به گزارش "ورزش سه"، علی داوودی را می توان یکی از پدیده های المپیک توکیو دانست. پسر سنگین وزن وزنه برداری ایران که با کمترین حاشیه روی تخته رفت و با یک مدال نقره پشت سر غول گرجستانی قرار گرفت. با اینکه فاصله داوودی با لاشا تالاخادزه زیاد بود، اما او هم با اقتدار به نایب قهرمانی رسید. حالا داوودی که هنوز راه زیادی در پیش دارد، امیدوار است قدم به قدم خودش را به نابغه وزنه برداری دنیا که رکوردهای جدیدی را توکیو به ثبت رساند، نردیک و نزدیک تر کند.
داوودی برای بازی های آسیایی 2022 هدف گذاری مشخصی کرده و می خواهد تقریبا 30 کیلو رکورد مجموع خود را نسبت به توکیو افزایش دهد.
بعد از بازگشت از توکیو با علی داوودی دقایقی همکلام شدیم که مشروح صحبت های او در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" را در ادامه می خوانید.
هدفم مدال نقره بود که به آن رسیدم
خدا را شکر همه چیز در روز مسابقه ام پیش رفت. من 6 حرکت داشتم که فقط یک حرکت را نتوانستم به درستی مهار کنم و این اتفاق هم در وزنه‌برداری عجیب نیست. برنامه من رسیدن به مدال نقره بود که به آن دست یافتم؛ قطعا با رکوردهای فوق‌العاده ای که تالاخادزه زد، هیچ کس نمی‌توانست با او رقابت کند. این وزنه‌بردار رکوردهای المپیک و جهان را که در اختیار خودش هم بود، جابه‌جا کرد.
در دوضرب می خواستم 251 کیلو را مهار کنم
در المپیک در یک ضرب 200 و در دوضرب 241 را زدم، اما فیلم مهار وزنه 250 کیلویی در دوضرب در اینستاگرامم موجود است. در المپیک هم برنامه‌ام این بود که در حرکت سوم روی وزنه 251 کیلو بیایم که نشد. آمادگی خوبی داشتم و هم در یکضرب و هم در دوضرب می‌توانستم بالاتر از این رکوردها بزنم.
رقیب بهتری داشتم، رکوردهای بالاتری می زدم
فکر نمی‌کنم در دسته فوق سنگین مدعی دیگری به جز وزنه‌بردار ارمنستانی در المپیک غایب بود. آن یک نفر هم نمی‌دانم خداحافظی کرده یا خیر، اما اگر هم می‌آمد، من برای رقابت آماده بودم. قطعا من اگر رقبای بهتری داشتم، شروع حرکاتم با وزنه‌های بالاتری بود. در تمریناتم قبل از عید به رکورد 207 در یکضرب و 256 در دوضرب هم رسیده بودم ولی متأسفانه زانویم آسیب دید و درمان آن باعث شد از فشار تمرینات کم کنم و رکوردهایم کمی پایین بیاید.
جو المپیک واقعا سنگین بود
جو مسابقات المپیک واقعا سنگین بود. حتی اگر در المپیک رقیب هم نداشته باشی، دل و جرات می خواهد که بروی و وزنه های خودت را بزنی. با این حال من سعی کردم ریلکس باشم و حتی از مسابقات لیگ ایران هم کمتر استرس داشتم.
همین که از من توقع نقره داشتند، فشار روی دوشم گذاشت
علی هاشمی یک روز قبل از من روی تخته رفت و واقعا خیلی تلاش کرد و مردانه جنگید. او باید برای کسب مدال وزنه های سنگینی می زد و غیرت هم به خرج داد، اما نشد. شاید اتفاقی که برای او افتاد و اینکه همه از من توقع مدال نقره داشتند، باعث شده بود کمی استرس داشته باشم، اما سعی کردم این استرس را مهار کنم. جا دارد از برخواه سرمربی تیم و مجموعه فدراسیون هم تشکر کنم. در کسب این مدال حتی نیروهای خدماتی فدراسیون هم سهم داشتند.
تالاخادزه حالا حالاها در وزنه برداری هست
صحبت خاصی با تالاخادزه چون نه من زبان بلد بودم و نه او. تالاخادزه یک وزنه‌بردار بااخلاق و از نظر فنی فوق‌العاده است. واقعا او را می‌توان جزو عجایب ورزش دنیا دانست که تمام رکوردها را جابه‌جا کرده است. با توجه به اینکه سن بالایی هم ندارد، فعلا در وزنه‌برداری هست. با این حال من تلاش می‌کنم که خودم را به او نزدیک‌تر کنم.
سال آینده به مجموع 470 کیلو می رسم
فکر می‌کنم باید خودم را برای بازی‌های آسیایی 2022 آماده کنم. هدفم این است که آنجا به رکورد مجموع 470 کیلو برسم و در واقع حدود 30 کیلو بیشتر از المپیک وزنه بزنم. ان‌شاءالله برای المپیک بعدی هم به مدال طلا فکر می‌کنم.
توقع دارم از تنها مدال آور تهران حمایت کنند
در مراسمی که قبل از المپیک برای ورزشکاران تهرانی تدارک دیدند، شرکت نکردم، اما قرار است هفته آینده با حضور استاندار تهران و رئیس اداره کل ورزش و جوانان تهران مراسمی برگزار شود. فکر می‌کنم از شهر تهران فقط من بودم که در المپیک مدال گرفتم. پس از مسئولان توقع دارم که از من حمایت کنند؛ قطعا این توجهات در کار من هم تأثیرگذار خواهد بود.
هنوز برای جایزه ام برنامه ریزی نکردم
به هر حال ورزشکاران منبع درآمد خاصی ندارند و جوایزی که در نظر گرفتند، می‌تواند بسیار تأثیرگذار باشد. باید ببینیم چه زمانی جایزه پرداخت می‌شود و برای آن برنامه‌ریزی می‌کنیم. فعلا که یک پاداش ارزی به ما در توکیو دادند و حالا باید منتظر برگزاری مراسم تجلیل از قهرمانان و پرداخت پاداش اصلی باشیم. فکر می کنم برای مدال نقره 1.2 میلیارد در نظر گرفته بودند.
