قم طی دیشب و امروز حال و هوایی دیگر یافته و نوای دلنشین یاامیرالمومنین(ع)، فضای شهر بانوی کرامت را عطرآگین کرده‌است.
حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) به‌طرز باشکوهی چراغانی شده و صدای مداحی مداحان اهل بیت از ماذنه‌های این مکان نورانی به‌گوش می‌رسد.
سخنرانی، مدیحه سرایی، اجرای سرود و تواشیح، برگزاری مسابقه‌ها، قرائت زیارت غدیریه از برنامه‌های حرم مطهر است که در فضای رو باز و با رعایت مسائل بهداشتی برگزار می‌شود.
مسجد مقدس جمکران میعادگاه عاشقان نیز چهره‌ای دیگر دارد و آیین‌های جشن و سرور و برنامه‌های متنوع فرهنگی در حال اجرا می‌باشد.
کاروان خودرویی "بیعت با غدیر علوی تا ظهور مهدوی" نیز با جلوه‌ای زیبا و شکوهمند از ابتدای بلوار پیامبر اعظم (س) تا مسجد جمکران عصر روز گذشته به حرکت درآمد.
به‌همین مناسبت معابر و خیابان‌های شهر نیز به‌طرز چشم‌نوازی آذین‌بندی شده و مردم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی اقدام به‌توزیع بسته‌های فرهنگی کرده و این روز فرخنده را به‌یکدیگر به‌ویژه سادات گرانقدر شادباش می‌گویند.
با توجه به‌شیوع کرونا نهادها و ارگان‌های مختلف فرهنگی و تبلیغی قم برنامه‌های فاخر و متنوعی را تدارک دیدند که از طریق فضای مجازی در حال پخش است.
در راستای سُنت حسنه کمک به‌نیازمندان و سیره حضرت علی(ع) بسته‌های تبرکی و معیشتی غدیریه توسط بقاع متبرکه قم تهیه و میان محرومان توزیع می‌شود.
در ۱۸ ذی الحجه سال ۱۰ هجری قمری، در آخرین حج پیامبر(ص) که به حجه الوداع معروف است بیش از یک صد و بیست هزار تن شرکت کردند که بعد از پایان حج، در مکانی میان مکه و مدینه به نام غدیر خم بر پیامبر موضوع جانشینی و امامت علی(ع) از سوی وحی الهی ابلاغ شد.
از جهاز شتران در محل غدیر منبری ساختند تا پیامبر اسلام بر فراز آن برود و فرمان الهی را به گوش مردم برساند؛ پیامبر (ص) بنا بر فرمان خداوند با اعلام ولی و جانشین بعد ازخودش اینگونه دین را بر مردم کامل و نعمت را بر آنها تمام کرد.
رسول خدا(ص) خطبه غدیر را ایراد کردند که در آن از حمد و ثنای خداوند تا رسالت و امامت امیرالمومنین(ع) و سلسله امامت و عصمت طهارت بیان شده بود و بعد از آن دست مولا علی(ع) پیشوای اول شیعیان را بالا گرفته و فرمودند: «پس هر کس که من مولای او هستم، علی مولای اوست» و این جمله را سه بار تکرار کردند.
پیامبر اکرم(ص) عمامه خود را که «سحاب» نام داشت، بر سر امیرالمومنین (ع) گذاشتند و انتهای عمامه را از پشت سر بر دوش آن حضرت قرار دادند و بعد از آن همه کسانی که در آن مراسم حضور داشتند بیعت عمومی با پیامبر(ص) و امام علی(ع) کردند و این واقعه بزرگ را سه روز جشن گرفتند و به یکدیگر تبریک و تهنیت گفتند.
