ورزش کوهنوردی یکی از رشته‌های مفرح است که در سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان گنابادی قرار گرفته و بسیاری از زنان گنابادی نیز در سال‌های اخیر به این ورزش روی آورده و به صورت حرفه‌ای آن را دنبال می‌کنند.
گفت‌وگویی داشتیم با چند تن از این کوهنوردان گنابادی که در مدت کم فعالیت خود توانسته‌اند صعودهای موفقی را در کارنامه ورزشی خود به ثبت برسانند.
نبود باشگاه کوهنوردی در شهرستان، فعالیت‌های کوهنوردی را بسیار محدود می‌کند
معصومه غیاثی یکی از کوهنوردان موفق گنابادی است که از سال ۹۲ کوهنوردی را شروع کرده و ۷ سال است این ورزش را که از علایق دوران کودکی‌اش است، به طور جدی دنبال می‌کند.
او در رابطه با فعالیت‌های کوهنوردی‌اش در گفت‌وگو با ایسنا عنوان کرد: کوهنوردی یکی از علایق دوران کودکی من است و در دوران کودکی هنگامی که آخر هفته‌ها با خانواده به سمت ییلاقات شهرستان می‌رفتیم چون در آن مناطق، کوه‌های زیادی وجود داشت. همیشه یکی از تفریحات من و هم‌سن و سالانم کوهپیمایی بود که حس بسیار خوب و خوشایندی داشت؛ سال‌ها گذشت و دریافتم که برای دستیابی به آن حس‌های خوبِ سرشار از آرامش، دوباره باید به همان سمت بروم و همین باعث شد که دوباره این ورزش را البته به صورت جدی و حرفه‌ای شروع کنم.
غیاثی با اشاره به صعودهایی که تاکنون داشته، توضیح داد: صعودهای حرفه‌ای من با قله شاهوار واقع در استان سمنان آغاز شد؛ بعد از آن سفری به ارمنستان داشتم و در آنجا در سال ۹۶ به قله آراگاتس صعود کردم و با فاصله تقریبا یک ماه بعد از آن نیز اولین صعود به دماوند از جبهه جنوبی را تجربه کردم.
وی ادامه داد: بعد از یک وقفه یکی ۲ ساله مجددا صعودها را آغاز کردم و تصمیمم این بود که قلل مرتفع هر استان را پیمایش کنم. تاکنون ۱۰ الی ۱۲ قله مرتفع را صعود کرده‌ام از جمله صعود به قله دماوند از جبهه جنوبی، علم‌کوه، شیرکوه، سبلان و... . مهمتر از همه صعود به قله دماوند از جبهه شمالی بود که این جبهه دشوارترین مسیر صعود است اما به همراه ۲ تن دیگر از بانوان گنابادی اخیرا موفق شدیم صعود از این جبهه را هم تجربه کنیم که تجربه ارزشمندی بود.
این کوهنورد در رابطه با معضلات و مشکلات این رشته ورزشی در شهرستان گناباد بیان کرد: یکی از مشکلات شهرستان در حوزه کوهنوردی نبود باشگاه کوهنوردی است. وقتی باشگاهی نباشد، فعالیت‌ها خیلی محدود می‌شود و گروه‌ها نمی‌توانند به صورت قانونی فعالیت کنند.
با تأسیس باشگاه رونق خوبی را در حوزه کوهنوردی گناباد شاهد خواهیم بود
وی یادآور شد: قبلا باشگاه کوهنوردی در گناباد فعال بود اما به دلایلی و به صلاحدید موسسان باشگاه، فعالیت آن به حالت تعلیق درآمد و در حال حاضر باشگاهی در گناباد فعال نیست اما تعدادی از جوانان علاقه‌مند و توانمند در حال گذراندن دوره‌های مربوطه هستند و تصمیم دارند باشگاهی را راه‌اندازی کنند. قطعا با تأسیس این باشگاه رونق خوبی را در این حوزه شاهد خواهیم بود.
