به گزارش مشرق، استاد محمدرضا حکیمی پس از گذراندن یک دوره بیماری شب گذشته دار فانی را وداع گفت.
استاد محمدرضا حکیمی طی ماه‌های اخیر چند بار به علت ابتلاء به کرونا و بار دیگر به علت ضعف جسمانی ناشی از بیماری در بیمارستان بستری شدند و تحت مراقبت‌های ویژه قرار گرفت، اما پس از بهبود وضعیت و با نظر پزشکان از بیمارستان ترخیص و روند درمان در منزل پیگیری می‌شد تا اینکه ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه آخرین شب مرداد ۱۴۰۰ به علت کهولت سنی دیده از جهان فرو بست.
به همین مناسبت مراجع تقلید، علما و شخصیت‌های دینی با صدور پیام‌هایی جداگانه درگذشت استاد محمدرضا حکیمی را تسلیت گفتند.
پیام تسلیت آیت الله نوری همدانی
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و اناالیه راجعون
درگذشت عالم فرزانه و اندیشمند برجسته استاد محمدرضا حکیمی (رحمت الله علیه) موجب تأثر و تأسف گردید.
نوآوری، انقلابی در سطح بسیار بالا و جامع بودن از ویژگی‌های ممتاز ایشان بود که با قلمی روان و توانا تالیفات متعددی در حوزه‌های مختلف علوم اسلامی در جهت ترویج و تبین معارف اسلامی و نشر تعالیم اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) از خود به یادگار گذاشت.
فقدان آن عالم وارسته را به جامعه علمی، شاگردان و علاقمندان و خاندان مکرّم حکیمی تسلیت عرض نموده از خداوند قادر متعال غفران و رحمت واسعه الهی را برای آن مرحوم مسئلت می‌نمایم.
حسین نوری همدانی
اول شهریورماه ۱۴۰۰
پیام تسلیت آیت الله حسینی بوشهری
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
ارتحال عالم فرزانه و اندیشمند بزرگ علامه محمد رضا حکیمی (رحمه الله علیه) موجب تالم و تأثر گردید.
این عالم ژرف اندیش و محقق متفکر از مفاخر بزرگ اسلامی است که آثار قلمی ارزشمندی در حوزه معارف اسلامی دارد.
اینجانب به بازماندگان ایشان و نیز به دوستان و ارادتمندان و مستفیدان از آن مرحوم به ویژه جامعه علمی کشور در حوزه و دانشگاه تسلیت عرض می‌کنم و علو درجات و رحمت و مغفرت حضرت احدیت را برای ایشان مسألت می‌کنم.
سید هاشم حسینی بوشهری
رئیس شورای عالی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
پیام تسلیت علی لاریجانی
علی لاریجانی در پیامی با ابراز تألم و تأسف از درگذشت استاد محمد رضا حکیمی، علامه فرزانه، متفکر، اسلام‌شناس و ادیب برجسته، نوشت:
فقدان این شخصیت بی‌بدیل برای جامعه علمی و فرهنگی کشور، ضایعه‌ای سنگین و بی‌جبران است. آن عالم بزرگ و متعهد در طول عمر پربرکت خود، آثار علمی با ارزشی پدید آوردند و تفکر دینی را در دائره‌ای وسیع ارتقا بخشیدند.
آثار پرمغز این دانشمند عالیقدر در شمار حسنات علمی و فکری دوران حاضر محسوب می‌شود. اینجانب با تسلیت به جامعه علمی کشور و مخصوصاً به برادر ارجمند و دیگر بازماندگان محترم ایشان، به روح این عالم بزرگوار درود می‌فرستم و رحمت و مغفرت الهی را برای ایشان طلب می‌کنم.
پیام تسلیت آیت الله اعرافی
متن این پیام به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
درگذشت دانشمند فرهیخته و فاضل گرانمایه مرحوم استاد محمد رضا حکیمی رحمة الله علیه مایه تأثر و تأسف شد، درگذشت این ادیب و نویسنده و دانشور ولایی و عدالت خواه را به جوامع علمی حوزوی و دانشگاهی و ارادتمندان و شاگردان و بازماندگان محترم ایشان تسلیت گفته، برای آن فقید سعید روح و رضوان و غفران الهی و برای بازماندگان محترم شکیبایی و پاداش نیکوی الهی از خداوند مهربان خواستارم.
علی رضا اعرافی
مدیر حوزه‌های علمیه
۱ شهریور ماه ۱۴۰۰
۱۴ محرم الحرام ۱۴۴۳
پیام تسلیت رئیس دفتر تبلیغات اسلامی
حجت الاسلام واعظی با صدور پیامی درگذشت محمدرضا حکیمی را تسلیت گفت.
متن پیام به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
درگذشت عالم فرزانه جناب آقای محمدرضا حکیمی را به خاندان مکرم حکیمی و علما و فضلای حوزه علمیه مشهد به ویژه شاگردان و دوست‌داران آن مرحوم تسلیت عرض می‌کنم.
