پیدا کردن شغل و کسب رزق و روزی حلال نقل محفل هر خانواده‌ها است و معمولا جوانانی که هنوز پشت سیبلشان سبز نشده در تکاپوی دست و پا کردن یک شغل مناسب هستند و خیلی هم اگر دور نرویم، بسیاری از نوجوانان در فصل تابستان، شاگردان استادکاران می‌شوند تا بلکه حرفه‌ای بیاموزند و اندک پول تو جبیبی برای گذران اوقات کسب کنند.
اما حکایت اداره کاریابی در میدان باغ ملی اراک روایت دیگری دارد و این مغازه قدیمی با سبقه طولانی سال‌هاست که مرجعی برای افراد جویای کار است و حتی کسانی که پا به سن گذاشته‌اند نیز از ان خاطره دارند و شاید هم درآمد و کارشان را از همان آگهی‌های شلوغ و درهم روی شیشه این مغازه دارند.
بیش از چهل سال است که چراغ این مغازه با معرفی موقعیت‌های شغلی مختلف به زندگی بسیاری از خانواده‌های اراکی نور داده و اگرچه این مکان کسب فعالیت اصلیش خدمات فتوکپی بوده اما، در واقع پاتوق کاریابی برای جویندگان شغل شده و حتی در شرایطی که فضای مجازی تنه به تنه اطلاع رسانی در عرصه حقیقی زندگی به پیش می‌رود، این مغازه هر روز به شکل سنتی خود شاهد نصب آگهی‌های شغلی بیشتر و افرادی است که بین این کاغذها روزی می‌جویند.
از زوایه دیگر هم که نگاه کنیم این مغازه کوچک در واقع یک تفکر بزرگ محسوب می‌شود و از منظر تاریخی شاید به نوعی جز هویت باغ ملی اراک باشد چرا که ممکن نیست اسم میدان باغ ملی در اراک گفته شود و مغازه کنج پیاده‌رو با انبوهی از کاغذنوشته روی شیشه از نگاه و یاد مردم ناشناخته باشد.
شیشه‌های قدی و چارچوب آهنی قدیمی مغازه کنج میدان باغ‌ملی اراک هر روز بر سینه خود انواع مختلفی از تقاضاهای کار را دارد که با فونت‌ها و اشکال مختلف نصب شده و اگر ساعتی در مقابل آن بیایستی آمد و شد شمار پرتعدادی از افراد را می‌بینی که سرپا به آگهی‌ها خیره شده‌اند و با یک ورق کاغذ و خودکار مشغول شغل‌گزینی هستند.
شاید بتوان گفت که شیشه این مغازه به از صفحه کاریابی نشریات هم قوی‌تر عمل می‌کند و بر پهنه آن از تقاضای کار برای منشی گرفته تا چرخکار و لوله کش، کارگر و پیک موتوری، فروشنده خانم و آقا و سالن‌دار رستوران و همه‌جور فعالیت و مهارتی به چشم می‌خورد و جالب آن است که کنار این مغازه دستگاه بستی قیفی وجود دارد که از قبل کاریابی و آگهی‌ها نان زیادی عاید صاحبش می‌کند و فرد جویای کار نیز حین شغل‌یابی دهانی شیرین می‌کند.
اشتباه نکنیم اینجا دیوار مهربانی نیست اینجا مغازه با تابلوی فتوکپی فهامی است، این مغازه با موقعیت بی‌نظیری که برای کسب درآمد بالا دارد بر رسالت اجتماعی که از ۴۰ سال قبل پذیرفته، درامد اندکش را به معرفی و هدیه شغل به اراکی‌ها ترجیح داده است و می‌توان گفت جایی است که خیلی‌ها را به رایگان صاحب کار کرده و فقط خریدارِ لبخند رضایت آنان شده است.
پشت شیشه مغازه فهامی تنها نیاز است که خودکار و کاغذی داشته باشی و سفرت را بین فونت‌های درشت و ریز شغل‌های مختلف آغاز کنی و آنقدر تقاضاهای شغلی جورواجور آنجا هست که ممکن است ساعت‌ها دور قمری شما بین این آگهی‌ها طول بکشد، تازه اگر شانس بیاوری و زمان حضورت با تراکم آدم‌های جویای کار مواجه نشوی و مجال و آسایش برای ایستادن در مقابل این مغازه را داشته باشی.
مشتریان اینجا فقط جویندگان کار نیستند و عده‌ای هم آمدند تا سفارش کار بدهند و خیلی ساده و بی‌تکلف برگه سفید A۴ را با جملات کوتاه و توضیح مختصر نیاز کارفرما پر کرده و پرداخت هزینه یک هفته‌ای نصب آگهی را انجام می‌دهند و درخواست نیروی کارشان به جرگه نوشته‌های جور و واجور دیوار مغازه اضافه می‌شود.
اگرچه فناوری نوین و عصر دیجتیال با برنامه‌ها جذاب، آپلیکیشن‌های نیازمندی روز و شبکه‌های اجتماعی که فراگیر شدند روز به روز با ر زرق و برق زیادی برای کسب و کارها و اطلاع‌رسانی جولان دارد اما، با همه این‌ها بساط کار روی شیشه مغازه فهامی اراک پهن است و حس خوب نوستالوژی هم هست و همان‌هایی که در عرصه مجازی دنبال کار می‌گردند، سری به این مکان می‌زنند.
جویندگان کار اگر در مراجعه به مغازه کار هم پیدا نکنند باز هم خوشحال هستند چرا که می‌دانند چراغ این مکان همیشه با تقاضاهای کار جدید روشن است و روزی قرعه به نامشان می‌خورد و خوبی حضور در اداره کار باغ ملی اراک این است که در کنار کاریابی چرخی هم در مرکز شهر زده‌اند.
چند روز پیش برای انجام کاری سری به مرکز شهر زدم و سر راه، از مقابل اداره کار اراک رد شدم سراغ مرد قدیمی نام آشنای مردم اراک رو گرفتم، شنیدم در بستر بیماری است اما هنوز آدم‌های جویای کار پشت شیشه‌ها سرک می‌کشند و گاهی رد خودکار را روی شیشه‌ها می‌بینی.
خیلی‌ها به این شیشه و در و دیوار داخل مغازه که با حروف و کلمات یکدست سفید و سیاه هست، اخت شدند و عده‌ای که چشم امیدشان برای یافتن کار هنوز همین مغازه قدیمیی است و امید است که فرهنگ کمک به همنوع و مسئولیت اجتماعی در کنار کسب و کار حلال روز به روز بیشتر شود و در گوشه و کنار شهر هر فردی خود را دست خیر در زندگی دیگران بداند تا حلاوت و آرامش زندگی نصیب خود و همشهریانش شود.
