علی میرزاجانی دانشیار گروه اپتومتری دانشگاه علوم پزشکی ایران اظهار کرد: به طور کلی با افزایش سن تمام بافت‌های بدن تغییراتی را تجربه می‌کنند و نهایتا مانند دوران جوانی کارایی نخواهند داشت که چشم از این قاعده مستنثنی نیست. افتادگی پلک، کدر شدن قرنیه، خشکی، افزایش فشار چشم و آب مروارید از جمله بیماری‌های چشمی است که با افزایش سن افراد دچار آن‌ها خواهند شد، اما اصطلاح پیرچشمی عارضه‌ای است که بعد از سن ۴۰ سالگی رخ می‌دهد و فرد نمی‌تواند مانند قبل از فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متری کتابی را مطالعه کند در واقع دامنه تطابق فرد کاهش می‌یابد و توانایی تمرکز چشم برای اشیای نزدیک کاهش می‌یابد.
او در خصوص علت بروز این بیماری بیان کرد: کشیدن عدسی چشم توسط ماهیچه‌های داخلی، کاهش قدرت عضلانی چشم وافزایش سن از جمله دلایل بروز پیر چشمی است.
میرزاجانی افزود: علائم پیرچشمی از سن ۴۰ سالگی آغاز می‌شود، هرچند خانم‌ها نسبت به آقایان زودتر به این عارضه مبتلا می‌شوند و در دیدن اشیای نزدیک دچار مشکل خواهند شد بنابراین مشکلات ناشی از پیر چشمی اختلال در دید نزدیک است.
این اپتومتریست گفت: راه‌های پیشگیری خاصی برای پیرچشمی وجود ندارد، اما می‌توان با انجام ورزش‌های منظم و تمرین‌های چشمی این عارضه را به تعویق انداخت.
او در خصوص راه‌های درمان گفت: یکی از راه‌های اصلاح عارضه پیرچشمی استفاده از عینک‌های طبی نزدیک بین و مطالعه خواهد بود. عینک‌های طبی موجود در داروخانه‌ها،کانون دقیق و مناسبی با چشم نداشته بنابراین استفاده از آن‌ها توصیه نمی‌شود؛ اما استفاده از آن‌ها در کوتاه مدت بلامانع است.
میرزاجانی گفت: علاوه بر عینک که بهتر است توسط اپتومتریست تجویز شود، می‌توان از عدسی‌های تماسی هم استفاده کرد؛ همچنین روش‌های جراحی انکساری هم در سال‌های اخیر ابداع شده است، اما به دلیل کم بودن میزان موفقیت، انجام این عمل جراحی توصیه نمی‌شود.
