به گزارش ایرنا، شماره ۱۷۰۳ ماهنامه فرهنگی، هنری و اجتماعی سروش در بخش های یادداشت ها، چهره ها و خبرها، رسانه، سینما و فرهنگ و هنر به ارائه مطالبی با قلم چهره های مختلف پرداخته است.
«المپیک: هویت و اعتماد ملی»، «رمزکوچ با قافله کربلا»، «دولت قوی و زنگ تفریح» از جمله مطالبی هستند که در قسمت یادداشت این شماره سروش آمده است.
«اهل قلم، استوانه های محکم در برابر آسیب های اجتماعی و فرهنگی» ، «دوباره شوق پرواز»، «رونمایی از یک تقریظ»، «در کنار پروانه ها»، «لوبیا فردا زود بیا»، «بازی در سریال تاریخی»، «فتح الله خان در جشن سربرون»، «رونمایی از جبل النور»،«صبح جمعه ای که تمام نمی شود»، «فصل جدید ۷۷ ساعت» از جمله مطالبی هستند که در بخش چهره ها و خبرها می خوانیم.
«چمدان هایی پر از سوغاتی»، «بازی های المپیک؛ حسرت ها و آرزوها»، «نیاز جوانان به تجربیات پیشکسوتان»، «صداقت را از یاد نبریم»، «هیچ وقت اهل شوآف نبوده ایم»، «آمپاس های همیشگی خانواده مشتاق»، «سکوی پرتاپ!»، «جزیی از یک خاطره خوب»، «تغییر در گرو شناخت است»، «رنگ آمیزی آگاهانه نقش !»، «بچه جنگ هستم»، «تلاش برای تغییر»، «داستانی در دل جنگل»، «حس جریان زندگی» و «درونی کردن شخصیت با ادای لهجه» در مطالب بخش رسانه را تشکیل می دهد.
«تمام قد برای وطن»، «برخی دولت ها با ساخت فیلم های به ظاهر ورزشی، جهان بینی خود را دیکته می کنند»، «یک قرابت معنادار...»، «از علی، پله و ماردونا تا دیگران ...»، «کارنامه ناموفق سینمای ایران در ساخت فیلم ورزشی»،
«تعریف سنتی حریم خصوصی؛ بزرگترین مانع ساخت مستندها و فیلم های ورزشی»، «ساخت فیلم درباره بزرگان ورزش در سایه ملی مورد توجه قرار گیرد» و «از مستطیل سبز تا پرده نقره ای» مطالبی است که در بخش سینما آمده است.
در این بخش با قلم علیرضا مرادی روزنامه نگار می خوانیم: اینجا سینماست، حقیقت بر پرده نمایان است و برداشت آزاد. پشت پرده خبری نیست، نه داوری که به ناحق سوت بزند و نه سیاستی که به ناحق زمین نمایش بازی بازیگران را تعیین کند.
اینجا سینماست، تلاش بازیگران و بازیگردانان در معرض دید عموم است و حق‌کشی در این نمایش، تاوان سنگینی به نام «آگاهی جوامع» برای بازیگردانان بی‌عدالتی در سراسر دنیا دارد.
اینجا قهرمان همیشه قهرمان است و پهلوان همیشه پهلوان می‌ماند، ولو اینکه بی‌عدالتان دست حریفش را بالا ببرند و برندگان با پرچم رقبای خارج از گود، به دور میدان بگردند.
اینجا تاریخ، مخاطب اشک‌ها و لبخندها می‌شود، پرده، پرده نمایش واقعیت است. اینجا می‌شود هزاران بار صحنه را بازبینی کرد و قضاوت، عجولانه نیست. این خاصیت، جایی برای اشتباه باقی نمی‌گذارد و این صفحه‌ای است که عادلانه در سراسر دنیا ورق می‌خورد و حق را از غیر آن جدا می‌کند.
اینجا سینماست، صفحه‌ی اکران یاس‌های وحشی و پهلوانی تختی.
صفحه‌ای برای تجلی سیمای واقعی میادین رقابت، برای زنان و مردان قهرمانی که برای نمایش اقتدار ایران پا به عرصه‌های نابرابر گذاشته‌اند…
شاید این ویژگی هنر است تا حقانیت قهرمان را نمایش دهد، تلاشش را به تصویر بکشد و میدانی برای معرفی او به همگان و به ویژه نسلی باشد که سال‌ها پس از او پا به جهان هستی گذاشته است.
این پرده، پرده دوم است، برای ورزش ایران، پرده‌ای که نه محروم دارد و نه محرومیت. پرده دوم است تا شاهد شود بر آنچه بر ورزشکاران‌مان گذشته است و می‌گذرد و به شهادت بگیرد مخاطبان داخل و خارج از کشور را بر روایت تاریخ دیروز و امروز ورزش ایران.
بخش فرهنگ و هنر را نیز «لجبازی، تاریخ را به تحریف می کشد!» و «فرعون ها، موسی های زمان را در دل خود پرورش می دهند» تشکیل می دهد.
در شماره پیشین این ماهنامه نیز - قابی برای تغییر: رسانه ملی، متعهدانه و بی طرفانه، زیرخاکی درخشان و بی ادعا: درباره سریال زیرخاکی ۲ ( از موفقیت فصل یک تا درخشش بازیگران)، روح الله شخصیت برجسته زمانه خویش، شخصیت امام خمینی (ره) در فیلم و سریال های ایرانی، بله! من یک فیلم ساز سیاسی هستم: پای صحبت های ابوالقاسم طالبی، کارگردان سینما آمده است.
