فرهاد اشراقی؛ مسی به معنای واقی کلمه از بچگی بارسایی بوده و ادا درنمیآورد. حالا مسی را مقایسه کنید با بازیکنانی که از بچگی پرسپولیسی یا استقلالی بودهاند و کلی هم سند و مدرک دارند!
ما که هرگز به خاطر نمیآوریم در تمام ۳۰،۴۰ سال گذشته بازیکنی از پرسپولیس و استقلال رفته باشد و یک ذره ناراحت باشد چه رسد به این که گریه کند. آن هم گریههایی که کاملا مشخص است تصنعی نیست. مورد داشتیم که مدام از عشق به پرسپولیس میگفت اما هنوز جدا نشده لوگوی تیم بعدی را بوسید! آن یکی اسطوره استقلال(!) شد اما سه بار وسط فصل ول کرد و رفت!
بله، مسی اگر مسی شده فقط به خاطر مهارتهای بالای فنی اش نیست. او بهترین فوتبالیست ۲۰ سال اخیر دنیاست اما احترامی که امروز یک شهر و شاید یک دنیا به مسی میگذارد، فقط به خاطر مسائل فنی نیست و به مسائل دیگری هم برمیگردد.
بازیکن ایرانی تیمش که میبازد جلوی دوربین قیافه آدمهای ناراحت را میگیرد ولی در رختکن میگوید و میخندد. ملت هم فکر میکنند اینها از فرط تعصب دارند میمیرند اما متعصب واقعی مسی است که صادقانه برای بارسا تلاش کرد و صادقانه اشک ریخت. اشکهایی که مسلما مثل گلهایش برای بارسا جاودانه خواهد شد.