آثار و برکات علمی ایشان در حوزه‌های مختلف معارف اسلامی سرمایه‌ای ارزشمند است که پس از سال‌ها مجاهدت علمی بر میراث ارجمند فرهنگ و معارف اسلامی افزود.
اخلاق علمی و تواضع او در کنار زهد و پارسایی، نمونه‌ای عینی از تربیت‌یافتگان و شاگردان مکتب اهل‌بیت علیهم السلام به نمایش گذاشت که درس‌آموز طالبان و دانش‌پژوهان خواهد ماند.
از خداوند متعال برای آن فقید سعید رحمت و رضوان الهی، و برای خاندان و بازماندگان ایشان صبر و اجر مسئلت دارم.
اول شهریور ۱۴۰۰
احمد واعظی
رئیس دفتر تبلیغات اسلامی
پیام تسلیت معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد
عبدالهادی فقهی‌زاده، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پی درگذشت خادم القرآن‌الکریم و حدیث‌پژوه برجسته؛ علامه محمدرضا حکیمی پیام تسلیتی صادر کرد.
متن پیام به شرح ذیل است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ.
خبر ارتحال ملکوتی خادم القرآن‌الکریم و حدیث‌پژوه برجسته حضرت علّامه و حکیم متالّه استاد محمدرضا حکیمی (ره) موجب تألم و تأثر فراوان گردید. ایشان عمر سراسر برکت خویش را در مطالعه و پژوهش در آیات و روایات اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و نشرآموزه‌های نورانی آنان سپری کرد و مبلّغ راستین آموزه‌های ناب قرآن و عترت بود و در این راه با تأسی از تعالیم انسان‌ساز و کمال‌بخش اسلام، خود به سمت و سوی کمال در پرواز بود.
استاد محمدرضا حکیمی (ره) قرآن‌شناسی دردمند، حدیث‌دانی برجسته و خردورز بود که با دوری از نام و نان، به قله‌های کمال و حیات طیبه انسانی چشم دوخته بود. دغدغه‌مندی، توجه ویژه به فقرا و مستضعفان، دین‌مداری، دردمندی و درمان شناسی در آثار گرانبار و پرشمار آن ادیب حکیم موج می‌زند که الحیاة، بیدارگران اقالیم قبله، فریاد روزها، کلام جاودانه، خورشید مغرب، عقل سرخ و عاشورا مظلومیتی مضاعف تنها شاخه و برگ‌هایی از آن نخل تنومند معرفت و معنویت است.
اینجانب عروج آسمانی این بزرگ مرد اندیشه و دانشور حریم عشق و ایمان را به همه داغداران این ضایعه اندوهبار به ویژه بیت‌شریف و شاگردان ایشان تسلیت می‌گویم و از خداوند متعال برای آن استاد وارسته -که اکنون از این خاکدان پرگرفته و به ملکوت اعلی پیوسته است- غفران و رحمت واسعه الهی و همنشینی با اولیا و صلحاء را در بهشت برین مسئلت می‌کنم.
عبدالهادی فقهی‌زاده
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
پیام دکتر جمیله علم‌الهدی، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی
جمیله علم الهدی دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، به مناسبت رحلت علامه محمدرضا حکیمی پیام تسلیتی صادر کرد.
در این پیام آمده است:
رحلت اسلام‌شناسی سترگ و معلمی بزرگ را به جامعهٔ معلمان، نویسندگان و محققان ایران اسلامی تسلیت عرض می‌کنم.
استاد محمدرضا حکیمی علاوه بر اینکه در مقام کشف اسرار آموزه‌های دینی اندیشمندی توانا بود، سبک خاص و بیان شیوایش، او را در قالب «معلم» در آثارش حاضر می‌ساخت.
بازخوانی روزآمد منابع دینی و ساده‌گویی پیچیدگی‌های مباحث علمی در آثار استاد محمدرضا حکیمی، راهی برای جذب جوانان تازه‌آشنا با مطالعات اسلامی بود و آن‌ها که با سخنش آشناترند، به‌نحوی پژواک کلامش را هنگام خواندن این آثار می‌شنوند.
نقش «معلم غایب» در نوشته‌های استاد محمدرضا حکیمی، همچون استاد شهید مرتضی مطهری، جنبهٔ زیبایی‌شناختی خاصی به آثار عمومی‌تر ایشان می‌دهد که همچنان جایگاهش را در میان معلمان و مبلغان دینی این سرزمین زنده نگه می‌دارد. ولی افسوس که در غوغای رسانه‌های عوام‌پسند و هجوم محصولات اندیشه و هنر مدرن، حاشیه‌نشینی آثار این معلمان بزرگ، ناگزیر بیش از پیش خسارت می‌زند.
بار دیگر رحلت غریبانهٔ این عالم و معلم دین را به اهل سیر و سلوک و تشنگان معنویت و عدالت، به‌خصوص دانشجویان و معلمان تسلیت عرض می‌کنم و در عین حال، این فقدان را فرصتی برای بازنگری در دین‌شناسی و شیوه‌های تربیت دینی تلقی می‌کنم.
