به گزارش اقتصادآنلاین، هدف از محاسبه شاخص بهای تولیدکننده، اندازه‌گیری تغییرات قیمت‌هایی است که تولیدکنندگان در ازای فروش کالاها و خدمات خود دریافت می‌کنند؛ به عبارت دیگر این شاخص، قیمت کالاها در کارخانه و مبداء تولید را در نظر می‌گیرد.
این شاخص معیاری از تغییرات هزینه تولید و به عنوان پیشنگر تورم مصرف کننده است و افزایش آن هشداری برای تشدید تورم در ماه‌های آتی است.
تورم تولیدکننده محصولات صنعتی در چهار فصل منتهی به بهار ١٤٠٠ نسبت به مدت مشابه سال قبل به ۷۸.۵ درصد رسید که نسبت به فصل گذشته ۲۱.۷ درصد افزایش نشان می‌دهد.
در میان زیربخش‌های مختلف صنعتی، کمترین تورم سالانه مربوط به زیربخش ساخت فراورده‌های توتون و تنباکو با ٢٠.٢ درصد و بیش‌ترین تورم مربوط به زیربخش ساخت سایر تجهیزات حمل و نقل با ١٣٤.٧ درصد بوده‌است.
تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده بخش صنعت نسبت به فصل مشابه سال قبل (تورم نقطه به نقطه) به ٩٤,٧ درصد رسید که نسبت به زمستان سال گذشته، ۰.۹ درصد افزایش یافته‌است.
به عبارت دیگر، میانگین قیمت دریافتی توسط تولیدکنندگان محصولات صنعتی به ازای تولید کالاهای خود در داخل کشور، در فصل بهار ١٤٠٠ نسبت به فصل بهار ١٣٩٩، ٩٤.٧ درصد افزایش دارد.
کمترین تورم نقطه به نقطه مربوط به زیربخش ساخت فراورده‌های توتون و تنباکو با ۲۰ درصد و بیش‌ترین تورم مربوط به زیربخش ساخت مواد شیمیایی و فراورده‌های شیمیایی١٣٥.٧ درصد بوده‌است.
در فصل بهار ١٤٠٠ درصد تغییرات شاخص قیمت تولیدکننده بخش صنعت نسبت به فصل قبل (تورم فصلی) به ٨,٢ درصد رسید که در مقایسه با همین اطلاع در فصل قبل ۴ واحد درصد کاهش دارد.
