده « وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا»( و یهود گفتند: دست خدا بسته است. دستهایشان بسته باد! و بخاطر این سخن، از رحمت الهی دور شوند!)، به عقیده برخی از یهویدیان که قائل بودند خداوند این جهان را آفریده و سپس رها و واگذار کرده و الان دستش بسته است، اشاره کرد و گفت: اگر کسی قائل به واگذار کردن کارها از سوی خداوند و بی قدرت ماندنش باشد این طرز تفکر شرک و قطعا باطل است اما اگر خداوند کاری را به دیگران واگذار کند تا با اشراف و مدیریت خود خداوند کارها را انجام دهند طبیعتا این شرک نیست.
وی چیستی و چرایی واگذاری امور از سوی خداوند به بندگان را مورد واکاوی قرار داد و بیان کرد: در مورد ملائک که مخلوق خدا هستند این کار صورت گرفته و بین آنها تقسیم کار صورت گرفته مثلا حضرت جبرائیل، پیک وحی الهی؛ میکائیل، مسوول ارزاق مردم؛ عزرائیل، مسوول گرفتن جان مردم و اسرافیل دارای مأموریت ویژه در موقع قیامت هستند.
آیت الله محامی ادامه داد: در مورد انسان‌های عادی هم اگر از هر کس که در حد خودش توانی دارد و البته این توان را از خداوند گرفته، کمک بخواهیم مثلا طلب قرض یا مساعده کنیم شرک نیست چون برای او شأنی در برابر خدا قائل نیستیم.
وی گفت: اجرای معجزات الهی از جمله شفا دادن مریض، خبر دادن از غیب، زنده کردن مرده و امثال این ها به پیامبران الهی واگذار شده یا شفا یافتن حضرت یعقوب(ع) با پیراهن حضرت یوسف(ع) که در قرآن مورد اشاره قرار گرفته، در نتیجه توان و قدرتی است که خداوند تبارک و تعالی به آنها داده است.
آیت‌الله محامی گفت: بنا به دلایل محکم در آیات و روایات، کمک خواستن از انبیاء و اولیاء، درخواست دعا و توسل و طلب شفاعت از آنها در واقع درخواست کمک از آنها در محدوده توان، قدرت و جایگاهی است که خداوند به آنها واگذار کرده و شرک و بدعت نیست.
وی با اشاره به آیه ۹۷ سوره یوسف«قَالُوا یَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا کُنَّا خَاطِئِینَ»(گفتند: پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، که ما خطاکار بودیم) و بیان این که برادران حضرت یوسف(ع) وقتی خیانت شان آشکار می‌شود پدرشان حضرت یعقوب(ع) را بین خود و خدا واسطه قرار می‌دهند و از پدر می‌خواهند که برای شان طلب عفو کند، ادامه داد: در این مورد فرقی بین زنده و مرده وجود ندارد و اگر بنا بود کمک خواستن از دیگران شرک باشد اگر زنده هم می‌بودند قدرت آنها با قدرت خدا باید منافات می‌داشت و کمک خواستن از آنها شرک می‌بود در حالی که چنین چیزی نیست.
نماینده ولی فقیه در سیستان‌وبلوچستان ادامه داد: مردن، فنا شدن و از بین رفتن نیست بلکه اسباب کشی و رفتن به یک خانه دیگر و مهاجرت به یک عالم بزرگ تر است که اولیاء الهی در آنجا از توان بیشتری برخورار هستند و می‌توانند تاثیر بیشتری داشته باشد همان طور که خدا در مورد شهدا می‌فرمایند که شهدا را مرده مپندارید بلکه زنده‌اند و نزد خدا روزی می‌خورند.
وی افزود: اگر این سخن در مورد انبیاء، شهدا و انسان‌های عادی صادق است پس پیغمبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) که افضل خلق خدا و از انبیاء گذشته و شهدا برتر هستند پس مقام‌های آنها بالاتر، توان شان بیشتر و شأن شان نزد خدا بسیار بالاتر است لذا رفتن به خدمت آنها و تقاضای دعا؛ توسل و درخواست شفاعت از آنها و نذر برای خدا در جهت تکریم آنها نه تنها شرک و حرام و بدعت نیست بلکه یک امر عبادی بوده که به امر خداوند محبت آنها و ولایت آنها محبت و ولایت خداوند است.
آیت الله محامی بیان کرد: در طول تاریخ اسلام، نه فقط در زمان حیات پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) که مورد رجوع مردم بودند بلکه بعد از مرگ ظاهری، قبور شریف شان مورد زیارت همه اقشار مردم قرار گرفته و از همه مذاهب اسلامی در طول تاریخ به حجاز، عتبات عالیات و مشهد سفر کرده و آن قبور شریف را زیارت و دعا می‌کردند و حاجت می‌گرفتند که مصادیق آن در تاریخ فراوان است و نشانگر این بوده که این امور نه شرک، نه حرام و نه بدعت است بلکه یک عبادت بزرگ خداوندی محسوب می‌شود که مامور به آن هستیم.
وی در پایان از خداوند، توفیق فهم دقیق و عمیق معارف اسلامی و قرار گرفتن در مسیر محبت و ولایت الهی را مسئلت کرد و اینکه خداوند ما را با محبت و ولایت پیامبر(ص) و اهل بیتش(ع) زنده بدارد و بمیراند.
