گرچه این نوشابه‌های کالری بسیار کمتری نسبت به نوشابه‌های حاوی قند دارند، اما با توجه یافته‌های یک پژوهش اخیر که در ژورنال انجمن متخصصان قلب آمریکا منتشر شده است× ظاهرا آنقدرها به سلامت قلب کمکی نمی‌کنند.
پژوهشگران در این بررسی حدود ۱۰۵۰۰۰ نفر که هر شش ماه یکبار پرسشنامه‌های مربوط به رژیم غذایی در سه دوره ۲۴ ساعته را پر کرده بودند، برای یک دوره ۲۰ ساله از لحاظ سلامت قلبی-عروقی پیگیری کردند.
نتایج نشان داد که افرادی که مقدارهای بالای هر یک از نوشابه‌های دارای قند یا نوشابه‌های دارای شیرین‌کننده مصنوعی را مصرف می‌کنند، نسبت به افرادی که هیچکدام از دو نوع نوشابه را مصرف نمی‌کنند، در معرض خطر بیشتر حمله قلبی، سکته مغزی یا سایر مشکلات وخیم قلبی-عروقی هستند. میزان مصرف «بالا» در این بررسی چندان هم بالا نبود: میزان بالا در حد میانه مصرف روزانه حدود ۱۸۰ میلی‌لیتر (یعنی حدود نصف قوطی نوشابه) از هر یک از دو نوع نوشابه تعریف شده بود.
گرچه پژوهشگران عوامل بسیار دخیل دیگر در سلامت قلب و عروق (مانند سیگار کشیدن، دیابت و سابقه خانوادگی بیماری قلبی) را در نظر گرفته بودند، این یافته‌ها رابطه سببی میان هر یک از دو نوع نوشابه و بیماری قلبی را ثابت نمی‌کنند. اما این یافته‌ها دست کم این نظر را زیر سوال می‌برند که شیرین‌کننده‌های مصنوعی نسبت به قند معمولی برای قلب بی‌خطرتر هستند.
