به جرأت می توان گفت تعداد موقعیت‌های گل استقلال در نیمه اول بازی با سپاهان بیشتر از سپاهان بود و این تیم در یکی دو نوبت می توانست دروازه حریف اصفهانی را باز کند. از طرفی هرچه از زمان بازی در نیمه اول می‌گذشت سپاهانی‌ها کم اثر تر می شدند انگار که آنها شنیده بودند پرسپولیس با دو گل از پیکان پیش افتاده و کار قهرمانی تقریباً تمام شده است. همین مسئله باعث شده بود تا سپاهان خیلی به آب و آتش نزند و یا شاید هم زور لازم را برای رسیدن به دروازه استقلال حداقل در نیمه اول نداشت به‌طوری که دروازه حسینی اصلاً تهدید نشد و در بسیاری از دقایق مسابقه این دروازه‌بان نقش تماشاگر را ایفا کرد .
هرکس بازی استقلال و سپاهان را می‌دید، کاملاً مطمئن می‌شد که سپاهانی‌ها از زدن گل‌های پرسپولیس با خبر شده‌اند.
