به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، منطقه آزاد تجاری اینچه برون سال 93 در سفر دولت نخست روحانی به گلستان مطرح شد اما تصویب آن با فراز و نشیب‌های زیادی مواجه بود. از ایراداتی که به کلیات لایحه منطقه آزاد وارد بود تا نقشه‌هایی که باید در چند نوبت اصلاح می‌شد. این فرآیندهای نفس گیر بیشتر از 6 سال زمان برد و در نهایت گره کار به دست مجمع تشخیص مصلحت نظام باز شد.
با مصوب شدن منطقه آزاد تجاری اینچه برون با وجود مزیت‌هایی که گلستان در حوزه مرزی و زیرساخت‌های حمل و نقلی دارد، برخی از مسئولان معتقدند شکل گیری این منطقه، فرصتی تاریخی برای توسعه اقتصادی گلستان به ویژه در حوزه حمل و نقل و تجارت خارجی است.
اما هنوز هم نگرانی‌های زیادی در خصوص ایجاد این منطقه وجود دارد، ضمن اینکه در گلستان یک شهرک صنعتی هزار هکتاری وجود دارد که در دهه 80 به منطقه ویژه اقتصادی ارتقا پیدا کرد. اما با گذشت بیش از 15 سال، زیرساخت‌های استقرار صنایع تنها در فاز نخست این منطقه به وسعت 250 هکتار فراهم شده ضمن اینکه در تمام این سال‌ها، تعداد واحدهایی که در این منطقه مستقر شده‌اند به تعداد انگشتان دو دست هم نمی‌رسد.
برخی از کارشناسان معتقدند اگر دولت یازدهم و دوازدهم واقعا دلسوز توسعه استان گلستان بود باید زیرساخت‌های لازم را در منطقه ویژه اقتصادی اترک برای حضور سرمایه‌گذاران فراهم می‌کرد نه اینکه با یک منطقه آزاد تجاری، چند سال توسعه استان را معطل تصویب آن کند.
سوابق برخی از مناطق آزاد تجاری که تبدیل به محلی برای واردات کالاهای لوکس شده‌اند یا توسعه خود منطقه اما محرومیت در مناطق پیرامونی آن، دیگر نگرانی کارشناسان در خصوص ایجاد منطقه آزاد تجاری اینچه برون است.
برای منطقه آزاد تجاری اینچه برون زون‌های مختلفی پیش بینی شده که از استقرار صنایع متالورژی گرفته تا زون پتروپالایش را شامل می‌شود. صنایعی که به آب فراوانی نیاز دارند و با توجه به مشکلات شدید کم آبی در استان به نظر می‌رسد نمی‌توان چندان روی این طرح‌ها حساب باز کرد. ضمن اینکه طبق سند آمایش استان، استقرار صنایع آب‌بر مانند فولاد و متالورژی مناسب استان گلستان نیست.
بخشی از تحلیل موافقان ایجاد منطقه آزاد تجاری اینچه برون، به زیرساخت‌های ریلی و مرز زمینی است که در منطقه مرزی اینچه برون وجود دارد. جمهوری اسلامی ایران از طریق مرز ریلی و زمینی اینچه برون به ترکمنستان و از آنجا به آسیای میانه دسترسی دارد و به عبارتی دیگر، گلستان و اینچه برون دروازه ورود ایران به منطقه اوراسیا به شمار می‌رود.
غلامرضا منتظری، دبیر مجمع نمایندگان گلستان در مجلس شورای اسلامی در این باره اظهار داشت: یکی از پیش شرط‌ها برای ایجاد مناطق آزاد جدید داشتن زیرساخت‌های حداقلی است که اینچه برون از این زیرساخت‌ها برخوردار است. وجود خط ریلی سراسری و اتصال آن به کشورهای منطقه آسیای میانه در کنار وجود گمرک و نزدیکی به فرودگاه گرگان و همچنین وجود اراضی وسیع در منطقه شرایط مناسبی را برای ایجاد منطقه آزاد در اینچه برون فراهم کرده است.
وی گفت: ایجاد منطقه آزاد اینچه برون می‌تواند سیمای اقتصادی استان را متحول و فرصت‌های فراوان اشتغال فراهم کند. ما با ایجاد این منطقه به دنبال رونق صنایع تبدیلی کشاورزی هستیم در غیر این صورت، استان پیشرفت نمی‌کند.
