شاید مهم‌ترین وجه تمایز جوامع انسانی و حیوانی را در عنصر فهم و فرهنگ باید جستجو کرد. فرهنگ و تمدن عامل غرور ملی، زنجیره تداوم حیات تاریخی و عامل بقای یک جامعه در شرایط حال و بستر حیات معنوی و مادی جوامع و بشر در آینده است.
رسیدگی به امور فرهنگی افراد هر کشور به‌وسیله دستگاه‌های حکومتی و ازجمله آن‌ها، شهرداری‌ها صورت می‌گیرد. اصولاً فرهنگ بخش مهمی از زندگی هر انسانی را تشکیل می‌دهد. شهروندان در بی‌شمار نیازهایی که در زیست‌بوم خوددارند، نیازهای فرهنگی را نیز برای خود برمی‌تابند.
یکی از نهادهایی که با توجه به کار ویژه آن و ارتباط مستمر و تعریف ذاتی و ماهوی آن ، که ارتباط دوسویه با مردم دارد و بدون مردم تعریفی نمی‌توانیم از آن ارائه دهیم شهرداری‌ها هستند .
شهرداری‌ها همواره با خدمات اجتماعی ، عمرانی … شناخته می‌شوند اما ارائه خدمات فرهنگی با توجه به اهمیت مقوله فرهنگ، کمتر مورد تبیین و توجه قرارگرفته است . فقدان حوزه‌ای به نام مدیریت امور فرهنگی، اجتماعی و هنری در شهرداری با توجه به اینکه شهرداری خط مقدم خدمت‌رسانی به شهروندان است قابل و لمس و ملموس است.
کار فرهنگی و اجتماعی در شهرداری باید از مجرا و بستر متناسب با آن تعریف و عملیاتی شود و به عبارتی، هماهنگی فرم و محتوا در ساختار آن وجود داشته باشد. شهرداری‌ها به‌صورت سنتی و بر اساس نگاهی که از سالهای دور باقی‌مانده، نگاهی خدماتی عمرانی را دنبال می‌کردند اما شهرداری نهادی اجتماعی است و این نهاد اجتماعی مقتضیات و گفتمان مختص به خود را دنبال می‌کند که همانا پرداختن به فرهنگ در حوزه مدیریت شهری است.
البته فقط داشتن جایگاه مدیریت فرهنگی و اجتماعی نمی‌تواند به نتایج مطلوب منتج شود و این مهم با بودن افراد متخصص و متعهد در زمینه دانش و آگاهی فرهنگی و داشتن نقشه راه فرهنگی و مهندسی فرهنگی و دغدغه‌های فرهنگی مدیران شهرداری و حمایت همه‌جانبه تمام کسانی که دستی بر آتش دارند، میسر می‌شود.
در این مبحث باید نکته‌ای را موردتوجه قرارداد که گاهی به‌اشتباه دچار خلط مبحث می‌شود و آن جایگاه روابط عمومی در شهرداری‌ها است. همیشه برای شناخت بسیاری از واژه‌ها و کارکردهای آن می‌توان در ابتدا از خود کلمه بار معنایی آن را استنباط کرد.
همان‌طور که از مفهوم روابط عمومی دریافت می‌شود ، جایگاهی است در شهرداری که حلقه ارتباطی میان شهروندان و افکار عمومی با شهرداری است که کار ویژه‌های خاص و مختص به خود را دارد و گاهاً با مدیریت امور فرهنگی و اجتماعی و کار ویژه‌ها و وظایف آن به‌اشتباه گرفته می‌شود.
نقش روابط عمومی در سازمان به‌عنوان دیدگاه‌ها، ارزش‌ها، راهکارها و مجموعه عملیات و رفتارهای فردی و گروهی و بهره‌برداری از ابزارهای مادی و معنوی برای انتقال معنا و مفهوم است.
روابط عمومی‌ها و مدیریت امور فرهنگی و اجتماعی در شهرداری دو بال قوی و مؤثر جهت پیشبرد اهداف آن در قلمرو و حوزه ارزش‌ها و فرهنگ و… هستند.
با روی کار آمدن مدیریت شهری جدید و دوره ششم خون تازه در رگ های تهران برای بهتر شدن فضای فرهنگی این شهر به جریان افتاده است که ان شالله در طول چهار سال آینده اتفاقات خوش یمن برای شهر و مردم شهر در حوزه فرهنگ رقم خواهد خورد.
