به گزارش خبرگزاری مهر، رضا شهبازی در نشست مجازی آسیب‌شناسی بحران فرونشست‌ها و مأموریت نوآوران و استارت‌آپ‌ها، اصفهان را تنها کلانشهر کشور دانست که دامنه فرونشست به درون شهر نفوذ کرده و اظهار داشت: علاوه بر آن دشت مهیار این استان با دارا بودن زیر ساخت‌های مهمی چون خط راه‌آهن، انتقال لوله پالایشگاه و جاده کمربندی از ۳۷ سال قبل تاکنون با مخاطره فرونشست مواجه است.
وی پدیده فرونشست زمین را یک مشکل رسمی کشور دانست و افزود: شناسایی پدیده فرونشست زمین مربوط به سال ۱۳۸۰ می‌شود که در سال تصاویر ایستگاه‌های سازمان نقشه‌برداری جابه‌جایی‌هایی را در سطح زمین نشان می‌داد که در آن زمان مشخص نبود که این جابه‌جایی ناشی از خطای دستگاه است یا خیر.
مدیرکل دفتر مخاطرات زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور ادامه داد: از این رو این سازمان این موضوع را با سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور مطرح کرد و محققان این سازمان مطالعات وسیعی را در این زمینه آغاز کردند که نشان داد که این جابه‌جایی نه از بابت خطای دستگاه بلکه به دلیل خشکسالی‌های پیاپی بوده که در سال‌های ۷۷، ۷۸ و ۷۹ در کشور رخ داده و محققان سازمان با اجرای این مطالعات اولین مستندات فرونشست زمین را تهیه کردند و در اختیار سازمان برنامه و بودجه قرار دادند.
شهبازی با بیان اینکه در سال‌های ۸۴ و ۸۵ فناوری رادار در اختیار محققان قرار گرفت، ادامه داد: با بهره‌گیری از این فناوری دشت‌های مهم کشور مورد بررسی و پایش مجدد قرار گرفتند و نقشه‌های فرونشست تهیه شده نشان داد که دشت رفسنجان، جنوب تهران، دشت فامنین همدان با پدیده فرونشست و فروچاله مواجه هستند.
مدیرکل دفتر مخاطرات زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور پایش دوم دشت‌های کشور را مربوط به سال ۹۰ دانست و یادآور شد: در این مطالعات که تیمی از محققان سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور و همچنین تیمی بین‌المللی حضور داشتند، فرونشست به عنوان یک مخاطره معرفی شد؛ چرا که در جنوب تهران فرونشست ۳۶ سانتی‌متری گزارش شد.
وی تاکید کرد: بعد از این مطالعات در سال ۱۳۹۵ یک بار دیگر کل دشت‌های کشور مورد بررسی قرار گرفتند که بیشینه فرونشست در دشت‌های کشور حدود ۱۵ تا ۱۷ سانتی متر بوده و آخرین پایش این سازمان مربوط به سال ۹۸ می‌شود که اطلاعات آن در سال ۹۹ ارائه شد.
نتایج آخرین مطالعات درباره فرونشست
شهبازی با اشاره به نتایج آخرین پایش انجام شده بر روی ۶۰۹ دشت کشور، توضیح داد: از تعداد ۶۰۹ دشت کشور، حدود ۵۰۰ دشت دارای آب‌های شیرین هستند و به جرأت می‌توان گفت که در حال حاضر هیچ دشتی در کشور وجود ندارد که در آن آب شیرین موجود باشد ولی با پدیده فرونشست مواجه نباشد.
وی دلیل این امر را برداشت بی‌رویه آب از آبخوان‌ها و عدم مدیریت منابع آب ذکر کرد و یادآور شد: با توجه به خشکسالی‌های پیاپی در کشور دور از انتظار نیست که در مطالعات سال آینده ما نشان داده شود که شهرهای شمالی گیلان و مازندران نیز به جمع شهرهای درگیر با مخاطره فرونشست اضافه شده‌اند.
مدیرکل دفتر مخاطرات زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات‌معدنی کشور با اشاره به نرخ فرونشست در نقاط مختلف کشور خاطرنشان کرد: نتایج بررسی ما نشان می‌دهد که به عنوان مثال در دشت‌های تهران نرخ فرونشست نسبت به ۵ سال گذشته کمتر شده، ولی وسعت آن افزایش یافته است. البته با این گفته نباید تصور کرد که فرونشست متوقف شده، بلکه برداشت بی‌رویه آب همچنان ادامه دارد و لایه‌ها خود به بیشینه فرونشست رسیده‌اند.
شهبازی با تاکید بر اینکه به دام اصطلاح "نرخ فرونشست" نباید بیفتیم، ادامه داد: نرخ فرونشست تنها و تنها یک مؤلفه است و به تنهایی پاسخگوی نرخ‌های فرونشست نیست، زیرا واحدهای ناهمگن زیر سطحی با فرونشست مواجه هستند و نرخ فرونشست مسیر انحرافی برای مدیریت فرونشست است.
فرونشست زمین، سوگواره‌ای برای اصفهان
وی خطرناک‌ترین استان کشور به لحاظ فرونشست را استان اصفهان عنوان کرد و گفت: این روند به گونه‌ای است که روزی نیست که برای ما پیام ناگواری از این استان در زمینه فرونشست ارسال نشود و اصفهان تنها کلانشهر کشور است که فرونشست به سمت درون شهر نفوذ کرده است.
وی کمربندی شاهین‌شهر، فرودگاه اصفهان و دشت مهیار را از مناطقی نام برد که درگیر مخاطره فرونشست زمین هستند، یادآور شد: فرونشست در حالی در دشت مهیار از ۳۷ سال قبل آغاز شده که زیر ساخت‌های مهمی چون جاده ترانزیت تهران-اصفهان- شیراز در آن واقع است و تاکنون چندین بار به دلیل فرونشست تخریب شده است. علاوه بر آن دکل‌های فشار قوی برق و خط راه آهن و خطوط انتقال پالایشگاه و بنزین از این منطقه عبور می‌کنند.
شهبازی ادامه داد: شاید بتوان خارج شدن قطار از ریل را به مخاطره فرونشست مرتبط کرد؛ چرا که خطوط ریل همانند باند فرودگاه نیست. باندهای فرودگاه بر اساس استانداردها به اندازه‌ای مستحکم ساخته می‌شوند که سازه باند فرودگاه می‌تواند از این مخاطره عبور کند، ولی این امر درباره خطوط ریل قابل تسری نیست.
