به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، سخنان رهبران سیاسی می‌تواند برای آنها دردسرساز شود. جو بایدن ماه گذشته در پاسخ به این سال که آیا بین خروج آمریکا از ویتنام و افغانستان هم عرضی می‌بیند، گفت: «هیچ، صفر.»
بایدن مقایسه بین طالبان و ارتش ویتنام شمالی را غیر ممکن دانست و تاکید کرد سفارت این کشور به هیچ وجه موقعیتی مشابه آنچه در ویتنام اتفاق افتاده بود را تجربه نخواهد کرد.
با این حال سخنگوی وزارت دفاع آمریکا در مورد اعزام ۳۰۰۰ سرباز به افغانستان برای کمک به تخلیه پرسنل سفارت این کشور خبر داد. پنتاگون نیز نسبت به دستاوردهای گسترده طالبان در افغانستان عمیقا ابراز نگرانی کرده است.
این اعزام اما با واکنش نیویورک تایمز و مقایسه وضعیت آمریکا در افغانستان با دوران ویتنام همراه شد؛ اتفاقی که بایدن در زمان پافشاری‌اش بر خروج نیروهای امریکا از افغانستان آن را به شدت انکار کرده بود.
طول دوره فعالیت سیاسی بایدن شامل دوران مدرن افغانستان می‌شود. او در سال ۱۹۷۳ سناتور شد، سالی که محمد ظاهر شاه آخرین پادشاه این کشور پس از چهار دهه سلطنت که یکی از صلح‌آمیزترین دوره‌های تاریخ این کشور بود، برکنار شد.
بایدن هنگامی که رونالد ریگان از مجاهدین مخالف با شوروی اشغالگر حمایت کرد و جورج دبلیو بوش طالبان را پس از ۱۱ سپتامبر برکنار کرد، در مجلس سنا بود.
او همچنین به عنوان معاون باراک اوباما، معتقد بود که این درگیری بیش از حد طولانی شده است؛ اگرچه نظر او حتی پس از کشته شدن اسامه بن لادن در پاکستان نیز رد شد.
بایدن در مسند رئیس جمهوری آمریکا، با ابراز این که جنگ ۲۰ ساله افغانستان غیرقابل پیروزی است، اولویت‌های مبارزه با تروریسم را در جای دیگری ترسیم کرد و گفت و ایالات متحده تعهدی چند نسلی برای ملت سازی ندارد.
اکنون بایدن که به همدلی خود مشهور است، با تصاویری از جنایات و رنج‌های بشری روبرو شده که نتیجه مستقیم اقدامات او است و هم فکرانش دلایل بی‌شماری به قدمت حداقل نیم قرن برای هرج و مرج سیاسی و جنگ تمام نشدنی افغانستان بر می‌شمارند.
طالبان پس از خروج نیروهای ناتو به دلیل تصمیم بایدن برای عقب نشینی از این کشور، در حمله‌ای صاعقه‌وار تعدادی از شهرهای های مهم را تحت کنترل خود درآورد.
ارتش دولتی افغانستان که دارای نفرات و تکنولوژی برتر و همچنین نیروی هوایی است، کنترل کشور را از دست داده و در آستانه سقوط است و طالبان نیز توجه چندانی به هشدار واشنگتن مبنی بر عدم مشروعیت این اقدامات در میان جامعه بین‌المللی ندارد.
این درگیری‌ها نگرانی از شدت یافتن بحران پناهندگان و از دست رفتن دستاوردهای اخیر حقوق بشری به ویژه برای زنان و دختران را برانگیخته و برخی کارشناسان آمریکایی از اینکه القاعده و طالبان ممکن است بیستمین سالگرد حملات ۱۱ سپتامبر را با آتش زدن سفارت آمریکا در کابل جشن بگیرند بسیار هراس دارند.
با این حال بایدن گفت که از تصمیم خود پشیمان نیست و به هزینه میلیاردی این جنگ برای آمریکا و از دست رفتن هزاران سرباز این کشور اشاره کرد.
دیوید روتکوف، نویسنده و مفسر روابط بین‌الملل، سیاست ایالات متحده در افغانستان را ۲۰ سال تصمیمات بد و اجرای بد در مواجهه با یک چالش حل نشدنی توصیف کرد.
روتکوف افزود: «جنگ افغانستان در کنار ویتنام به عنوان یکی از شکست‌های بزرگ استراتژیک و عملیاتی مدرن آمریکا در نظر گرفته می‌شود. عمده مسئولیت این شکست بر عهده دولت‌های گذشته و رهبری در کابل است (و تا حدی به توان طالبان در خارج از مرزهای کشور). بایدن در حال انجام کاری است که باید و باید انجام شود. زمان ورق زدن صفحه [ای از تاریخ] فرا رسیده است.»
