تنها پزشکی که سال‌هاست به عنوان کارگردان و فیلمساز در سینما فعالیت دارد، می‌گوید: به تصویر کشیدن انسان مستأصلی که خود و دانشش را در اوج میدید، یکی از دراماتیک‌ترین موضوعاتی است که پس از کرونا می‌توان در سینما نشان داد.
به گزارش ایسنا، محمدهادی کریمی، کارگردان فیلم «پسرکشی» که این روزها با توجه به ادامه دار بودن پاندمی بیشتر در حرفه پزشکی مشغول به کار است، در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه بارزترین نکته‌ای که از کرونا در ذهن دارد و ممکن است آن را روزی در سینما به تصویر بکشد یا بنویسد، چیست؟ بیان کرد: اگر بخواهم روزی فیلمنامه‌ای بنویسم یا فیلمی از کوید بسازم این وجه آن برایم پررنگ‌تر است که در جریان این پاندمی برای اولین بار دو طرف درگیر بیماری یعنی هم بیمار و هم پزشک در استیصال و تردید و اضطراب قرار دارند، چون معمولاً این طور است که بیمار به پزشکش یقین دارد و به او مراجعه می‌کند و پزشک هم به درمان خود یقین دارد و کار را جلو می‌برد، اما در این مدت وضعیتی را پشت سر گذاشتیم که پزشک با یک مورد ناشناخته‌ای مواجه شده و خیلی از امور به شکل آزمون و خطا پیش رفته است. درواقع وضعیت به گونه‌ای بوده که گاهی بیمار هم برای درمان تردید دارد مثل همین مورد واکسن که هنوز برای عده‌ای بحث است آیا واکسن بزنند یا نزنند.
او افزود: در این مورد اشتباه است که فکر کنیم فقط بخش تحصیل نکرده و عوام با این مسائل درگیرند چرا که در همه جای دنیا هستند کسانی که نسبت به این موضوع دغدغه دارند و حتی در میان قشر نخبه برخی هنوز استفاده از واکسن یا درمان‌ها را نپذیرفته‌اند.
کریمی که خودش هم با بیماران کرونایی برخورد داشته است، درباره سختی کار پزشکانی که در این مدت در بیمارستان‌ها مشغول درمان این بیماران بوده‌اند، گفت: یک زمانی هست که جنگ می شود و پزشکان برای درمان مجروحان به مناطق جنگی اعزام می‌شوند. در آن زمان پزشک با نیرو و دانش خود وارد منطقه می شود و می داند که چه کند. در آنجا سختی کار بیشتر به سختی محیط بر می‌گردد اما در این موردی که ما در یک سال و اندی قبل پشت سر گذاشتیم می‌بینیم که هم پزشک خسته شده و هم بیمار. مردم بسیار خسته شده‌اند، زندگی اجتماعی مختل و روابط به لحاظ عاطفی و روانی گسسته شده و مشکلات زیادی به وجود آمده است. پزشکان هم مشکلات افزون‌تری دارند و این نقطه افتراق کرونا با هر چیز دیگری است که آن را دراماتیک‌تر می کند.
او بیان کرد: برای من تصویر کردن این استیصال و درماندگی و خستگی که نشان بدهد هر دو طرفِ درگیر کرونا، نفرین شده یک آه هستند، جذاب‌ترین چیزی است که شاید در سینما به آن بپردازم. آنچه برای من از این دوران به جا مانده که شاید بخواهم آن را به تصویر بکشم همین است که برای اولین بار پزشک و بیمار در این تردیدها و رودست خوردن‌ها به سر می برند چون معتقدم الان هم علم پزشکی و هم بیماران از این ویروس رو دست خورده اند.
وی تاکید کرد: با این حال به نظرم وقتی یک موضوعی تمام شود و از آن زمان بگذرد، بهتر می توان درباره‌اش صحبت کرد. باید ارتفاع بگیریم و از بالا نگاه کنیم چگونه انسانی که اینقدر احساس بی نیازی نسبت به مسائل می‌کرد و خود و دانش خود را در اوج میدید ناگهان چگونه غافلگیر شد. وقتی شما غافلگیر می‌شوید ممکن است یک جایی دچار احساسات شوید و رفتارهای احساسی از خود نشان دهید. در این بین حتی خرافاتی با سوءاستفاده از اسم طب سنتی رواج پیدا کرد در صورتی که طب سنتی اگر وام دار طبی باشد که ابن سینا به کار می برد ، بسیار ارزشمند است.
او گفت: اگر بخواهیم فیلمی از این دوران بسازیم باید کرونا را در لانگ‌شات ببینیم، چون زنجیره عجیبی از موضوعات مختلف در آن دیده می شود، از جامعه شناسی و سیاست بگیرید تا مسائل پزشکی و درمانی یا اینکه شیوع کرونا چطور شرکت های نفتی را در آمریکا دچار ورشکستگی کرد اما چند نفر اول پلتفرماهای مجازی را ثروتمندتر کرد طوری که جای چند نفر در فهرست ثروتمندان دنیا تغییر کرد.
