به گزارش "ورزش سه"، استقلال پس از پیروزی مقابل گل گهر، پرسپولیس و ذوب آهن امید زیادی داشت تا با غلبه بر یک تیم لیگ برتری دیگر، با شایستگی به عنوان قهرمانی جام حذفی برسد و در نقش جهان جام را بالای سر ببرد و فصل پرتنش را با جشنی شیرین به اتمام برساند اما سرنوشت آبی پوشان پایتخت در پایان فصل 1399-1400 چیز دیگری بود.
در طول بازی استقلال یک فرصت خوب توسط قایدی از دست داد و در چند مورد نیز خوش شانس بود که دروازه اش باز نشد تا بازی به ضربات پنالتی کشیده شود؛ جایی که آبی ها با اتکا به خاطره خوش برتری در دربی، امید زیادی داشتند تا فولاد خوزستان را هم مغلوب کنند.
شروع امیدوارکننده با پنالتی وریا غفوری و مهار ضربه موسوی، خیلی زود جای خود را به ناامیدی با باز شدن دروازه در تکرار پنالتی و فرصت سوزی فرشید اسماعیلی داد تا تیم جواد نکونام در موقعیت قهرمانی قرار بگیرد.
نکونام که در جریان آخرین قهرمانی لیگ برتری استقلال، با گلزنی از روی نقطه پنالتی در مقابل فولاد، آبی پوشان را به جام رسانده بود، این بار شاگردانی را پشت توپ قرار داد که مامور ناکام گذاشتن استقلال شدند؛ چهار سربازی که یکی پس از دیگری توپ را به تور دروازه مظاهری رساندند و اجازه قهرمانی را به استقلال ندادند.
در فصلی که رقیب سنتی یک پای فینال آسیا بود و در پایان فصل قهرمانی سوپرجام و گلات قهرمانی لیگ برتر را تجربه کرد، پیروزی در جام حذفی می‌توانست یک ابزار شیرین کری خوانی برای هواداران و یک عامل برای حفظ انسجام تیمی باشد اما رویای استقلال و مجیدی در نقش جهان وارونه تعبیر شد تا آبی ها دست به کمر یا دراز کشیده، یک غم جدید دیگر را در آغوش بگیرند؛ درست مثل میلیون ها استقلالی که در خانه قرار است دوباره شبی تلخ را از سر بگذرانند.
