در حالیکه از افراد خواسته می‌شود تا از علائم شایع یا غیرمعمول واکسیناسیون آگاه باشند، بروز حساسیت به واکسن هرچند در موارد نادر می تواند به سرعت به عارضه جدی تبدیل شده و منجر به واکنشهای شدید در فرد شود. بنابراین ضروریست که از قبل از چگونگی تشخیص علائم و زمان نیاز به دریافت کمک از فرد متخصص، آگاه باشیم.
روزنامه "تایمزآو ایندیا" در گزارشی به ارائه چند پاسخ کارشناسی به برخی از پرسش‌ها در مورد احتمال بروز واکنش آلرژیک به واکسن کرونا پرداخته که به شرح زیر است:
واکنش آلرژیک به واکسن کووید-۱۹ یا هر واکسن دیگری زمانی اتفاق می افتد که بدن نسبت به یکی از ترکیبهای موجود در واکسن حساس است و در نتیجه واکنش ناخوشایندی ایجاد شده و منجر به آنافیلاکسی می شود.
در حالیکه تعیین این موضوع که چه افرادی ممکن است پس از واکسیناسیون دچار این عارضه شوند، آسان نیست، افرادی که سابقه آلرژی قبلی دارند در معرض خطر بیشتری هستند.
از آنجایی که بروز واکنش های آلرژیک در لحظه نیاز به مراقبت فوری دارد، بسیار مهم است که افراد (با سابقه حساسیت) پس از تزریق واکسن، حداقل تا نیم ساعت از نظر عوارض احتمالی و آلرژیک، تحت نظر باشند.
در حالیکه هر دو از عوارض جانبی و مهم پس از واکسیناسیون تلقی می‌شوند و نیاز به دریافت کمک پزشکی را ملزم می‌سازند اما واکنش های آلرژیک کمی متفاوت از عوارض جانبی شدید هستند.
هنگامیکه واکسن تزریق می شود، عارضه جانبی شدید، یک واکنش جدی و اغلب تهدید کننده جان بیمار است و آنچه عارضه جانبی جدی را از حساسیت متمایز می کند، خود واکنش است به طوری که حساسیت، یک واکنشِ فوری از طرف سیستم ایمنی بدن است که در لحظه و با فاصله زمانی کم پس از تزریق بروز می کند اما عارضه جانبی ممکن است در مدت زمان بیشتری ظاهر شود.
برای مثال، لخته شدن خون به عنوان عارضه "جدی" تلقی می شود و ممکن است در بازه زمانی ۷ تا ۲۰ روز پس از واکسیناسیون بروز کند. به علاوه این دست از واکنشهای آلرژیک و لحظه‌ای، معمولا خیلی شدید نیستند و با چند میانجیِ به‌موقع دارویی درمان می‌شوند.
از آنجا که زمان و وقوع واکنش های آلرژیک به واکسیناسیون را نمی توان پیش بینی کرد، مهم است که همه افراد از علائم احتمالی آن مطلع باشند. با این حال، اگر دقایقی پس از واکسیناسیون واکنش ناخوشایند شدیدی ظاهر شد، لازم است فورا ارائه دهندگان خدمات درمانی را مطلع کنید.
واکنش آلرژیک فوری می تواند تا ۴ ساعت بعد از واکسیناسیون ایجاد شود. بنابراین، فرد باید هوشیار باشد. در موارد خفیف درمانگر با ارائه داروی ضدحساسیت مشکل را برطرف می کند اما در موارد شدید نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی وجود دارد. به این ترتیب مطلع ساختن هرچه سریعتر درمانگر برای جلوگیری از پیشرفت علائم حساسیت ضروریست.
- واکنش های پوستی
- افت فشار خون
- تعریق
- احساس ضعف، نبض سریع، سرگیجه و غش کردن
- حالت تهوع و استفراغ
- گیجی و سردرد
- خس خس سینه، گرفتگی بینی، مشکل تنفس، سرفه
- ایست ناگهانی قلب (بسیار نادر)
برخی از افراد ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به عوارض جانبی و واکنشهای آلرژیک جدی ناشی از واکسن ها باشند، از جمله:
- افرادی که پیش از این واکنش آنافیلاکسی داشته اند
- سابقه آسم و آلرژی
- حساسیت به یکی از ترکیبهای موجود در واکسن ها
ایجاد حساسیت ممکن است بسیاری را نسبت به تزریق دز دوم دچار تردید کرده یا بترساند به خصوص اگر بعد از اولین تزریق واکسن، واکنش آلرژیک شدید باشد. با این حال نیاز یا اجتناب از تزریق دز دوم ممکن است به برخی عوامل بستگی داشته باشد.
اگر با یک واکنش غیرجدی مواجه شدید، ممکن است به شما توصیه شود که با اقدامات احتیاطی بیشتر، مانند واکسیناسیون تحت نظارت متخصص یا مصرف داروهای خاص، اقدام به تزریق کنید. اما با بروز واکنش های جدی، بسته به سابقه و حساسیت فرد ممکن است گاهی از تزریق دز دوم خودداری شود.
در صورتی که فردِ دارای آلرژی مجبور شود واکسن برنامه ریزی شده را دریافت کند، ممکن است داروهای ضد حساسیت برای وی تجویز شود. با این اوصاف یک فرد با سابقه قبلی نباید قبل از تزریق واکسن، مصرف داروها را متوقف کند بلکه ضرورت دارد پزشک خود را در جریان همه اتفاقات قرار دهد.
