خبرگزاری تسنیم/حمید صنیعی منش:
سریع و خشن 9 از آن دست فیلم‌های هالیوودی است که باید آن را به معنای سقوط فیلم‌های اکشن و قهرمانی معرفی کرد. فیلمی سراسر چرندیات هالیوودی که با خودنمایی‌های مغرقانه از صنعت و تکنیک‌های روز سینمایی پر شده است و می‌خواهد با این جلوه‌گری‌ها چشمان مخاطب دنیا را از آن خود کند.
زمانی فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای را بازیگرانی مانند آرنولد و یا سیلوستر استالونه نمایندگی می‌کردند و شخصیت‌هایی مانند رامبو، فرانکی، ترمیناتور، راکی و... را خلق می‌کردند، برای خود وزنی داشتند و توانسته بودند در دنیا به عنوان قهرمانان بلوک غرب در مقابل بلوک شرق در جنگ سرد خودنمایی چشم‌گیری کنند؛ بطوریکه بعد از سال‌ها هنوز آنان را به عنوان قهرمانان مهمی در تاریخ سینمایی 50 سال گذشته معرفی میکنند. قهرمانانی با فیلم‌هایی که ضمن آنکه سبک اکشن را جان بخشیدند، بیشتر از آنکه با زور بازو و هیکل دشمن را شکست دهند، خودباوری و انگیزه را نمایندگی کردند.
قهرمانان هالیوودی دهه 80 و 90 میلادی
قهرمانان فیلم به هیج وجه نمی‌میرند و حتی در سکانس‌های پایانی با عملیاتی انتحاری با ماشینی که در فضا بسر می‌برد! به ماهواره‌ای که قرار است تا شبکه‌های اینترنتی سراسر دنیا را در اختیار شروران فیلم قرار بدهد، برخورد کرده و منفجر می‌شوند اما باز هم نمی‌میرند. در این سکانس که دو شخصیت فرعی فیلم آن را بازی میکنند، می‌گویند که "ما شکست‌ناپذیر نیستیم اما اگر قرار باشد بمیریم باید روی قله بمیریم" و سپس با برخورد به ماهواره رسماً منفجر و نابود می‌شوند تا مانند قهرمانانی که دنیا را نجات بدهند شناخته شوند. اما تعجب‌آور اینکه بعد از چند سکانس می‌بینیم که آنها حتی بدون آنکه خطی روی تنشان افتاده باشد مانند قهرمانان محبوب و بامزه برای فضانوردان دست تکان می‌دهند و بعد هم در کنار دیگر قهرمانان فیلم در پایان سر میز ناهار جمع می‌شوند.
یا در سکانس‌های ابتدایی فیلم ده‌ها ماشین روی میدان مین می‌روند و یکی بعد از دیگری منفجر می‌شوند اما عجب آنکه تمام ماشین‌های قهرمانان فیلم از این مهلکه جان سالم بدر می‌برند. هالیوود می‌خواهد بگوید که قهرمانان سریع و خشن توسط دستی از غیب حفظ می‌شوند زیرا مأموریت مقدسی دارند.
یکی از المان‌هایی که در تبلیغات فیلم وجود دارد دودهای رنگی است که در کنار خودروهای شخصیت دیده می‌شود اما در فیلم خبری از این دودهای رنگی نیست. دود در فرهنگ‌های کهن دنیا همواره نشانه‌ای از حضور موجودی ماروالطبیعه‌ای دارد. بنظر می‌رسد که دودهای رنگی که پشت سر شخصیت‌های اصلی و مثبت فیلم قرار دارد، اماره‌هایی از غیب و عالم بالا است که قرار است تا قهرمانان را از هر گزندی برای رسیدن به مقصود خود یعنی نجات جهان حفظ کند. در کنار آن صلیب که نماد مسیحیت است نیز در فیلم به کرات نشان داده می‌شود. چه بر گردن تورتو و چه بر آینه ماشین‌هایی که با آنها قصد نجات دنیا را دارند.
فیلم برای آنکه این موضوع را باورپذیر کند آن را از لایه شعاری و ظاهری فیلم بیرون کشیده و بصورت غیر مستقیم آن را بیان می‌کند. بعنوان مثال از زبان خود آنها در چند سکانس و در لابلای فیلم این موضوع را با زبان شوخی و خنده بیان می‌کند که ما چرا از بین نمی‌رویم و با وجود آنکه تمام دشمنان ما نابود می‌شوند ما هنوز زنده و سالمیم؟ تکرار این موضوع در کنار و ضمن اتفاقات اصلی هر سکانس بصورت شوخی و طنز کم‌کم این باور را در ناخودآگاه مخاطب ایجاد می‌کند، که قهرمانان فیلم جداً نامیرا هستند اما قرار نیست که آن را رسماً بیان کنند.
