خبرگزاری فارس لرستان_ سمیرا عزیزی؛ در ماه محرم، مردم لرستان با شرکت در آئین‌های مختلف به سوگواری این ایام می‌پردازند و ارادت‌شان را به سرور و سالار شهیدان و اهل بیت(س) نشان می‌دهند. یکی از این مراسم، آئین سنتی "چهل منبر" است که هر ساله نهمین روز محرم و مصادف با تاسوعای حسینی در شهرهای خرم‌آباد، دورود و بروجرد برگزار می‌شود.
مردم خرم‌آباد که عمدتا زنان و دختران هستند از صبح تاسوعا با پوشیدن لباس سیاه و زدن نقاب، از کوچه پس کوچه‌های قدیمی شهر(محله باغ دختران) با پای برهنه و بدون آن‌که سخنی بگویند به یاد اسارت و رنج‌های حضرت زینب(س)، ضمن روشن کردن چهل شمع در چهل مجلس به عزاداری می‌پردازند.
بانویی که اسوه صبر و استقامت است و با وجود تمامی مصیبت‌ها پس از عاشورا با عمق وجودش فریاد می‌زند که جز زیبایی ندیدم و همگان ایمان دارند که اگر او نبود پیام عاشورا و نهضت حسینی در همان کربلا می‌ماند و به گوش جهانیان نمی‌رسید.
سوگواران به یاد چهل منزل طی شده این بانوی بزرگوار از کربلا تا شام، مراسم آئینی "چهل منبر" را برپا می‌دارند و حاجات خود را از خداوند می‌طلبند.
عزاداران خرم‌آبادی که عمدتا زنان و دختران هستند از صبح تاسوعا با پوشیدن لباس سیاه و زدن نقاب، از کوچه پس کوچه‌های قدیمی شهر(محله باغ دختران) با پای برهنه و بدون آن‌که سخنی بگویند به یاد اسارت و رنج‌های حضرت زینب(س)، ضمن روشن کردن چهل شمع در چهل مجلس به عزاداری می‌پردازند و افرادی هم که سال گذشته حاجت‌روا شده‌اند با این کار نذرشان را ادا می‌کنند.
این بانوان در سقاخانه‌ها و یا هر مجلسی که مراسم روضه‌خوانی در آن برپاست مکث کرده و شمعی می‌افروزند و نُقل یا قندی در آن‌جا می‌گذارند؛ سپس به محل بعدی رفته و این عمل را تا چهل منزل تکرار می‌کنند؛ طی این مسیر سخن نمی‌گویند و تنها حاجت‌شان را از ذهن می‌گذارنند و در دل ذکر می‌گویند.
برای حاجت‌مندان و بانیان این مجالس فرقی نمی‌کند چه وقتی از سال باشد و هرّای تابستان یا سوز زمستان مانع از نشان دادن عشق‌شان به ائمه اطهار(ع) و اهل بیت پیامبر(ص) خصوصا حضرت زینب(س) نشده و هر ساله این مراسم با شور و اشتیاق هر چه بیشتر برپا می‌شود.
"چهل منبر" مورد توجه دوست‌داران اهل بیت(ع) قرار گرفته و در این روز حاجت‌مندان زیادی حتی از دیگر شهرها به خرم‌آباد می‌آیند تا ضمن برپا داشتن این مراسم، حاجات‌شان را از خداوند طلب کنند.
زیبایی و شکوه این آئین سنتی به قدری است که باعث شده در فهرست آثار ملی با شماره ۳۲۶ به ثبت برسد.
انتهای پیام/
