سرویس دیدگاه مشرق - نیروهای انقلابی در هشت سال گذشته به دلیل وضعیت نابسامان اقتصادی و افزایش مشکلات معیشتی مردم درد و رنج های زیادی متحمل شدند و اکنون به یمن حضور حماسی ملت در انتخابات خرداد ماه همه امیدشان به دولت سیزدهم برای حل بخشی از این مشکلات است. از این رو، دغدغه زیادی نسبت به گزینش دولتمردان بویژه اعضای کابینه دارند و همین نگرانی ها سبب شده است تا نسبت به اعلام اسامی وزرای پیشنهادی واکنش هایی را نشان دهند که بعضاً دور از انتظار به نظر می رسد.
در اینکه انتقاد و اظهارنظر حق آحاد جامعه بویژه دلسوزان مردم و کشور است و دولت سیزدهم می تواند بهره زیادی از توصیه ها و نقدهای منصفانه ببرد اما متاسفانه این روزها مطالبی از سوی برخی نیروها، گروهها و حتی تشکل های وابسته به حاکمیت مطرح می شود که نه تنها کمکی به دولت و مجلس در چینش کابینه نخواهدکرد بلکه اولا؛ سوژه مناسب را برای تخریب دولت و جبهه انقلاب توسط بدخواهان ملت و جبهه تحریم انتخابات فراهم ساخته است. ثانیا؛ فشار روانی زیادی را متوجه دولتمران به ویژه شخص رئیس جمهور محترم وارد می سازد که این روزها با حجم زیادی از مشکلات انباشته شده مواجه بوده و طغیان ویروس کرونا به تنهایی وضعیت را بیش از پیش غیرعادی کرده است. ثالثا ؛ موافقت و یا مخالفت با یک یا چند گزینه پیشنهادی دولت سبب بروز اختلافاتی میان نیروهای انقلابی شده که با رای اعتماد مجلس تشدید گردیده و روزبه روز روند صعودی را طی خواهد نمود.
این رویه می تواند بر خلاف نیت و خواست نیروهای انقلاب آنها را وارد مسیری کند که به جای کمک به دولت، برای اثبات صحت ادعای خویش تلاش خواهند کرد تا کابینه و یا تعدادی از وزراء را ناموفق جلوه دهند. این درحالی است که توجه به چند نکته می تواند تبعات منفی مواجهه احساسی با ترکیب کابینه را کاهش دهد:
1- بدون شک ترکیب کابینه دولت سیزدهم به هر شکلی که باشد موافقان و مخالفانی خواهد داشت و معرفی وزرایی که مخالف نداشته باشند، تقریبا ممکن نیست.
2- در این هم تردیدی وجود ندارد که آقای رئیسی با اهداف و برنامه خاصی دست به گزینش افراد اعلام شده زده است که در راس آنها پاسخ مثبت به حسن اعتماد مردم و حل بسیاری از مسائل موجود است و ایشان بهتر از هر کسی می داند که چه افرادی در کوتاهترین زمان می توانند وی را در رسیدن به مقصودش کمک کنند.
3- برخی منتقدین با احتمال بروز خطا در تشخیص مصادیق دولتمردان توانمند و پاکدست به نقد گزینه های مطرح شده پرداخته اند و حال آنکه رئیس جمهور محترم بر اساس فرایندی این گزینه را انتخاب نموده که عدم اطلاع منتقدان از آن سبب برخی قضاوت ها شده است. البته این سخن به معنای تایید کامل همه اعضاء و رد هر گونه اشکال نیست چنانچه نگارنده نیز چنین نظری ندارد اما این حق رئیس جمهور است که تیم کاری خود را انتخاب کند و هر چه این تصمیم بر اساس سازوکار مشورتی بیشتر صورت گرفته باشد، دغدغه های بعدی را کاهش می دهد.
4- نکته دیگری نیز وجود دارد که آگاهی از آنها می تواند قضاوت ها را از اتقان بیشتری برخورد سازد و آن محدودیت ها و محظوراتی است که برای انتخاب دولتمردان و اعضای کابینه وجود دارد. اگرچه به دلیل اطلاع دوستان از این محدودیت ، نیازی به اشاره آنها وجود ندارد اما برخی از این موارد به اندازه ای جدی هستند که بسیاری از اشخاص مورد نظر پیشنهاد دهندگان نیز ممکن است از دایره انتخاب بیرون بمانند.
بدین ترتیب به جاست که نیروهای انقلابی به جای واکنش های عجولانه و رسانه ای، پس از کسب اطلاع درباره علل انتخاب افراد اعلام شده و عدم انتخاب افرادی که مدنظرشان قرار دارد، پیشنهادات و انتقادات خود را به گونه ای مطرح نمایند که با امواج رسانه های معاندان نظام و مخالفان دولت یکسان نبوده و به وحدت جبهه انقلاب آسیبی وارد نسازد.