او همچنین قیمت بالای تجهیزات کوهنوردی را از دیگر موانع پیش‌روی علاقه‌مندان به این ورزش ذکر کرد و گفت: موضوع تجهیزات در کوهنوردی بسیار اهمیت دارد اما متأسفانه هزینه تجهیزات و لوازم کوهنوردی، به خصوص برای افرادی که اول کار هستند و تازه می‌خواهند این ورزش را شروع کنند، بسیار بالاست.
غیاثی گفت: با توجه به اینکه ورزش کوهنوردی ورزشی است که می‌توان به صورت خانوادگی به آن پرداخت، جایگاه خوبی در جامعه دارد و مورد پذیرش بسیاری از افراد است. خوشبختانه چند سالی است که این ورزش در شهرستان گناباد و به خصوص از جانب بانوان گنابادی هم مورد استقبال قرار گرفته و آینده خوبی در انتظار آن است.
ورزش کوهنوردی بیشتر از این که رقابتی باشد، رفاقتی است
هما انفرادی، از دیگر کوهنوردان گنابادی نیز در رابطه با نحوه آشنایی‌اش با این رشته ورزشی گفت: از سال ۹۲ با شرکت در برنامه‌های گل‌گشت و کوهپیمایی سبک، علاقه‌مند به ورزش کوهنوردی شدم و بعد از گذراندن دوره کوهپیمایی حدود پنج ۶ سال است که به طور مداوم این ورزش را دنبال می‌کنم.
صعود به علم‌کوه، تفتان، گاوکشان، بینالود، شیرباد و ملکوه از جمله مهمترین صعودهایی است که انفرادی در صحبت‌هایش به آن اشاره کرد.
وی صعود به علم‌کوه، دومین قله مرتفع ایران را یکی از مهمترین صعودهایش دانست و در این زمینه عنوان کرد: صعود به علم‌کوه یکی از به یادماندنی‌ترین صعودهایم بوده، نه به خاطر اینکه این قله، دومین قله مرتفع ایران است بلکه به خاطر مسیر بسیار زیبا و فوق‌العاده آن و حس خوبی که در مسیر صعود و بعد از صعود به من منتقل شد.
انفرادی با بیان اینکه کوهنوردی ورزشی است که به جای رقابتی بودن، بیشتر رفاقتی است، تصریح کرد: من زمانی به این ورزش بیشتر علاقه‌مند شدم که در برنامه‌هایی که شرکت می‌کردم به وضوح حس همدلی و همیاری را می‌دیدم؛ همچنین تجربه حس آرامش به دور از هیاهو کوه واقعا غیرقابل وصف است.
وی نبود باشگاه کوهنوردی و همچنین نبود فروشگاه لوازم کوهنوردی که بتوان تجهیزات کوهنوردی را بدون دغدغه تهیه کرد، از جمله مهمترین مشکلات فعالان این رشته ورزشی در شهرستان گناباد ذکر کرد.
آموزش و تجهیزات لازمه ورزش کوهنوردی و مکمل یکدیگر است
انفرادی در ادامه با اشاره به نقش و اهمیت تجهیزات و آموزش در کوهنوردی خاطرنشان کرد: آموزش و تجهیزات لازمه ورزش کوهنوردی و مکمل یکدیگر است چرا که اگر فردی بهترین تجهیزات را هم داشته باشد اما دانش استفاده درست و اصولی آن را نداشته باشد، این تجهیزات برای وی نه تنها کاربردی نبوده بلکه ممکن است خطرساز نیز باشند.
وی اظهار کرد: اخیرا تعداد بانوان علاقه‌مند به این ورزش زیاد شده و این جایگاهی است که ما خودمان برای خودمان می‌سازیم؛ امیدوارم تمام زنان سرزمینم در جهت رسیدن به اهداف ورزشی خود تلاش کنند چرا که زن قلب خانه و جامعه است و وقتی که قلب خانه و جامعه سالم باشد، تمام ارکان دیگر هم سالم و سرزنده خواهد بود.
