بشقاب و نعلبکی‌های زیادی شکستیم

این بازیگر کودکی جالب توجهی هم داشته و تعریف کرده: «من در دوران جوانی علاقه زیادی به ورزش داشتم که مهم‌ترین آن فوتبال و کشتی بود. مادر من همین الان هم از این مساله شاکی است! روزهایی که او خانه را ترک می کرد، من بچه‌های کوچه را به داخل خانه می‌آوردم و وزن‌کشی می‌کردیم و در نهایت آنهایی که با هم هموزن بودند، کشتی می‌گرفتند؛ البته در این کشتی گرفتن‌ها نعلبکی، کاسه، لیوان و بشقاب زیادی می‌شکست و من هم سریعا آنها را جمع می‌کردم، بعد مادرم به خانه می‌آمد و دنبال این کاسه بشقاب‌ها می‌گشت. تنها می‌توانست لاشه‌هایشان را پیدا کند و همیشه از این مساله شاکی بودند. این علاقه‌ام به کشتی بود؛ اما جدی‌تر از آن برایم فوتبال بود؛ به‌طوری‌که در ۱۸سالگی در باشگاه پولاد بازی می‌کردم و با آن تیم در مسابقات دسته یک جوانان باشگاه‌های تهران به مقام سومی رسیدیم. از آن پس وارد تیم بزرگسالان شدم که مقارن شد با قبولی‌ام در دانشگاه و رشته روانشناسی. به میزانی که من به سراغ تحصیل و هنر رفتم به همان میزان هم از فوتبال فاصله گرفتم. این‌طور شد که فوتبال هم برایم شد یک علاقه که همیشه آن را به همراه دارم.»او همچنین گفت: هرچند می‌دانم بسیاری از مخاطبان دوست دارند مرا در قالب شب دهم، مدار صفردرجه و پهلوانان نمی‌میرند، ببینند. من اشاره می‌کنم به دعای شریعتی که گفت: «خدایا کمک کن من همانی باشم که خودم می خواهم نه دیگران.»فتحی همچنین درباره سریال شب دهم که بسیار مورد توجه قرار گرفته و بارها از سیما پخش شده است، گفت: «بعد سال‌ها می‌خواهم اعترافاتی پیرامون سریال شب دهم داشته باشم. این سریال توانست نظر مخاطبان خود از عام تا خاص و طبقات مختلف جامعه را جلب کند. همه از این سریال به‌عنوان یک سریال مناسب و خوب یاد می‌کنند. اما جالب این است که بدانید تصویب یا عدم تصویب فیلم‌نامه شب دهم فقط به یک مو بند بود. وی ادامه داد: یادم نمی‌رود که در سال ۸۰ که فیلم‌نامه را ارائه دادم برخی از دوستان در شورای نظارت موضع‌گیری وحشتناکی داشتند و معتقد بودند مضمون این سریال بد و مفسده است. حتی خبر داشتم که آن جلسه به تشنج کشیده شده بود و عده‌ای مخالف و عده‌ای موافق بودند.»