حجت‌الاسلام سیدحسین سیدی در گفت‌وگو با ایسنا درباره وضعیت جلسات شعر مشهد و تاثیراتی که کرونا بر آن و شاعران مشهدی گذاشته اظهار کرد: در اوج کرونا جلسه شعر ارادت تعطیل شد اما از ابتدای سال جدید فعالیت خود را از سر گرفتیم تا اینکه ۲ هفته پیش وضعیت شیوع کرونا در مشهد شدت گرفت و مجبور شدیم جلسه را به صورت مجازی و وبیناری برگزار کنیم.
وی با بیان اینکه پیوستگی و انسی که به صورت هفتگی با جلسات شعر داشتیم بسیار رقیق و کم‌رنگ شده، افزود: شاعران به غیر از اینکه نیاز به شنیدن شعر دارند، نیاز به دیدن یکدیگر نیز دارند؛ آن هم به صورت متصل و دائم. جلسات شعر محرکی برای شعر گفتن شاعر است اما با توجه به شرایط موجود این روزها تقریبا حال تمام شاعرانی که در جلسات شعر مشهد حضور پیدا می‌کردند خوب نیست.
دبیر انجمن ادبی ارادت با اشاره به اینکه تولید شعر توسط شاعران مشهدی به دلیل برگزار نشدن جلسات شعر کاهش یافته، خاطرنشان کرد: بسیاری از سوژه‌هایی که برای نوشتن شعر به ذهن شاعران می‌رسد، در جلسات شعر رخ می‌دهد. در واقع شاعر می‌تواند از شعرخوانی دیگران و فضای جلسه برای نوشتن شعر جدید الهام گیرد. اکنون به دلیل تعطیل شدن جلسات شعر و کم‌رنگ شدن تأثیرات آن شاهد تولید شعر کم‌تر از سوی شاعران هستیم؛ به حدی که احساس می‌شود اشعار مانند قبل نیست.
سیدی در رابطه با اینکه جلسات مجازی شعر به چه میزان توانسته جای جلسات حضوری شعر را پر کند، تصریح کرد: هیچ چیز جای جلسات حضوری را در حوزه نمی‌گیرد. جلسات مجازی مانند تیمم برای نماز است اما در جایی که آب وجود نداشته باشد. جلسات مجازی علی‌رغم اینکه محاسنی مانند افرایش تعداد حاضران جلسه از شهرهای دیگر را دارد اما قطعا برای شاعر جلسات حضوری کاربردی‌تر و بهتر است. البته نباید از یاد برد که پیش از این ما با جلسات مجازی غریبه بودیم اما پس از شیوع کرونا با این جلسات مانوس شدیم. باین حال طی این مدت اخیر و پیش از شروع پیک جدید هنگامی که در انجمن ادبی ارادت جلسه حضوری برگزار می‌کردیم، همزمان جلسه مجازی آن نیز برگزار می‌شد.
وی با بیان اینکه برگزاری جلسات شعر به صورت حضوری به شرایط کرونایی بستگی دارد و هیچ چیز مهم‌تر از جان انسان‌ها نیست، ادامه داد: امیدوارم این پیک کرونا آخرین پیکی باشد که از آن گذر می‌کنیم تا بتوانیم با خیال راحت جلسات شعر را به صورت حضوری برگزار کنیم و کاروان شعر سریع‌تر از همیشه یه حرکت درآید؛ ضمن اینکه پس از کرونا و برگزاری حضوری جلسات، نوعی عطش در شاعران وجود دارد و روح آن‌ها زخمی و آسیب‌دیده خواهد بود.
انتهای پیام
