آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی روز دوشنبه در پیامی به مناسبت درگذشت علامه حکیمی افزود: این ضایعه مولمه را به محضر مقدس رهبر معظم انقلاب اسلامی، حوزه‌های علمیه، قاطبه اندیشمندان دینی و برادر بزرگوار آن مرحوم تسلیت عرض می‌کنم.
وی ادامه داد: امیدوارم با عنایات خاصه حضرت بقیه الله(عج) این خسارت ناگاه، جبران گردد و خداوند بر علو درجات و مقامات آن مرحوم بیافزاید.
علامه محمدرضا حکیمی از اندیشمندان شاخص حوزه دین ظرف ماههای اخیر چند بار به علت ابتلا به ویروس کرونا و بار دیگر به علت ضعف جسمانی ناشی از بیماری در بیمارستان بستری شد و تحت مراقبتهای ویژه قرار گرفت اما پس از بهبود وضعیت با نظر پزشکان از بیمارستان ترخیص و روند درمان در منزل پیگیری می‌شد تا اینکه ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه آخرین شب مرداد ماه ۱۴۰۰ به علت کهولت سن دیده از جهان فرو بست.
"الحیاة، خورشید مغرب، عقل سرخ، عاشورا: مظلومیتی مضاعف، شیخ آقابزرگ تهرانی، تفسیر آفتاب و فریاد روزها" از مهمترین آثار پرشمار این اندیشمند ایرانی هستند.
روانشاد حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در مشهد و پدرش عبدالوهاب از معتمدان و محترمان بازار این شهر بود.
وی سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد. ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.
"محمدتقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سیدابوالحسن حافظیان و حاجی‌خان مخیری" از مهمترین اساتید مرحوم حکیمی در این دوران بودند.
علامه حکیمی علوم غریبه، رمل و اوفاق را نزد ابوالحسن حافظیان و شیخ مجتبی قزوینی آموخت. وی افزون بر نیم قرن پیش یعنی سال ۱۳۴۸ اجازه اجتهاد خود در فقه شیعی را از آقابزرگ تهرانی دریافت کرده بود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی درگذشت علامه حکیمی در پیامی این ضایعه را تسلیت گفتند.
رییس جمهوری اسلامی ایران و دیگر مقامات کشوری پیامهای تسلیت جداگانه به مناسبت درگذشت علامه محمدرضا حکیمی منتشر کرده‌اند.
