هپاتیت یا هپاتیت ویروسی گروهی از بیماری‌ها هستند که معمولاً کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. سه نوع مجزا از هپاتیت وجود دارد، یعنی هپاتیت A، هپاتیتB و هپاتیتC . هر یک از این ویروس‌ها علائم متفاوتی را نشان می‌دهند و روش‌های درمانی متفاوتی دارند.
در حالی که هپاتیت می‌تواند به طرق مختلف منتقل شود، اما یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. وقتی صحبت از بیماری‌های مقاربتی و بیماری‌های تأثیرگذار بر باروری می‌شود، HPV ، HIV، سوزاک و کلامیدیا به ذهن می‌رسد. اما در زمینه تشخیص و درمان ناباروری، توجه ویژه به هپاتیت ویروسی با تأکید بیشتر بر هپاتیت B و هپاتیت C مهم است.
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۳۲۵ میلیون نفر در جهان از عفونت هپاتیت B و هپاتیت C رنج می‌برند. بسیاری از مردم نمی‌دانند که هپاتیت‌های B و C یکی از دلایل اصلی ناباروری در زوجین است.
هپاتیت B نوعی عفونت ویروسی کبدی است. علائم آن شامل زردی، تب، خستگی، مشکلات و درد معده، درد مفاصل و مدفوع رنگ روشن است. علائم ممکن است تا ۶ ماه طول بکشد تا خود را نشان دهد و بیش از یک سوم افراد مبتلا هیچ علامتی ندارند. تشخیص اغلب با آزمایش خون انجام می‌شود. این هپاتیت معمولاً از طریق رابطه جنسی، استفاده از سوزن مشترک، و از مادر به کودک منتقل می‌شود.
هپاتیت C یک عفونت کبدی است که می‌تواند آسیب جدی به کبد وارد کند. علائم ممکن است بین ۲ هفته تا ۶ ماه ظاهر شوند، اما در بسیاری از مواقع افراد مبتلا ممکن است متوجه هیچ علائمی نشوند. علائم ممکن است شامل تب، زردی، خستگی، از دست دادن اشتها، تهوع، درد معده، استفراغ، درد مفاصل، مدفوع خاک رسی و ادرار تیره باشد.
هپاتیت C می‌تواند از طریق رابطه جنسی با افراد آلوده، داشتن شریک جنسی متعدد، استفاده از سوزن و دارو مشترک، به اشتراک گذاشتن وسایل مراقبت شخصی، خالکوبی در شرایط غیربهداشتی و انتقال عفونت از مادر به فرزند منتقل شود.
در زنان مبتلا به هپاتیت B و هپاتیت C، اختلالات قاعدگی عامل اصلی مشکلات باروری است که می‌تواند به دلیل عواملی باشد که از آسیب کبدی ناشی می‌شود مانند سیروز کبدی. زنانی که قبل از یائسگی مبتلا به هپاتیت C می‌شوند در معرض خطر بالای نارسایی زودرس تخمدان هستند. این مسئله ممکن است باروری این زنان را برای یک عمر تحت تأثیر قرار دهد. این وضعیت همچنین می‌تواند باعث مرده زایی، سقط جنین و دیابت بارداری شود.
مشخص شده است که بسیاری از ویروس‌ها می‌توانند بر اسپرم تأثیر گذاشته و باعث ناباروری مردان شوند. مطالعات نشان داده است که هپاتیت C می‌تواند باعث افزایش قابل توجه مورفولوژی غیرطبیعی در اسپرم و کاهش تحرک آن شود. با افزایش بار ویروسی هپاتیت C، تعداد اسپرمها نیز به ترتیب کاهش می‌یابد.
همچنین اثبات شده پروتئین S در هپاتیت B موجب کاهش تحرک اسپرم شده و میزان لقاح در اسپرم را بیش از نصف کاهش می‌دهد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که زوجین، در جایی که شریک مرد مبتلا به هپاتیت B باشد، حتی پس از IVF با خطر باروری پایین روبرو هستند.
واکسیناسیون یک روش مؤثر و کاملاً ایمن برای محافظت از همه در برابر هپاتیت B است. همچنین هپاتیت B اولین واکسن ضدسرطان نامیده می‌شود زیرا از سرطان کبد ناشی از هپاتیت B جلوگیری می‌کند.
