خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها- سید ایلیا طاوسی: بعد از یک سال کش و قوس‌های فراوان سرانجام پاراالمپیک توکیو ۲۰۲۰ از دو روز گذشته آغاز به کار کرد و ایران نیز با ورزشکاران خود در سودای کسب مدال‌های جهانی است، مدال‌هایی که هر کدام زندگی یک معلول را از این رو به آن رو می‌کند.
قبل از اعزام تیم ملی بسکتبال با ویلچر به توکیو گفت‌وگوی نسبتاً مفصلی با دانیال ذاکری داشتیم که به بهانه سپری شدن اولین بازی تیم ملی بسکتبال با ویلچر در مقابل استرالیا به سراغ آن رفتیم، در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید:
ابتدا از وضعیت تیم برای پارالمپیک توکیو بگویید.
تیم ما که هفت هشت ماه است که اردوها را شرکت می‌کنیم، یک تیم با تلفیقی از جوانان و باتجربه‌هاست و شرایط خوبی در داخل تیم حاکم شده است، بچه‌ها خیلی یکدل هستند و چشم امید زیادی به بازی‌های پیش رو داریم، شاید اگر شرایط به طوری بود که می‌توانستیم چند بازی تدارکاتی انجام دهیم شرایط بهتری مهیا می‌شد و وضعیت بهتر می‌شد، اما بحث کرونا بود با این وجود می‌شد تیم را بهتر آماده کرد.
منتها با این بضاعت و شرایطی که وجود داشت کادر فنی خیلی خوب عمل کرد و با برنامه آماده کردند و یک تیم بسیار منسجم را روانه مسابقات می‌کنند، به خصوص در این اردوهای آخر که بحث‌های تاکتیکی در حال پیگیری است شرایط خوبی را سپری می‌کنیم و دو سه بازی تدارکاتی با تیم مخابرات اصفهان به هماهنگی بیشتر کمک کرد و فکر می‌کنم شکل گرفته است و هر روز بهتر از دیروز عمل می‌کنیم و اگر در ژاپن قبل از مسابقات یکی دو بازی تدارکاتی داشته باشیم امیدواریم تیم نتیجه بگیرد و اتفاقات خوبی رقم بخورد.
از لحاظ نفرات بسکتبالیست‌های با ویلچر ایرانی فوق‌العاده‌اند و بازیکنان لژیونر زیادی در این تیم داریم که در خارج از کشور در تیم‌های خود ستاره هستند، الان موضوعی که مهم است بحث هماهنگی و کنار هم بودن این افراد است تا بتوانیم با یک کار تیمی در پارالمپیک به موفقیت برسیم، بسکتبال یک بازی تیمی است که هماهنگی در آن بسیار مهم است و اگر مثل تیم‌هی دیگر که میدانم مثلاً دو سال در اردو هستند و کنار یکدیگر هستند و بازی‌های تدارکاتی متعددی انجام می‌دهند شرایط تیم خیلی بهتر می‌شد.
مربیان با بچه‌ها خیلی خوب کار کردند و ملی‌پوشان نیز انگیزه زیادی برای مسابقات داشتند و از دل و جان برای مسابقات مایه گذاشتند و با بهترین شرایط که توانستیم خودمان را برای مسابقات پارالمپیک آماده کردیم.
تمرینات به چه نحوی پیگیری شد؟
سال ۲۰۱۹ در مسابقات آسیا و اقیانوسیه در تایلند تیم ملی بسکتبال با ویلچر موفق به کسب سهمیه شد، که قرار بود از آن زمان که فکر می‌کنم بهمن ماه یا اسفند بود اردوها آغاز شود که بحث کرونا پیش آمد، ما بعد از کرونا تازه در آبان و آذر اردوها را آغاز کردیم، آن زمان یک اردو برگزار شد که حدود ۳۰ نفر انتخاب شده بودند که طی پروسه‌هایی این تعداد ریزش داشت و فکر می‌کنم آقای عباس آقا کوچکی همه نفرات را برای این مسابقات بررسی کرد.
لیگ بسکتبال با ویلچر میز امسال برگزار نشد که از همین جهت کادر فنی تلاش کرد در اردوی تیم ملی همه بازیکنان را زیر نظر بگیرد و در اردوهای آخر بعد از تقلیل با ۱۸و ۱۵ نفر سرانجام به یک ترکیب ۱۲ نفره رسیدند.
تعویق یک ساله پارالمپیک چه ضربه‌ها یا امتیازاتی برای بسکتبال با ویلچر ایران داشت؟
فکر می‌کنم حداقل برای ما امتیازی نداشت، زیرا لیگ ما امسال برگزار نشد و شرایطی پیش آمد که همه بچه‌ها از ادامه دنیا ناامید بودند چه برسد به ادامه ورزش، خودم فکر کنم حدود چهار ماه از خانه بیرون نیامدم و همه بچه‌ها از لحاظ بدنی از صفر شروع کردند و برگشت دوباره به ورزش و فعالیت سخت بود حداقل برای مایی که هیچوقت یک دوره چهار پنج ماهه از ورزش دور نبودیم.
ما در مسابقات جهانی ترکیه را برای اولین بار در تاریخ شکست دادیم و در مسابقات بعد از آن نیز استرالیا را شکست دادیم، اگر تعویق نبود ما می‌توانستیم یقه تیم‌های بزرگ دنیا را نیز بگیریم.
رقبای شما کدام تیم‌ها هستند؟
آمریکا همیشه یک سبک خاصی را در بسکتبال ارائه داده است و مثل بسکتبال ایستاده آن فوق‌العاده است و چند سالی است انگلیس نیز خیلی قوی شده است و در جام جهانی ۲۰۱۸ موفق شد با شکست آمریکا در فینال قهرمان شود و استرالیا و کانادا نیز تیم‌های قدرتمندی هستند که هر کدام قهرمان پارالمپیک شده‌اند و این چهار تیم همیشه اول بوده‌اند، اما ما توانستیم در جام جهانی ۲۰۱۸ یک شگفتی خلق کنیم و برای اولین بار به جمع چهار تیم برتر دنیا برسیم که در نیمه نهایی به انگلیس و بعد در رده بندی از استرالیایی شکست خوردیم که می‌شد آن را شکست دهیم.
بحث ویلچر چقدر تأثیر گذار است؟
تأثیر زیادی در عملکرد تیم‌ها دارد، در تیم ما همه ویلچرها درجه دو است و اگر ویلچر درجه یکی نیز باشد بچه‌ها از پارالمپیک ریو دارند و قدیمی شده است، اگر کسی آن ویلچرهای قدیمی را نداشته باشد ویلچر ایرانی استفاده می‌کند که البته فوق‌العاده است، این ویلچرها نقش زیادی در عملکرد ما در این سال‌ها داشته است و فکر می‌کنم شروع مسیر المپیکی شدن ما نیز با همین ویلچرها در سال ۲۰۰۴ رقم خورد اما کمی با ویلچر روز دنیا که آمریکا و انگلیس می‌سازد فرق می‌کند و این تأثیر مهمی در عملکرد تیم دارد.
در پایان...
امیدواریم بتوانیم با دعای مردم و تلاش نتیجه‌ای کسب کنیم که همه به آن افتخار کنیم.
