به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، کسب و کار و داشتن شغل نقش کلیدی در روند توسعه و پیشرفت اقتصادی هر جامعه دارد، افرادی بدون وابستگی به دولت و با هزینه شخصی برای خود شغلی دست و پا می‌کنند که به جای حمایت از سوی دولت با مدیریت نادرست کسب و کارشان آسیب می‌بیند و گلایه‌های آنان را از مسؤولان در پی دارد.
یکی از این افراد حیدر محمدی کارآفرین سوادکوهی است، وی در روستای آغوزبن از توابع شهرستان سوادکوه شمالی ساکن است، فارغ‌التحصیل رشته علوم دامی و اکنون نیز در حال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد این رشته است.
وی با این نگاه که اگر بعد از تحصیل نتواند شغلی دولتی داشته باشد و باید چگونه مخارج خود را در بیاورد، در روستایش به پرورش دام و طیور مشغول شد، پرورش گاو شیری، زنبورعسل، گوسفند، کرم ابریشم و پرورش مرغ از جمله اقدامات حیدر محمدی در روستای آغوزبن سوادکوه شمالی است.
به همراه خانواده‌اش (همسر و فرزندان) در کنار پرورش گاو شیری، زنبور عسل هم پرورش می‌دهد و همچنین مرغداری کوچک هزار قطعه‌ای در زمانی که سالن پرورش کرم خالی باشد، برپا کرده و مرغ گوشتی را به صورت سنتی پرورش می‌دهد.
در پرورش گاو شیری، شیر خام را به بازار وارد نمی‌کند بلکه یک کارگاه خانگی تولید لبنیات ایجاد کرده که محصولات لبنی را به منطقه و شهرهای اطراف صادر کرده که قیمت لبنیات حاصل از شیر خام از قیمت آن بیشتر و بهتر و مجموع درآمدهای این مشاغل نیز برای تامین مایحتاج کافی است.
زمان‌بندی کارهایشان هم به‌گونه‌ای است که بتوانند در هر فصل به صورت بهینه در بخش‌های مختلف تولید داشته باشند چراکه به گفته وی با این شرایط و وضعیت اقتصادی نمی‌توان یک تولید را با بیشترین بهره‌وری انجام داد و تولید و پرورش‌های مختلف در طول سال می تواند سود بیشتر و بهتری داشته باشد، در بخش کرم ابریشم نیز با همکاری جهاد کشاورزی سالی سه بار کرم ابریشم پرورش می‌دهند.
*مسؤولان دغدغه تولید ندارند
این کارآفرین از مشکلات و مسائل پیش‌روی تولیدکنندگان و عدم توجه مسوؤلان به آنها گلایه دارد و می‌گوید: در چند سال اخیر مشکلاتی برای اقتصاد کشور بوجود آمده است، عوامل خارجی و عوامل داخلی منجر شد که تولید مقرون به‌صرفه نباشد و هم از طرف مسؤولان رها شود، این نشان می‌دهد مسؤولان ما اکثرا دغدغه تولید ندارند و راهکارهایی که ارائه می‌دهند نشان داده که تحصیلاتشان هم سنخیتی با این بخش ندارد؛ در بخش کشاورزی هم به همین صورت است که مسؤولان اصلا درد تولید ندارند، یک سری افراد در راس کار هستند که نگاه یک انسان شهری به تولید در روستا را دارند.
وی ادامه می‌دهد: دام یک موجود زنده است و نیازهای لحظه‌ای ساعتی و روزانه دارد، سیستم نامطلوبی در بحث خوراک دام وجود دارد که نشان می‌دهد گروهی دارند سوء‌استفاده می‌کنند و گروهی هم به عنوان مسؤول نمی‌دانند چه فاجعه‌ای در آینده در بخش تولید موادغذایی ایجاد می‌شود، مسؤولان ما یا کلا باید این بخش را رها کنند که نه مدیری باشد نه وزارتخانه‌ای و نه شرکت پشتیبانی و بازار خود تعیین و تولید را مدیریت کند، یعنی عرضه و تقاضا تعیین کند که قیمت چه باشد و تولید کننده‌ها خودشان را با آن وفق دهند، یا اگر می‌خواهند مدیریت کنند باید در صفرتا صد آن دخالت کنند یعنی حاشیه سودی برای تولیدکننده هم در نظر بگیرند.
*انتقاد از بی‌مسؤولیتی برخی مدیران کشاورزی
محمدی بیان می‌کند: انتظار ما این است که مسؤولان ارشد کشور حداقل در بخش تولید افرادی را بگذارند که دغدغه و تحصیلات این کار و تجربه داشته باشند و مشکل تولیدکننده را حل کنند، اگر به همین شکل پیش برود با فاجعه در بخش کشاورزی روبرو می‌شویم در بخش خوراک مثلا برای مصرف گاوداری ۱۵۰ تا ۲۰۰ کیلو خوراک نیاز داریم و باید آن را روزانه از بازار تهیه کنیم اینطور نیست که ارزاق را در یک ماه ذخیره کنیم و داشته باشیم، این در واقع بی‌مسؤولیتی آن مدیر ارشدی است که آن سیستم را مدیریت می‌کند.
