خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و اندیشه: شیوع کرونا جهان را از اواخر سال ۲۰۱۹ دچار یک گرفتار و ناامنی شدید کرد و بر اثر آن دو مولفه مهم سلامت و بهداشت دچار چالشی جدی شدند. سازمان بهداشت جهانی شیوع کرونا را به عنوان یکی از دشوارترین موقعیت‌های پاندمیک در تاریخ جهان مدرن اعلام کرد. به دلیل همین ناامنی یکی از نخستین تغییرات در روند حاکم بر جهان رخ داد و آن هم رفتن جوامع به سمت موقعیت «تعلیق» بود. این مولفه در تمامی شئون انسانی اثر گذاشت.
این تعلیق در نخستین مرحله اقتصاد در کشورهای جهان را دچار مشکل جدی کرد و انسان‌ها فارغ از احساس ناامنی از نظر بهداشت و سلامتی به مشکلات اقتصادی نیز دچار شدند؛ و همه این مشکلات مسئله فروپاشی روانی را پیش آورد. خوشبختانه خداوند از طریق علم به کمک بشریت آمد و واکسن این ویروس نیز توسط برخی از کشورها ساخته شد و به تولید انبوه رسید.
رخدادهای پاندمیک هرچند که مصائب و مشکلات بسیاری را بر بشریت تحمیل می‌کنند، اما یک ویژگی مهم دارند و آن قابلیت نزدیک کردن کشورها به همدیگر است. برای مقابله با چنین رخدادهایی بشریت باید تمامی اختلاف‌ها را به کناری گذاشته و دست در دست یکدیگر از شر موقعیت حاصل از پاندمی خلاص شوند. با این اوصاف اما در چنین وضعیتی سیاست، کرونا را در دست گرفت و فی‌المثل آمریکا هیچگاه حاضر نشد تحریم‌های ظالمانه خود علیه ملت ایران را در این دوران حتی به حالت تعلیق درآورد تا کشور دچار نابسامانی اقتصاد و کمبود لوازم بهداشتی نشود.
سیاست حتی بر سیستم توزیع واکسن نیز اثر گذاشت و در سطح کلان، تحریم‌های نظام استکبار جهانی بر برخی از کشورها باعث شد تا نقل و انتقال پول برای خرید واکسن به شیوه اصولی و معمول خود انجام نشود و کشورها از تهیه واکسن برای شهروندان خود درمانند. در سطحی خردتر، مسئله واکسیناسیون نیز دچار مسائل سیاسی و ایدئولوژیک در برخی از کشورها شد. در ایران نیز برخی به مخالفت با واکسیناسیون (یا به عبارتی به مخالفت با علم پزشکی) برخواستند.
مسئله واکسیناسیون عمومی در ایران بر اثر بی‌کفایتی مسئولان وقت وزارت بهداشت، بسیار دیر شروع شد. این وزارتخانه و وزارت امورخارجه نتوانستند یا نخواستند واکسن مورد نیاز کشور را از مراکز جهانی خریداری کنند و واکسن داخلی نیز هیچگاه به تولید انبوه نرسید. به همین دلیل کرونا و سویه‌های مختلف آن فرصت تاخت و تاز پیدا و خانواده‌های بسیاری را داغدار کرد. اکنون مدتی است که واردات واکسن شتاب بیشتری به خود گرفته است، اما کماکان سایه سنگین مباحث ایدئولوژیک و سیاسی بر آن حس می‌شود. برخی رسانه‌ها از چرایی عدم خرید از واکسن‌های غربی می‌گویند و برخی دیگر از چرایی عدم خرید انبوه واکسن‌های تولید شده توسط شرقی‌ها می‌پرسند.
عمده واکسن تهیه شده توسط ایران واکسن سینوفارم چینی است. پس از مطرح شدن قرارداد دودهه‌ای میان ایران و چین برخی از شخصیت‌ها و رسانه‌ها، اثبات برادری چین برای ایران را در ارائه واکسن کرونا می‌دانستند. همچنین خبرهایی نیز بر واکسیناسیون عمومی کشورهای منطقه با استفاده از واکسن چینی منتشر شد. با این اوصاف حال که واکسیناسیون عمومی شتاب بیشتری به خود گرفته برخی از رسانه‌ها در کیفیت واکسن چینی تشکیک ایجاد کرده‌اند و البته این دست از اخبار آنها نیز پس از تغییر دولت منتشر شده است.
بسیاری از کشورهای منطقه به واکسن چینی اعتماد کرده و نتایج مثبتی هم گرفته‌اند. قطعاً واکسن‌هایی که از مراکز معتبر تهیه شوند نیز قابل اعتمادند. کاش اکنون که روند واکسیناسیون همگانی شتاب بیشتری گرفته، سایه این مباحث سیاسی از روی آن برداشته شود تا مردم بدون نگرانی به مراکز واکسیناسیون بروند. رسانه‌ها بدانند که انتشار چنین اخباری قطعاً به روند تعلیق در ایران ادامه داده و رسیدن به شرایط عادی را ناممکن می‌سازند. کرونا و تحریم‌های ظالمانه نظام استکبار جهانی زخم‌های زیادی را بر پیکر اقتصاد، سیاست و فرهنگ ایران وارد کرد و رسیدن به شرایط عادی برای بهبود این زخم‌ها نیازمند یک همدلی همگانی است.
