به گزارش خبرگزاری فارس از قروه، شهرک حضرت امام خمینی یا همان شهرک پایین جاده سالهااست محلهای نامآشنا برای مردم قروه محسوب میشود. محلهای که از حداقل امکانات رفاهی و شهری محروم است و ساکنان آن با مشکلات فراوانی مواجه هستند.
اما این بار سوژه گزارش ما مشکلات شهری و رفاهی این منطقه نیست، بلکه وضعیت زندگی بانوی ۸۰ سالهای است که سالها با علاوه بر رنج و درد بیماری، با درد بیکسی و نداری روزگار سپری میکند.
آمینه طهماسبی که چند سال پیش با کمک یک نیکوکار صاحب خانه کوچکی در یکی از محلههای این شهرک میشود، میگوید: این خانه به دلیل اینکه در وسط کوچه قرار دارد هر لحظه امکان دارد از طریق طرح نوسازی معابر تخریب شود و دوباره بیسرپناه شوم.
این بانوی سالخورده که رنج و درد بیماری امان از کلام او گرفته و به سختی سخن میگوید، ادامه داد: سالها است از بیماری فشار خون بالا، قند خون، ضعف در پاها، سوختگی و...رنج میبرم و زندگی کردن با این شرایط برایم سخت و هزینهبردار است.
بانو آمینه که نابینا و کم شنوا است به سختی میتواند کلام ما را متوجه شود ولی با این اوصاف از طریق کمک همسایگان ادامه وضعیت زندگی خود را برایمان تشریح میکند، تنها یک فرزند داشتم که به رحمت خدا رفته است و هیچ کسی را در این دنیا ندارم و دو بار دست به خودکشی زدم ولی باز زنده ماندم.
بانو آمینه در کنج خانه محقرش نشسته و برای ما از زندگی در این محله محروم با آدمهای سخاوتمند میگوید: توان پخت و پز و انجام کارهای روزانه را ندارم و همسایگان به نوبت هر کدام کارهای شخصیام را انجام میدهند و اجازه نمیدهند درد تنهایی مرا از پای در بیاورد.
این بانوی قروهای ادامه داد: هیچ نشانی از فامیل و آشنایانم ندارم اما امیدوارم با انتشار تصاویرم نوههایم مرا پیدا کنند و به سراغم بیایند چرا که درد جسم و بدنم قابل تحمل است اما درد بیکسی امانم را بریده و توان راه رفتن را از من گرفته است.
اندک مستمریاش هم تنها مخارج چند روزش را تامین میکند و سایر احتیاجاتش از طریق همسایگان تهیه میکند.
خبرگزاری فارس بر اساس رسالت اجتماعی که دارد از مسئولان، مراکز خیریه، مردم و... درخواست دارد در حد توان به هر اندازه که میتوانند به بانو آمینه کمک کنند تا وضع زندگیاش بهتر شود. همچنین از دوستان و آشنایان وی که او را می شناسند به سراغ او بروند و نگذارند تنهایی و بیماری او را بیش از این عذاب دهد.
انتهای پیام ۲۳۳۰/۸۶/ی