به گزارش همشهری آنلاین به نقل از space.com آزمایشگاه «نائوکا» (به معنای «علم» در زبان روسی) با وزنی ۲۲ تنی در ساعت ۱۳:۲۸ به وقت گرینویچ در روز پنجشنبه به ورودی خالی‌شده مدول خدمت «زوزدا» در ایستگاه فضایی بین‌المللی متصل شد. قبلا مدول «پیرس» به این ورودی متصل بود و قبلا از آن جدا شده بود تا جا برای «نائوکا» باز شود.
این مدول ۱۳ در ۴.۳ متری همانطور که از نامش برمی‌آید، ظرفیت آزمایش‌های علمی را در بخش روسی ایستگاه را افزایش می‌دهد و همچنین خدمات دیگری را هم ارائه می‌دهد، از جمله کنترل چرخش ایستگاه فضایی و عمل به عنوان پیشرانه انتقال سفینه‌های باربری پروگرس است که در ماه‌ها و سال‌های آینده ملزومات را به ایستگاه فضایی می‌آورند و همچنین ورودی پهلو گرفتن سفینه‌های سرنشین‌دار سایوز و سفینه‌های بدون سرنشین پروگرس.
این مدول پس از متصل شدن با یک ورودی پهلوگیری دارای چند هوابند که در ماه‌های آینده بوسیله روسیه به سوی ایستگاه فضایی پرتاب خواهد شد، می‌تواند محل اتصال وسائل نقلیه و اجزای دیگری باشد که برای مراحل بعدی تکمیلی بخش روسی ایستگاه فضایی بین‌المللی به کار می‌روند.
«نائوکا» همچنین به عنوان پایه عملیاتی «بازوی روباتی اروپایی» عمل خواهد کرد. این بازوی ۱۱ متری ساخته‌شده بوسیله «سازمان فضایی اروپا» نخستین زائده خارجی طراحی شده به طور اختصاصی برای خدمت دادن به بخش روسی ایستگاه است.
این مدول همچنین دارای محل استراحت فضانوردان، توالت و ابزارهای بازیابی و اکسیژن است که وضعیت اقامت فضانوردان در ایستگاه را بهبود خواهد بخشید.
نائوکا که هشت روز پیش با یک موشک پروتون-ام از پایگاه فضایی بایکونور در قزاقستان به فضا پرتاب شد، در طول مسیرش به سوی ایستگاه فضایی بین‌المللی شش با روشن کردن موتورهایش شش مانور تصحیحی انجام داد تا وارد مسیر درست شود. کنترل‌کننده‌های پرواز روسی نیز این مدت آنتن‌های ارتباطی مدول و سیستم خودکار پهلوگیری آن به نام «کورس» (Kurs) را آزمایش کردند که روز پنجشنبه مورد استفاده قرار گرفت.
تنها پس از اطمینان از شرایط کاری خوب «نائوکا» بود که، مدول قدیمی «پیرس» که عمری تقریبا ۲۰ ساله دارد، با هدایت یک سفینه فضایی باربری پروگرس از ایستگاه فضایی جدا شد تا جا برای مدل جدید باز شود و روز دوشنبه پس از بازگشت به جو زمین نابود شد.
قرار بود «نائوکا» در سال ۲۰۰۷ به فضا پرتاب شود، اما مجموعه از مشکلات فنی باعث تاخیر بیش از ۱۳ سال در به کار گرفتن آن شود.
روشن شدن ناگهانی موتورهای «نائوکا» پس از پهلو گرفتن
ظاهرا مشکلات فنی که بیش از یک دهه پرتاب مدول «نائوکا» را به تاخیر انداخت، هنوز پایان نیافته است. اندکی بیش از سه ساعت پس از پهلو گرفتن آن، اولگ نویتسکی و پیوتر دوبروف، فضانوردان روسی که درون مدول «زوزدا» قرار داشتند که «نائوکا» به آن متصل است تا هوابند میان دو بخش را باز کنند. اما در ساعت ۱۲:۴۵ به وقت گرینویچ موتورهای پیشران «نائوکا» به طور غیرمنتظره و بدون دادن فرمانی روشن شدند. در نتیجه، برای مدت کوتاهی به قول مهندسان «کنترل ارتفاع» ایستگاه از دست رفت و ایستگاه ۴۵ درجه به دور خود چرخید.
کنترل‌کننده‌های پرواز برای مدت کوتاهی رانشگرهای بخش دیگری از ایستگاه را روشن کردند تا آن را به مسیر مدار طبیعی‌اش بازگردانند. پس از بازگشت ایستگاه به موقعیت درست، کنترل‌کننده‌های نائوکا در روسیه شروع به کار کردند تا اطمینان حاصل شود که رانشگرهای بار دیگر به اشتباه روشن نمی‌شوند.
