به گزارش "ورزش سه "، تیم ملی ایران بعداز شکست سوریه بار سفر بست و به دوحه رفت تا در دیداری که عراق میزبان می باشد در قطر به مصاف این کشور همسایه و رقیب برود.
نبرد تیم های ایران و عراق در طول تاریخ از حساسیت بالایی برخوردار بوده است و هر دو تیم در برابر هم با تمام توان صف آرایی می کنند. دو تیم ایران و عراق در دیدارهای رسمی و دوستانه تا کنون 29 بار به مصاف هم رفته اند که در این دیدارها ایران با 16 برد برتری خود را برابر 6برد عراقی ها به حریف خود تحمیل کرده است و 7 دیدار دو تیم هم به تساوی رسیده است.این آمار در دیدارهای رسمی با 13برد ایران و سه برد عراق و 5تساوی باز هم از برتری ایران حکایت می کند، برتری که در طول تاریخ به همراه ایران بوده است . تیم ملی ایران تاکنون دو بازی در عراق برگزار کرده است و یک برد و یک تساوی در خاک عراق به دست آورده است. بردی که ایران در برابر عراق به دست آورد،یکی از شیرین ترین بردهای تاریخ فوتبال ایران است و تا ابد از ذهن هواداران ایرانی پاک نخواهد شد.
قرار است ایران و عراق در 16شهریور به مصاف هم بروند. نبردی که تاریخ تکراری 20سال قبل است. 16شهریور 1380و رقابت های مقدماتی جام جهانی 2002کره و ژاپن برگزار می شد و تیم ملی ایران باید در خاک عراق و بغداد به مصاف عراق می رفت . جنگ تحمیلی به پایان رسیده بود و این بازی برای مردم ایران خیلی مهم بود. ورزشگاه الشعب بغداد میزبان دو تیم بود و کیپ تا کیپ ورزشگاه مملو از هواداران عراقی بود. هوادارانی که از ساعتها قبل ورزشگاه را به تسخیر خود در آورده بودند و سرود پیروزی را قبل از سوت آغاز بازی می خواندند.
بازی با گل زود هنگام عراقی ها و روی شروع مجدد بد ابراهیم میرزاپور و گل عماد محمدرضا عراقی در دقیقه 20به نفع عراق شد. نفس ها در سینه حبس شده بود .شایداغراق نباشد بگوئیم ، هیچ صدایی از هیچ خانه ای در نمی آمد.مردم ایران دوست نداشتند این بازی را در عراق ببازند. بعد از جنگ فوتبالیست ها به نمایندگی ایران به عراق رفته بودند و کسی دوست نداشت آنها شکست خورده به تهران برگردند. بازی به دقیقه 30رسیده بود و سمت چپ زمین عراق علی رضا نیکبخت واحدی صاحب توپ شد ، نیکبخت تا درون هجده قدم پا به توپ حرکت کرد و توپ را روی خط شش قدم به ستاره آن سالهای فوتبال ایران علی کریمی سپرد.از زمان صاحب توپ شدن کریمی تا گل مساوی ایران یکی از ماندگارترین لحظات تاریخ فوتبال ایران رقم خورد.
برگردیم به کوچه پس کوچه های ایران و بازی های گل کوچک ، در آن زمان و در بازی های گل کوچک برای اینکه برتری خود به حریف اثبات کنی و خودت بزرگتر از آنها نشان بدهی ،فوتبالیست ها بعضا با توپ وارد دروازه حریف می شدند و بااین حرکت قدرت و توان بالای خود را به رخ بچه محل ها و رقبا می کشیدند.
علی کریمی در محوطه شش قدم و در حالی که مدافعان عراق را در محاصره داشت صاحب توپ شد. او برای دل مردم ایران و خودش و شاید رویایی که در زمان جنگ تحمیلی داشت ، مثل بازی های گل کوچک تا خط دروازه عراق پا به توپ حرکت کرد و گل تساوی ایران را به ثمر رساند.این گل و نحوه به ثمر رساندنش در آن لحظات شیرینی و حلاوت خاصی برای تمام مردم ایران داشت. حالا بازی دو تیم مساوی شده بود و جادوگرآسیا، جادوی خود را در بغداد انجام داده بود.
بازی در نیمه دوم و دردقیه 84آن با گل علی دایی با نتیجه دو بر یک به نفع ایران شد.استپ و دریبل مدافع حریف به همراه ضربه کات دار و بدون نقص علی دایی گل پیروزی ایران را به همراه داشت تا ایران در بغداد و در زمان حکومت حزب بعث عراق و صدام حسین ،عراق را از پای در آورد.نتیجه ای که در دیدار برگشت و در ورزشگاه آزادی هم با گلهای مهدوی کیا و علی کریمی در تهران تکرار شد.
حالا 20سال از آن روز گذشته است و دوباره ایران و عراق باید به مصاف هم بروند. نبردی که همواره در طول تاریخ برای ایران و مردم آن حیاتی بوده است و بازیکنان باید با تمام وجود در آن بازی کنند.
به نظر شما علی کریمی ایران این بار کیه؟
محمدرضا تقی خانی