هادی حق شناس، استاندار گلستان نیز منطقه آزاد اینچه برون را یک " چک تضمینی" و " فرصت تاریخی" برای توسعه این استان دانسته و گفت: . منطقه آزاد اینچه برون یک فرصت تاریخی برای صنعتی شدن استان گلستان است که امیدواریم این " چک تضمینی" در دولت جدید نقد شود و زمینه توسعه اقتصادی، صنعتی، اجتماعی را در این استان فراهم کند.
وی بیان داشت: 80 درصد زیرساخت‌های لازم در منطقه آزاد اینچه برون وجود دارد و بخش دیگر آن باید به سرعت تقویت و تکمیل شود تا بتوانیم شاهد شکوفایی اقتصادی استان در دولت سیزدهم باشیم.
استاندار گلستان ادامه داد: یکی از تفاوت‌های عمده اینچه برون با سایر مناطق آزادی که در جاهای مختلف ایجاد شده، این است که این منطقه، محلی برای واردات کالاها نخواهد بود بلکه در زمینه صنعتی و تجارت می‌تواند به نفع اقتصاد گلستان و کشور باشد.
حق شناس گفت: برخی زیرساخت‌ها مانند دسترسی به گمرک مرزی، خط ریلی و غیره در این منطقه وجود دارد که آن را نسبت به سایر مناطق آزاد، متمایز کرده است. احداث بندرخشک و پایانه غلات و غیره نیز شرایط را برای ایجاد صنایع مختلف در منطقه آزاد اینچه برون فراهم خواهد کرد.
استاندار گلستان خاطرنشان کرد: منطقه آزاد اینچه برون جزو دو منطقه آزاد تجاری متصل به ریل در کشور است که شهرک صنعتی در دل آن واقع شده، گمرک مرزی فعال دارد و در کنار فرودگاه گرگان واقع شده است و این مزیت‌ها نشان می‌دهد منطقه آزاد تجاری اینچه برون به طور قطع به اقتصاد ایران کمک می‌کند.
با وجود اینکه برخی از مسئولان استان معتقدند ایجاد منطقه آزاد تجاری و استقرار صنایع با اولویت صنایع وابسته به بخش کشاورزی، می‌تواند زمینه توسعه تولید و تجارت را فراهم کند اما علیمحمد چوپانی، رئیس اتاق بازرگانی گرگان به عنوان نماینده پارلمان بخش خصوصی معتقد است این منطقه با شرایطی که اکنون دارد، نمی‌تواند چندان به توسعه استان کمک کند.
این فعال اقتصادی استان در این باره اظهار داشت: با وجود اراضی گسترده و بلامعارضی که در منطقه وجود دارد اما ما آنجا آب نداریم، برق هم نداریم و بستر هم لجنی است که کار را برای استقرار صنایع و سرمایه گذاری با مشکل مواجه می‌کند.
چوپانی گفت: تا زمانی که دولت آب و برق را در این منطقه فراهم نکند، هیچ سرمایه‌گذاری برای حضور در اینچه برون تمایل نخواهد داشت. هزینه کابل کشی و برق رسانی از نیروگاه علی آبادکتول به اینچه برون همین الان بیش از 50 میلیارد تومان هزینه دارد و دولت از پس تأمین آن برنمی‌آید.
وی ادامه داد: اگر مدیران رویکردهای خود را تغییر دهند می‌توان برخی اقدامات را انجام داد.در همان منطقه ما شهرک هزار هکتاری اترک را داریم که ایجاد هر یک هکتار نیروگاه خورشیدی می‌تواند یک مگاوات برق تولید کند. اگر در این شهرک که اراضی آن بدون استفاده افتاده 100 هکتار نیروگاه خورشیدی ایجاد شود، می‌تواند برق موردنیاز منطقه آزاد اینچه برون را فراهم کند.
رئیس اتاق بازرگانی گرگان افزود: برای تأمین آب این منطقه نیز می‌توان از ظرفیت شیرین سازی آب دریا استفاده کرد به شرطی که کار لوله گذاری و ایجاد خط انتقال آن تا اینچه برون از سوی دولت انجام شود اما همه اینها مستلزم هزینه کلانی است که باید دید دولت از پس تأمین زیرساخت‌های منطقه آزاد اینچه برون برخواهد آمد یا نه؟
انتهای پیام/582/ ع
