به گزارش روز شنبه پایگاه خبری ساینس‌دیلی، این مدل محاسباتی برای اولین در بار در جهان ساخته شده و آثار سیاست‌های مختلف قرنطینه بر سلامت و اقتصاد جوامع را به صورت به هم پیوسته تجزیه و تحلیل می‌کند. با استفاده از این مدل می‌توان یک سیاست بهینه برای دستیابی به بالاترین سطح سلامت و بهره‌وری اقتصادی تدوین کرد.
محققان با استفاده از این مدل سه سناریوی مختلف را برای مدت ۷۶ هفته که انتظار می‌رود در طول آن واکسن کرونا در دسترس عموم قرار گیرد، شبیه‌سازی کردند.
بر اساس نتایج این مدل سازی، در صورتی که سالمندان تا زمان تولید واکسن و دسترسی عمومی به آن، در منزل باقی بمانند و جوانان به فعالیت‌های شغلی خود ادامه دهند، جوامع بشری به حداکثر بهره‌وری اقتصادی ممکن دست می‌یابند.
همچنین در این مدل سازی‌ها مشخص شد میزان حساسیت شهروندان نسبت به مسری بودن بیماری کووید ۱۹ با تدابیر محافظتی که به کار می‌گیرند، ارتباط مستقیمی دارد. استفاده از ماسک، حفظ فاصله اجتماعی، اجتناب از شلوغی و شست شوی دست‌ها تا زمان واکسیناسیون عمومی در سطح وسیع، امری ضروری است.
محققان معتقدند با استفاده از این مدل می‌توان بهره‌وری اقتصادی را در دوران پاندمی به حداکثر افزایش داد.
ویروس کرونا موسوم به «کووید ۱۹» اواسط ماه دسامبر ۲۰۱۹ میلادی (۲۴ اذر ۱۳۹۸) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد. ابتدا از این بیماری به عنوان ذات‌الریه نام برده شد؛ اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ میلادی (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.
تدروس آدهانوم مدیر کل سازمان جهانی بهداشت روز چهارشنبه ۲۱ اسفندماه ۹۸ در کنفرانسی تاکید کرد که اگرچه واژه همه‌گیر (pandemic) به دلیل حساسیتی که دارد نباید بدون دقت مورد استفاده قرار گیرد؛ اما ارزیابی‌های این سازمان ویروس کرونا را «همه‌گیر جهانی» شناسایی و اعلام می‌کند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه PLOS ONE منتشر شده است.
