طبق تحقیقات ارائه شده در کنگره ESC ۲۰۲۱، هیدراته ماندن در طول زندگی می‌تواند خطر ابتلا به نارسایی قلبی را کاهش دهد.
دکتر ناتالیا دمیتریوا از موسسه ملی قلب، ریه و خون، می‌گوید: مطالعه ما نشان می‌دهد که حفظ هیدراتاسیون خوب می‌تواند از تغییرات درون قلب که منجر به نارسایی قلبی می‌شود جلوگیری کرده یا حداقل آن‌ها را کند کند. یافته‌ها نشان می‌دهد ما باید به میزان مایعاتی که روزانه مصرف می‌کنیم توجه کنیم و اگر متوجه شدیم که نوشیدنی کم داریم، اقدامی انجام دهیم.
توصیه‌های مصرف مایعات روزانه از ۱.۶ تا ۲.۱ لیتر برای زنان و ۲ تا ۳ لیتر برای مردان متفاوت است. با این حال نظرسنجی‌های جهانی نشان داده است بسیاری از افراد حتی این میزان را هم ندارند. سدیم سرم اندازه‌گیری دقیق وضعیت هیدراتاسیون است: وقتی مردم مایعات کمتری می‌نوشند، غلظت سدیم سرم افزایش می‌یابد، سپس بدن تلاش می‌کند تا آب را حفظ کرده و فرآیند‌هایی که تحت این شرایط در ایجاد نارسایی قلبی نقش دارند، فعال می‌شود.
دکتر دمیتریوا گفت: طبیعی است که فکر کنیم هیدراتاسیون و سدیم سرم باید بسته به میزان آب مصرفی ما در روز تغییر کند، با این حال غلظت سدیم سرم در بازه زمانی طولانی در حد محدودی باقی می‌ماند که به احتمال زیاد به مصرف مایع معمول نیاز است.
این مطالعه بررسی کرد که آیا غلظت سدیم سرم در میانسالی به عنوان معیاری برای عادات هیدراتاسیون، می‌تواند ۲۵ سال بعد پیشرفت نارسایی قلبی را پیش بینی کند یا خیر؟ محققان همچنین ارتباط بین آب رسانی و ضخیم شدن دیواره‌های محفظه پمپاژ اصلی قلب (بطن چپ) موسوم به هیپرتروفی بطن چپ را که پیش زمینه تشخیص نارسایی قلبی است، مورد بررسی قرار دادند.
این تجزیه و تحلیل در ۱۵ هزار و ۷۹۲ بزرگسال در مطالعه خطر آترواسکلروز در جوامع (ARIC) انجام شد. شرکت کنندگان ۴۴ تا ۶۶ سال مورد مطالعه بوده و از۷۰ تا ۹۰ سالگی در پنج جلسه مورد ارزیابی قرار گرفتند.
شرکت کنندگان بر اساس میانگین غلظت سدیم سرم در بازدید‌های مطالعه یک و دو (انجام شده در سه سال اول) به چهار گروه تقسیم شدند: ۱۳۵-۱۳۹.۵، ۱۴۰-۱۱۴.۵.۵، ۱۴۲-۱۴۳.۳ و ۱۴۴-۱۴۶ میلی مول در لیتر. برای هر گروه سدیمی، محققان نسبت افرادی را که در پنج جلسه (۲۵ سال بعد) دچار نارسایی قلبی و هیپرتروفی بطن چپ شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
غلظت بالای سرم سدیم در میانسالی با نارسایی قلبی و هیپرتروفی بطن چپ ۲۵ سال بعد همراه بود. سدیم سرمی پس از تعدیل سایر عوامل مرتبط با ایجاد نارسایی قلبی از قبیل سن، فشار خون، عملکرد کلیه، کلسترول خون، گلوکز خون، شاخص توده بدن، جنسیت و سابقه استعمال سیگار با نارسایی قلبی و هیپرتروفی بطن چپ ارتباط معناداری داشت. هر ۱ میلی مول بر لیتر غلظت سرمی سدیم در میانسالی با ۲۰/۱ و ۱۱/۱ احتمال افزایش هیپرتروفی بطن چپ و نارسایی قلبی به ترتیب ۲۵ سال بعد همراه بود.
خطرات هر دو هیپرتروفی بطن چپ و نارسایی قلبی در سن ۷۰ تا ۹۰ سالگی هنگامی افزایش می‌یابد که سدیم سرمی در دوران میانسالی از ۱۴۲ میلی مول بر لیتر فراتر رود.
دکتر دمیتریوا گفت: نتایج نشان می‌دهد هیدراتاسیون خوب در طول زندگی ممکن است خطر ایجاد هیپرتروفی بطن چپ و نارسایی قلبی را کاهش دهد. علاوه بر این یافته‌های ما نشان می‌دهد که سدیم سرم بیش از ۱۴۲ میلی مول در لیتر خطر عوارض جانبی در قلب را افزایش می‌دهد. این میزان سدیم در محدوده طبیعی است و در نتایج آزمایش‌های غیر طبیعی برچسب گذاری نمی‌شود، اما می‌تواند توسط پزشکان در طول معاینات فیزیکی منظم برای شناسایی افرادی که مایعات معمول مصرف می‌کنند، مورد استفاده قرار گیرد.
