به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، ماجرای عجیب بین اکبر ایمانی بازیکن تراکتور با این باشگاه نمونه ای از ناکارآمدی مدیریتی و رفتاری در طرفین است که در فوتبال کشورمان در سال های اخیر کم اتفاق نیفتاده است و البته بی تکرار هم نخواهد بود.
بازیکنی که با باشگاه قرارداد دارد به دلیل داشتن پیشنهاد بیشتر از سوی باشگاه دیگر زیر میز زده و اعلام می کند یا باشگاه تراکتور باید مبلغ قراردادش را به میزان 7 میلیارد تومان افزایش دهد یا رضایتنامه اش را بدهند تا او به باشگاهی برود که ظاهرا عواملش مدتی است زیر پای این بازیکن نشسته اند و او را هوایی کرده اند. از سوی دیگر باشگاه تراکتور که روز گذشته هم در اطلاعیه ای آن را منتشر کرد مدعی شده که قرارداد او فصل گذشته 900 میلیون تومان بوده اما نیم فصل این قرارداد سه میلیارد تومان به آن اضافه شده و در نهایت برای فصل جدید هم پیشنهاد 4 میلیاردی به او داده اند اما ایمانی این مبلغ را قبول ندارد و خواهان افزایش مبلغ قرارداد تا 7 میلیارد تومان است.
اکبر ایمانی درحالی که با باشگاه تبریزی سه سال دیگر قرارداد دارد در رفتاری غیر حرفه ای و غیر اصولی در تمرینات برای فصل جدید شرکت نکرده و نه تنها به قراردادش پایبند نبوده در چند روز گذشته به شکل های مختلف از جمله تحرکات در فضای مجازی و با استفاده از سوار شدن بر احساسات هواداران تراکتور درصدد بوده تا باشگاه را برای رسیدن به خواسته اش تحت فشار بگذارد.
البته این وسط خرده گرفتن بر باشگاهی که خواهان این بازیکن شده و به جای مذاکره مستقیم با باشگاه تراکتور به سراغ بازیکن تحت قرارداد رفته سر جای خود باقی است و باید پرسید حواس نهادهای نظارتی در فوتبال کجاست که باشگاه ها این چنین بی قاعده و بی توجه به اصول رفتار می کنند.
اکبر ایمانی با علم بر اینکه باشگاه تراکتور دارای چه مشکلاتی است چرا باید به یکباره خواهان افزایش رقم قراردادش شود؟ آیا او از بازیکنانی مثل رونالدو، کیلیان امباپه و ... بزرگتر است که با وجود داشتن قرارداد با باشگاه های خود و با علم اینکه قصد جدایی از تیم های خود را داشتند اما هرگز تمرینات تیم اولیه را ترک نکردند. امباپه حتی درحالی که شب گذشته آخرین روز نقل و انتقالات اروپا بود تمرینات پاری سن ژرمن را ترک نکرد و درحالی که همگان تصور می کردند او راهی رئال مادرید شود اما درنهایت در پاریس ماندنی شد و رونالدو نیز فقط روز آخر حضورش در یوونتوس در تمرینات شرکت نکرد و همان روز هم با سرمربی این تیم هماهنگی های لازم را انجام داد اما در فوتبال ایران چه فعل و انفعلاتی رخ می دهد که بازیکن تحت قرارداد به خود اجازه می دهد این چنین طغیان کند و با قیافه حق به جانب در تمرینات شرکت نکند؟
این ماجرا در جایی رنگ زشت تری به خود می گیرد که یک فایل صوتی از جلسه روز گذشته ایمانی، کمالوند سرمربی، نظمی مدیرعامل باشگاه تراکتور و معاون او در فضای رسانه ای و مجازی منتشر می شود. فایلی که گویای صحبت های مطرح شده بین طرفین است.
حرکتی که باید آن را یک گل به خودی از سوی منتشر کنندگان آن دانست. این فایل صوتی ظاهرا به نیت قراردادن اکبر ایمانی مقابل هواداران منتشر شده اما افرادی که اقدام به انتشار آن کرده اند به این فکر نکرده اند که چگونه پایه های اعتماد بین بازیکنان و باشگاه را از بین برده اند؟
باشگاه تراکتور با توجه به قراردادی که با ایمانی دارد بدون نیاز به انجام چنین کارهای می تواند حرف خود را پیش ببرد و واقعا چه نیازی هست که عده ای به اسم کمک به این باشگاه دست به اقداماتی بزنند که جز ایجاد حاشیه حاصل دیگری ندارد؟
از آن طرف بازیکن جنجالی سرخپوشان تبریزی در اقدامی بدتر در صفحه شخصی خود اقدام به پاسخگویی کرد و هر آنچه که باید و نباید در مورد افراد حاضر در تراکتور را به زبان آورد.
به نظر می رسد نه اکبر ایمانی از سوی مشاورانش به خوبی هدایت می شود نه در باشگاه تراکتور بزرگتری هست که اجازه ندهد یک مساله ساده که در همه فصول نقل و انتقالاتی و در هر باشگاهی ممکن است وجود داشته باشد، به چنین جنجالی تبدیل شود. در واقع هر دو طرف این ماجرا با خدشه به اعتبار و شخصیت خود فقط به اسم تراکتور ضربه زدند و بس.
با شرایط به وجود آمده نه اکبر ایمانی برای تراکتور در این فصل بازیکنی می شود که هواداران توقع دارند و نه فراز کمالوند سرمربی این تیم می تواند روی بازیکنی که این چنین قبح شکنی کرده حساب باز کند. البته باشگاه آینده اکبر ایمانی هم مطمئنا با داشتن چنین بازیکنی که به راحتی زیرقراردادش می زند کار راحتی نخواهد داشت.
این وسط فقط سوالی که داریم این است سازمان لیگ، کمیته اخلاق و دیگر نهادهای نظارتی کی و کجا قرار است به این بداخلاقی ها ورود کنند و نگذارد لیگ ایران اسیر چنین حواشی خود ساخته ای شود.
انتهای پیام/
