به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیروت، پایتخت لبنان این صحنه را هرگز فراموش نخواهد کرد. این شهر همچنین ویرانی‌هایی را که خیابان‌ها و محله‌هایش در برگرفته فراموش نمی‌کند . پس از انفجار چهارم ماه می در پایتخت لبنان سنگ روی سنگ نمانده است. شهر تبدیل به قطعه زمین ویرانه‌ای تبدیل شده است.
شرکت‌ها و اماکن تجاری و ساختمان‌ها فروریخت و شیشه‌ها تکه‌تکه شد و برخی ساختمان‌ها در انفجار بندر به طور کامل ویران شد. یک سال از این انفجار گذشت و شهر برای بازگشت به وضعیت عادی و بازسازی آنچه تخریب شده یا بازگشت به زندگی تقریبا عادی تلاش می‌کند. اما به باور تحلیلگران شرایط سخت اقتصادی بعد از انفجار،بر آن سایه افکند.
«فیصل عبدالساتر» تحلیلگر مسائل سیاسی در این باره به خبرنگار تسنیم در بیروت می‌گوید: آشکار است که هدف این بوده که محوریت از بندر بیروت به جای دیگر منتقل شود. شاید این یکی از اهداف باشد. دوم اینکه این انفجار خسارت زیادی به بسیاری از شرکت‌ها و منازل وارد کرد و این تا حدود زیادی بر آشفتگی شرایط اقتصادی و معیشتی بسیاری از لبنانی‌ها تأثیر گذاشت.
وی خاطر نشان کرد: ما در برابر چالش چند بُعدی و چند وجهی هستیم. با مشکل ناتوانی شرکت‌ها در انبار و ذخیره مجدد کالاهایشان در بندر به خاطر ویرانی بسیاری از انبارها، و شاید با گرانی حمل و نقل و بالا رفتن قیمت‌ها در مقایسه با گذشته روبرو هستیم. دوم اینکه، برخی از کسانی که با شرکت‌ها در ارتباط هستند، اهداف دیگری در تغییر مقصد خود از بیروت به جایی دیگر را دنبال می‌کنند.
این تحلیلگر مطرح لبنانی تاکید می‌کند: هر آنچه بر سر لبنان بیاید، رژیم اسرائیل تنها طرفی است که به طور گسترده در تمام سطوح بهره می‌برد و این موضوع نیاز به ارائه دلایل بسیار و نشانه‌های زیاد ندارد.
خیابان‌های بیروت، لبخند را از دست داده است . اولین سالگرد این حادثه به سختی بر ساکنین آن می‌گذرد. آنها هنوز آن لحظات را از یاد نبرده‌اند، بعد از آنکه شرایط زندگی‌شان رو به بدتر شدن گذاشت.
یک بانوی لبنانی که شاهد انفجار هولناک بندر بیروت در چهارم آگوست 2020 بوده است، به خبرنگار تسنیم می‌گوید: من در اتاق و خواهرم بیرون بود، در حال خروج از اتاق بودم که احساس کردم هواپیمایی از بالای سرم عبور کرد. به او گفتم، آیا به شما نگفتم که کمی بعد بمباران رخ خواهد داد؟ و اتاق لرزید، فقط احساس کردم، چیزی افتاد و سقوط کرد.
وی افزود: من اگر درب اتاق را نگرفته بودم، به خیابان پرت شده و می‌مُردم.
این شهروند در پاسخ به این سئوال که آسیب هم دیدید؟ اظهار داشت : بله، واقعا آسیب دیدم . به دستم نگاه کنید،خانه به طور کامل آسیب دیده و تمام شهر درهم شکسته شد. برای آن نقشه کشیده شد و در هم کوبیده شد.
این بانوی لبنانی در پاسخ به این سئوال که یک سال گذشت، وقتی به یاد انفجار می‌افتید، چه احساسی دارید و چه چیز برای شما سخت‌تر است؟ اظهار داشت: همچنان نه خواب آرامی دارم و نه خوب هستم و اضطراب دارم.می‌ترسم که انفجار دیگری رخ دهد، در حالت ترس و وحشت دائمی از اینکه انفجار دیگری رخ دهد، قرار دارم.
شهروند دیگری درباره انفجار هولناک بندر بیروت اینگونه روایت می‌کند: صدای هواپیماهایی را شنیدیم و دو دقیقه بعد از شنیدن صدای هواپیماها، صدایی قوی به گوش ما رسید. نمی‌دانستیم، چه اتفاقی افتاده است . فقط احساس می‌کردم، در هوا هستم و بعد روی زمین افتادم و خون بود که از دست‌ها و سرم جاری بود و مردم که می‌دویدند و سر تا پایشان خونین بود.
وی افزود: شرایط بسیار تغییر کرد، دیگر نه می‌توانم، کرایه پرداخت کنم و نه می‌توانم شیر برای کودکان و گوشت برای خانه بخرم. اصلا توان انجام هیچ کاری برای خانه ندارم. ماجرا تنها به انفجار محدود نمی شود، خانه ام در معرض سرقت قرار گرفت. دیگر چیزی در آن باقی نمانده است. هرچه در خانه ذخیره کرده بودم، از پوشک بچه گرفته تا برنج و حبوبات و عدس همه به سرقت رفت.
یک سال از انفجار چهارم آگوست می گذرد؛ بیروت برای برخاستن از زیر آوار و التیام زخم هایش بعد از انفجار بندر خود تلاش می‌کند. بوی خاکستر و خون‌های ریخته شده فراموش نمی‌شو‌د. در حالی که خانواده های شهدا و زیان دیدگان منتظر تحقیق عادلانه در این خصوص این مسئله هستند