*در روستا شغل‌محور نیستیم
حیدر محمدی که عضو شورای روستای آغوزبن نیز است در ارتباط با ایجاد شغل در روستا می‌گوید: نگاه ما به روستا این است که در روستا شغل‌محور نیستیم بلکه می‌گوییم روستا باید درست تعریف شود اگر روستا درست تعریف شود شغل هم وجود دارد، اگر در یک روستا یک نفر بتواند توانمندی‌های خود را با متناسب با توانمندی‌های جغرافیایی، اقتصادی و شرایط روستا و منطقه بروز دهد هم برای خود و هم دیگران درآمد دارد و می‌تواند با کمک به تولید و بخشی از مشکلات را حل کند.
*طرح هادی کشاورزی تعریف کنیم
وی می‌گوید: در بخش مسکن روستا، بنیاد مسکن در حال تصمیم‌گیری است و بنیاد هم نگاهش یک زندگی شهریست یعنی تمام قوانین بر مبنای یک زندگی شهری چیده می‌شود، روستا را برمبنای یک زندگی مصرف‌گرا و خوش‌نشین می‌بینند در حالیکه این نگاه باید حداقل در کشور ما با توجه به شرایط و همچنین شعار اقتصاد مقاومتی از روستا برداشته شود، باید تعاریف را عوض کنیم و اول به جای اینکه با آن نگاه شهرنشینی طرح هادی تعریف کنیم طرح هادی کشاورزی تعریف کنیم، روستا را در قالب کار تولیدی و مجموعه‌ای از کارهای تولیدی را درنظر بگیریم در این صورت تولید در روستاها شخصیت حقوقی پیدا می‌کند، نمی‌شود که به خاطر یک اختلاف کوچک و یا پرونده قضایی یک بخش تولید را تعطیل کنیم، اکنون مشکلاتی که داریم این است که یک قاضی به راحتی می‌تواند در یک کارگاه تولیدی را تخته کند و در این بخش کشاورزی هم اینچنین است.
محمدی بیان می‌کند: ما تلاش می‌کنیم در روستا زندگی‌های نمونه ایجاد کنیم که ساکنین دیگر روستا چه در روستا و چه روستاهای اطراف نیز بر مبنای این خودکفایی و خوداتکایی را تجربه و برای خود آن را طراحی کنند.
*دولت ایستایی بازار را تضمین کند
یک زندگی روستایی یعنی زندگی که روی پای خود می‌ایستد و تولید دارد، مایحتاج خود را برطرف می‌کند و آن را به بازار هم عرضه می‌کند، به شرط اینکه دولت هم ایستایی بازار را تضمین کند با این بازار متلاطم نمی‌توانیم هیچ تضمینی در مورد نهاده بگیریم چون قیمت گوشت زنده حدود ۶۵ هزار تومان بوده و یک‌دفعه ۳۵ تا ۴۵ هزار تومان شد، کاه را سال گذشته هزار و ۷۰۰ تومان خریدیم و امسال ۵ تا ۶ هزار تومان.
این کارآفرین ادامه می‌دهد: اینها را باید دولت تضمین کند یا از طریق بیمه یا از هر راه دیگری می‌تواند کارشناسی کند و آن را تولید کند، بحث امنیت غذایی بحثی مهم برای تمام کشورهاست در واقع یکی از مهم‌ترین ارکان است یعنی ما خود شعار خودکفایی را بر این مبنا می‌رویم که امنیت ملی تحت تاثیر امنیت غذایی قرار نگیرد، در سایر بخش‌ها به هجمه‌های بین‌المللی که به ما وارد می‌شود اما بحث غذا را به هیچ‌جا نمی‌توان به زمانی موکول کرد کمتر از ۲۴ ساعت وقت داریم برای مایحتاج اولیه زیستی خودمان چراکه افراد تا یک روز بتوانند تحمل کنند بالاخره بعد از یک روز باید مواد غذایی مصرف کنند.
*از تسهیلات استفاده نکردم
وی در ارتباط با استفاد از وام برای تولید نیز خاطرنشان می‌کند: از تسهیلات دولتی برای کارمان استفاده نکردیم بیشترین استفاده‌ای که از بخش دولتی داشته‌ایم بحث مشاوره از جهاد کشاورزی بوده است و با توجه به فعالیت‌های اجتماعی کمک‌هایی از بسیج سازندگی هم داشته و تشویق‌هایی هم شده‌ایم.
به گزارش فارس، بحث امنیت غذایی در همه کشورها بحث پراهمیتی است که اغلب از سوی مسؤولان، بیشتر از موارد دیگر مورد توجه قرار می‌گیرد اما در کشور ما در سال‌های اخیر مشکلات و مسائل مربوط به تولیدکنندگان مواد غذایی علی‌الخصوص بحث کشاورزی و حمایت‌ها از سوی مسؤولان مرتبط مغفول مانده است، امید آن می‌رود که مسؤولان در این زمینه بیش از پیش و به طور جدی و با برنامه‌ریزی درست مشکلات و موانع بر سر راه تولیدکنندگان محصولات کشاورزی را بردارند.
انتهای پیام/۸۶۰۴۱/ج
