به گزارش برنا؛ به گفته دیوید اسمیت که زندگی در جو زمین را در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا مورد مطالعه قرار داده ما انسان‌ها واقعا ساکنان زیر یک اقیانوسی از جو در بالای سر خود هستیم و واقعا نمی‌دانیم که مرز بیوسفر زمین در ارتفاعات بسیار، کجا متوقف می‌شود.
حیات میکروبی در جو
به نظر می‌رسد زندگی در جو زمین کاملا میکروبی و یک امر موقتی بوده و نه از اکوسیستم مستقل، با زندگی در سطح زمین ارتباط نزدیک دارد. ارگانیسم‌های ریز و مقاوم بر اثر انتقالی ظریف در جایی که جو زمین با این سیاره روبه‌رو می‌شود، در یک مسیر انحرافی حماسی به لایه‌های پایین جو منتقل می‌شوند.
سطح زمین بهشت میکروب‌هاست
یکی از محدودیت‌های اصلی این است که اگرچه ما به خوبی می‌دانیم سطح زمین بهشتی است که میکروب‌ها می‌توانند ماجراجویی بزرگ خود را در آن انجام دهند، اما سایر مناطق منظومه شمسی به طور حتم یا به احتمال زیاد با زندگی خصمانه ترند، هرچند که ممکن است در گذشته‌های دور بسیار قابل سکونت بوده باشند. به عنوان مثال جذابیت مکانی مانند ونوس به عنوان مقصدی در جستجوی زندگی در جو است، جایی که برخی دانشمندان گفته‌اند که قطرات مایع می‌توانند به عنوان یک پناهگاه در محیطی اسیدی و گرم که ونوس به آن معروف است، وجود داشته باشند.
این سختی به این معناست که در دنیا‌هایی مانند زهره، زندگی به جای اینکه مانند آنچه در زمین انجام می‌شود، برای همیشه در جو زمین باقی بماند و این ماندگاری به معنای آن حفره‌هایی است که دانشمندان درمورد اینکه آیا میکروب‌ها می‌توانند مثلاً در هنگام بالا آمدن تولید مثل کنند، نیاز به پر کردن دارند.
ابرهای زمین ویژه هستند
ابرهای زمین ویژه هستند؛ آن‌ها تنها ابرهای مدرن جوی در منظومه شمسی هستند که عمدتا از بخار آب تشکیل شده‌اند و باعث می‌شود که آن‌ها برای زندگی بشر امیدوار کننده باشد. مریخ دارای برخی از موارد دی اکسید کربن است.
در ابرها زندگی وجود دارد
هر زمان که ما در میان ابرها پرواز می‌کنیم و مجموعه‌های آب ابر ایجاد می‌کنیم، این سیگنال واقعا قوی از زندگی زمین را داریم. ما می‌دانیم که زندگی در آن ابرها وجود دارد، اما هیچ ابزاری نداریم که به اندازه کافی حساس باشد بدون اینکه آب در ابر جمع شود بنابراین انتظار نداشته باشید که دانشمندان به این زودی‌ها در مورد زندگی جوی در جهان‌های دیگر اعلامیه‌ای صادر کنند.
