به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی ایران در حالی پنج‌شنبه اولین بازی خود در راه صعود به جام جهانی را انجام می‌دهد که احتمالا اسکوچیچ با اضافه شدن لژیونرها تنها یک جلسه تمرینی تاکتیکی بتواند تا قبل از آن با شاگردانش انجام دهد.
در حالی که سوریه و عراق دو تیم همگروهی ایران از مدت‌ها قبل در حال انجام اردوها و تمرینات آماده‌سازی بوده‌اند، تیم ملی ایران تقریبا بدون اردوی آماده‌سازی خاصی پا به مسابقات مقدماتی جام جهانی می‌گذارد. این شرایط تردیدهایی را در مورد میزان هماهنگی و آمادگی بازیکنان تیم ملی برای دو مسابقه پیش رو بوجود آورده اما با نگاهی به تقویم مسابقات لیگ برتر ایران و همچنین تقویم فوتبال اروپا می‌توان گفت که چاره‌ای جز این نیز پیش روی اسکوچیچ نبوده است.
شاکله اصلی تیم ملی را بازیکنان لژیونر تشکیل می‌دهند و تقریبا می‌توان گفت به جز وحید امیری، بازیکنی از لیگ ایران در ترکیب اصلی اسکوچیچ قرار نمی‌گیرد. اسکوچیچ نیز به سیاق برانکو عادت به دست بردن زیاد در ترکیب اصلی تیمش ندارد و بنابراین کاملا محتمل است که او برای بازی با سوریه و عراق نیز از همان ترکیب مورد علاقه‌اش در مرحله قبلی استفاده کند.
با پیوستن کنعانی‌زادگان و نوراللهی و قائدی به لیگ های قطر و امارات، اسکوچیچ عملا امکان برگزاری اردویی بلندمدت قبل از بازی با سوریه آن هم با مهره‌های کلیدی‌اش را نداشت و تنها کاری که می‌توانست انجام دهد و انجام هم داد، برگزاری تمریناتی با بازیکنان داخلی بود.
تیم ملی ایران همچون ژاپن و کره‌جنوبی قدرت‌های دیگر برتر قاره آسیا، لژیونر محور است و بنابراین سرمربی تیم ملی همچون مربیان ملی در تیم‌های ملی مطرح، فرصت محدودی برای در اختیار داشتن بازیکنان خود قبل از مسابقات فیفا‌دی دارد. اتفاقا هنر یک مربی در تیم‌های ملی، آماده‌سازی تاکتیکی و روانی تیم در فرصت کم با تعریف کردن نقش‌های تاکتیکی مناسب برای هر بازیکن است و اینکه بتواند با یک جلسه تمرینی تاکتیکی، پلن خود برای هر بازی را به ذهن بازیکنان القا کند. اسکوچیچ در مرحله قبلی فرصت برگزاری اردو در کیش را داشت ولی با این وجود و بدون برگزاری بازی تدارکاتی، ترکیب و سیستم ایده‌آل خود را پیدا کرد و تنها بنا به شرایط هر بازی و یا مصدومیت چهره‌ی کلیدی تیمش یعنی وحید امیری تغییر اندکی در آن داد.
با تجربه‌ای که از دور قبل به دست آمده و همچنین با توجه به اینکه عملا امکان در اختیار داشتن بازیکنان لژیونر تا امروز برای اسکوچیچ وجود نداشته، می‌توان گفت که دیگر نمی‌توان انتظار برگزاری اردوهای آماده سازی نظیر آنچه سوریه و عراق اخیرا برگزار کرده‌اند را برای تیم ملی داشت و باید امیدوار بود که اسکوچیچ همچون بسیاری از مربیان تیم‌های ملی، بتواند با محدودیت زمانی چاره‌ناپذیر برای آماده‌سازی تیمش کنار بیاید و خود را همچون یک مربی ملی و نه باشگاهی برای دیدارهای پیش رو آماده کرده باشد. ضمن اینکه آماده‌سازی بدنی بازیکنان لژیونر در باشگاه‌شان انجام شده و برخلاف بازیکنان داخلی که تازه برخی تمرینات خود را آغاز کرده‌اند، با بدن‌های آماده شده در جریان تمرین و بازی به کمک تیم ملی می‌آیند.
حجت شفیعی