نامیرایی و جاودانگی قهرمانان فیلم‌های هالیوودی البته مقوله جدیدی نیست و سال‌ها است که آنان با اتمام مأموریتی به سراغ عملیات جدیدی می‌روند اما این بار اصرار بر نامیرایی آنها آن هم در جریان این حجم از خشونت و کشتار یک شوخی بچگانه است که تنها منجر به فراری شدن مخاطبین بزرگسال می‌شود.
در هر حال سریع و خشن‌ها این بار نیز با همین قهرمانان بی‌مزه قرار است تا از یک جنگ بزرگ الکترونیکی و سایبری جلوگیری کنند تا بار دیگر دنیا را نجات دهند. اما بدمن‌های فیلم‌های هالیوودی دیگر مانند دوران سابق از میان شرق یا خاورمیانه نیستند بلکه ثروتمندانی متصل به قدرت در جهان‌اند که عطش فراوانی برای کسب قدرت و هدایت جهان دارند. آنها همه چیز دارند الا قدرت سروری بر تمام دنیا و برای همین از مسیر علم و دانش قصد دارند تا کنترل جهان را در دست بگیرند. به تعبیری که شخصیت شرور ثروتمند فیلم بیان می‌کند دنیا دست بچه ننرهای پولدار است. فیلم با این ایده مرکزی که قدرت دنیا نباید در دست ثروتمندان نو رسیده باشد، آن را بدون آنکه عیان بگوید در دست دولتمردان و حاکمان فعلی جهان برمی‌گرداند. البته ناگفته نماند که این تیپ از شرورانی که در هالیوود معرفی می‌شوند به شدت غیر واقعی و دروغین‌اند. حریفان واقعی غربیان در دنیای امروز، رقبای ایدئولوژیک و سیاسی آنان در شرق و خاورمیانه‌اند منتها چون با نمایش آنان به عنوان دشمنانی قدر بیشتر به آنان ضریب می‌دهند، بجای آن به ترسیم دشمنانی با وجوه و مختصاتی دیگر می‌پردازد تا بتواند جایگاه خود را که همواره به دشمن نیازمند است توجیه کند.
در اکثر فیلم‌های هالیوود و قهرمانی که بدمن و شروران فیلم عناصری برخواسته از ثروت و دانش‌اند به عنوان مهره‌های نزدیک به قدرت شناخته می‌شوند که باید حذف شوند. زیرا قدرت و سروری بر جهان تنها مختص انسان‌هایی شریف و نوع‌دوستی مانند رؤسای فعلی کاخ سفید و غرب است. با این وصف، هالیوود حاکمان فعالی آمریکا و غرب را بعنوان شایستگان حقیقی قدرت و سروری بر دنیا معرفی می‌کند و باید گفت که قهرمانان واقعی کسی غیر از آنان نیستند و قهرمانان هیکلی فیلم‌های هالیوودی بیشتر وسیله و ابزاری مقدس برای نگه داشتن قدرت برای آنان‌اند.
نامیرایی آنان در کنار این مأموریت بزرگ آنان الگوگیری شده از خداوندان کوه المپ و یونان باستان دارد که برای حفظ و نگه‌داری تمدن و حیات بشریت (در ظاهر امر) قدرت را برای حاکمان زورگو و زرسالار دنیای کنونی (در حقیقت) حفظ می‌کند. اما حقیقت آن است که در عرصه کنونی دنیای امروز که سرمایه‌داری با خشونت و توحش چشم‌گیرش هر روز در گوشه‌ای از دنیا خصوصاً کشورهای مهجور خاورمیانه و آفریقا مشغول جنگ‌افروزی و سلطه‌طلبی است، مجبور است که با استفاده از فیلم‌های پرمخاطب و اکشن و پرهزینه فضا را به سمت دیگری ببرد تا پشت آن میدان شلوغی که برای اذهان و افکار عمومی جهان درست کرده است، به کار خود مشغول باشد.
تصویری از کوه المپ، محل زندگی خداوندان افسانه‌ای یونان باستان
مجموعه‌های سریع و خشن که تا بحال 9 قسمت از آن پخش شده است بهمراه صدها فیلم و سریال دیگر که قهرمانانی نامیرا دارند، چنین وظیفه‌ای بر دوش دارند. آنان فرشتگانی جاویدان بجهت نگه‌داری پایه‌های قدرت برای چپاولگران دنیای کنونی‌اند.
اما با تمام این اوصاف فیلم‌های سریع و خشن و مانند آن بعلت پیامی که مغرقانه مخابره میکنند، یعنی نجات جهان آن هم با توصیفاتی که درباره قهرمانان آن گفته شد، بشدت خالی از هرگونه ارزش هنری و سینمایی‌اند و برای همین از سایت‌های امتیازی سینمایی کمترین نمرات و امتیازات را می‌گیرند.
انتهای پیام/
