یافته‌های محققان دانشگاه لیورپول انگلیس نشان می‌دهد مصرف مکرر بادام زمینی توسط بیماران سرطانی، می‌تواند خطر گسترش سرطان را افزایش دهد.
این مطالعه نشان می‌دهد آگلوتینین بادام زمینی (پروتئینی که به کربوهیدرات‌ها متصل و پس از خوردن بادام زمینی به سرعت وارد گردش خون می‌شود)، با سلول‌های دیواره عروق خون (اندوتلیال) در تعامل است و مولکول‌هایی به نام سیتوکین تولید می‌کند.
سیتوکین‌های مورد بحث، IL-۶ و MCP-۱ از مروجین معروف متاستاز هستند و افزایش تولید سیتوکین متاستاز را به طور بالقوه افزایش می‌دهد.
در مطالعه‌ای که قبلا توسط پروفسور لوگانگ یو و همکارانش انجام شد، مشخص شد که آگلوتینین بادام زمینی (PNA) در خون عمدتا به زنجیره قند ایجاد شده در سلول‌های پیش سرطانی و سرطانی متصل می شود که با پروتئین در سلول‌های توموری تعامل دارد.
این تعامل باعث ایجاد تغییراتی در پروتئین بزرگتر می شود و در نتیجه مولکول‌های چسبندگی در سطح سلول سرطانی در معرض دید قرار می‌گیرند و باعث می‌شوند سلول‌های سرطانی محکم‌تر و به رگ‌های خونی متصل شوند؛ همچنین به سلول‌های سرطانی اجازه می‌دهد تا توده‌های کوچکی ایجاد کنند که بقای سلول‌های سرطانی را در گردش بدن طولانی می‌کند. بسیاری از سرطان‌های اپیتلیال از طریق عبور از طریق جریان خون به سایر اندام‌ها سرایت می‌کنند.
پروفسور لوگانگ یو گفت: اگرچه هنوز تحقیقات بیشتری مورد نیاز است اما این مطالعات نشان می‌دهد که مصرف زیاد بادام زمینی توسط بیماران سرطانی ممکن است خطر گسترش متاستاز را افزایش دهد؛ با این وجود، یک مطالعه بزرگ آمریکایی هیچ تاثیر قابل توجهی در مصرف بادام زمینی در مرگ و میر ناشی از سرطان را گزارش نکرد.
او افزود: در مطالعه دیگری، نشان داده شد که مصرف بادام زمینی تاثیر قابل توجهی بر پیش آگهی مردان مبتلا به سرطان پروستات ندارد و ممکن است مصرف معمولی بادام زمینی که غلظت PNA کمتری تولید می‌کند، بی ضرر باشد.
پروفسور لوگانگ یو ادامه داد: با این وجود، این احتمال وجود دارد که PNA در گردش، حداقل در سطوح نسبتا بالایی که مدت کوتاهی پس از یک دوز بزرگ بادام زمینی یافت می شود، بتواند تاثیر بیولوژیکی قابل توجهی بر سلول‌های توموری در گردش داشته باشد و احتمال خطر متاستاز را افزایش دهد و بر این اساس بهتر است بیماران سرطانی از مصرف زیاد یا مکرر بادام زمینی اجتناب کنند.
