هر لحظه خبر دردناکی از رفتن همیشگی عزیزی به گوشمان می‌رسد؛ آنقدر که شاید گاهی بخواهیم مدتی نباشیم، نبینیم و نشنویم. این وضعیت دردناک اگر بیشتر دست بر خرخره موسیقی نگذاشته باشد کمتر هم نگذاشته؛ آنقدر که هر دم خبری از فوت یکی از اهالی این حوزه، طاقتمان را بیش از پیش طاق می‌کند و مشکلات معیشتی هنرمندان موسیقی هم مزید بر علت شده است.
به گزارش ایسنا، شیوع ویروس کرونا بسیاری از فعالیت‌های موسیقایی که منبع درآمدی برای فعالان این حوزه بود را تعطیل کرده و هنرمندان را به شدت در تنگنا قرار داده است. از طرفی دو سال است که دیگر خبری از کنسرت حضوری نیست و برخی از هنرمندان اگر خیلی خوش شانس بوده باشند توانسته‌اند یک یا نهایتا سه بار با حمایت دولت به روی صحنه کنسرت‌های آنلاین رفته باشند.
از طرف دیگر در شرایط مشکلات اقتصادی، میزان تولید آلبوم‌های موسیقی هم نسبت به چهار سال گذشته با کاهش چشم گیری رو به رو بوده است؛ به حدی که برخی از هنرمندان موسیقی آنقدر از فضای موسیقی و تولید اثر به دور بوده‌اند که برای رفع هزینه‌های زندگی دست به فروش ساز زدند؛ سازهایی که می‌توانست سرچشمه خلق آثار موسیقایی جدید باشد.
اکنون که قریب به دو سال از شیوع ویروس کرونا در جهان می‌گذرد، ویروسی که ابتدا تصور می‌شد ظرف چند ماه فیصله یابد، عده زیادی از هنرمندان موسیقی که شاید پیشه اصلی آنها تدریس نبود، چاره‌ای جز ورود به این کار برای ادامه مسیر خود ندیدند؛ ولی مگر می توان تنها ظرف دو سال آن هم در این شرایط، تا حدی شاگرد داشت که خرج زندگی را تامین کرد؟ به نظر می‌رسد که پاسخ منفی است. بسیاری از قدیمی‌های تدریس موسیقی بر این باور هستند که تدریس، مثل هر کار دیگری خاک خوردن دارد و زمان زیادی را باید صرف کرد تا به عنوان یک مدرس حرفه‌ای شناخته شد و آنقدر شاگرد داشت که بتوان هزینه‌های زندگی را از این راه تامین کرد.
از همه این مسائل که بگذریم اگر بخواهیم به صورت آماری بر این گفته‌ها صحه بگذاریم، باید بدانیم که مثلا در بخش اجرای صحنه‌ای موسیقی، در سال ۹۶ تعداد کنسرت‌ها ۲۴۹۹ بوده و در سال ۹۷ این رقم به برگزاری ۳۲۲۱ کنسرت رسیده است؛ این در حالی است که با شیوع کرونا در سال ۹۸، این رقم با افت قابل توجهی همراه شد و به ۶۲۱ اجرا رسید و در سال ۹۹ هم با ادامه کرونا، به کنسرت‌های آنلاین بسنده شد و در این مسیر برگزاری ۹۹ کنسرت مجازی ثبت شد.
با این همه در سال ۹۹، تعداد تولید تک آهنگ توسط هنرمندان با رشد قابل توجهی نسبت به سه سال قبل خود مواجه بوده و بر این اساس ۴۵۱۴ تک آهنگ تولید و عرضه شده است. این رقم در مقایسه با سال ۹۸ (۳۰۵۷ تک آهنگ)، سال ۹۷ (۲۴۶۰) و سال ۹۶ (۱۲۶۸) قرار می گیرد. ایسنا پیشتر در مصاحبه‌هایی با هنرمندان، علت تمایل به تولید تک آهنگ نسبت به آلبوم را جویا شده بود که اغلب، کم هزینه‌تر بودن و همچنین زمان کمتری که صرف تولید تک آهنگ می شود را دلیل اصلی عنوان کرده بودند.
و بر این اساس است که اگر نگاهی آماری به تولید آلبوم در چهار سال گذشته داشته باشیم، به این رقم ها می رسیم؛ در سال ۹۹ ، تعداد ۳۷۷ آلبوم موسیقی به بازار عرضه شده است و این رقم در مقایسه با سال‌های ۹۶ و ۹۷ قرار می گیرد که به ترتیب ۵۴۵ و ۵۴۸ آلبوم بوده است. در سال ۹۸ هم برای تعداد آلبوم‌های تولیدی، رقم ۳۵۷ ثبت شده است.
همچنین نگاهی به آمارها نشان می دهد که با شیوع کرونا، کمیت تولید آلبوم های تصویری در سال های ۹۹ و ۹۸ با افت قابل ملاحظه ای روبه رو بوده و به ترتیب تنها هفت و شش آلبوم تصویری در این سال ها عرضه شده است. این در حالی است که این رقم در سال ۹۷ به عدد ۲۰ رسیده و در سال ۹۶ هم ۳۰ آلبوم تصویری بوده است.
با این همه تولید نماهنگ موسیقی همانند تک آهنگ ها در سال ۹۹ نسبت به سه سال گذشته با رشد کمی همراه بوده است؛ در سال ۹۹ تعداد ۳۵۰ نماهنگ تولید شد و این رقم در سال های ۹۸ ، ۹۷ و ۹۶ به ترتیب، ۲۵۹ نماهنگ، ۳۲۴ و ۲۷۰ نماهنگ بوده است.
در ادامه نگاهی خواهید داشت به اینفوگرافی آثار موسیقایی تولیدشده در چهار سال گذشته که توسط معاونت امور هنری وزارت ارشاد ارائه شده است.