گفت‌وگو را ادامه دادیم با مریم رضانژاد، دیگر بانوی کوهنورد گنابادی که علاقه وافرش به طبیعت و کوهستان او را به سمت و سوی این ورزش سوق داده است.
دوره‌های آموزشی که در خارج از شهرستان برگزار می‌شود علاوه بر مشکلات رفت‌وآمد، بسیار هزینه‌بر است
رضانژاد در گفت‌وگو با ایسنا عنوان کرد: ورزش کوهنوردی را از سال ۹۵ و بعد از گذراندن دوره مقدماتی کوهپیمایی که برای اولین بار در گناباد برگزار شد، شروع کردم و با توجه به علاقه زیادی که به طبیعت و کوهستان داشتم و حمایت و تشویق رئیس هیأت کوهنوردیِ آن زمان که تلاش زیادی برای حضور بانوان در این رشته ورزشی داشت، تصمیم گرفتم کوهنوردی را به صورت جدی‌تر و حرفه‌ای‌تر دنبال کنم.
این کوهنورد افزود: ورزش کوهنوردی از مفرح‌ترین و در دسترس‌ترین ورزش‌هایی است که هم به لحاظ روحی و هم به لحاظ جسمانی تأثیر مثبتی روی افراد دارد و از آنجا که این رشته ورزشی در طبیعت انجام می‌شود، به انسان این فرصت را می‌دهد تا با برخورداری از فضای آرامش‌بخش طبیعت و بهره‌مندی از هوای پاک و سالم، سلامت روحی و جسمی خود را تضمین کند.
وی صعود به دماوند، قله شاهوار، بینالود و علم‌کوه را از جمله مهمترین صعودهایش برشمرد و در رابطه با تأثیرگذارترین صعودی که تاکنون داشته گفت: صعود به علم‌کوه و مسیر بسیار زیبای آن یکی از بهترین تجربیات زندگیم بود چرا که در این مسیر فوق‌العاده زیبا علاوه بر مناظر رویایی و بکر از جمله وجود یخچال‌ها و برف‌چال‌های زیبا و رودخانه‌های خروشان که از زیر یخچال‌ها در جریان بود، در همان مدت زمان کوتاه صعود تنوعی از آب و هوا را تجربه کردیم از مه و رگبارهای کوتاه مدت گرفته تا هوای آفتابی و... .
رضانژاد ادامه داد: چادر زدن در دشت حصارچال زیبا و تماشای دورنمایی از قلل مرتفع با پوششی از لکه‌های بزرگ برف و دشت‌های سرسبز و رودخانه خروشان همچون بهشتی زیبا و غیر قابل وصف بود.
بیش از گذشته شاهد استقبال بانوان گنابادی از این رشته ورزشی هستیم
وی اظهار کرد: خوشبختانه در حال حاضر زمینه فعالیت بانوان در این رشته ورزشی بیش از پیش در شهرستان فراهم است و بیش از گذشته شاهد استقبال بانوان از این رشته ورزشی هستیم؛ به طوری که روز به روز بر تعداد بانوان علاقه‌مند به کوهنوردی افزوده می‌شود.
او در ادامه از مشکلات و موانع این رشته ورزشی گفت و تأکید کرد: یکی از مشکلات این رشته ورزشی نبود مربی خانم در شهرستان است؛ البته علاقه‌مندان و متقاضیانی برای مربیگری در شهرستان هستند اما برای گرفتن مدرک مربیگری باید هفت الی هشت دوره را گذراند. معمولا این دوره‌ها در مشهد و یا دیگر شهرها برگزار می‌شود که علاوه بر مشکلات رفت‌وآمد، به خصوص برای بانوان که گاه ممکن است فرزند کوچکی نیز داشته باشند، این امر باعث می‌شود که هزینه‌های زیادی متحمل شوند و بسیاری از علاقه‌مندان به دلیل هزینه‌های بالا و یا مشکلاتی که در رفت‌وآمد دارند، متأسفانه دوره‌ها را نیمه کاره رها می‌کنند؛ در صورتی که اگر زمینه برگزاری دوره‌ها در گناباد فراهم شود، فرصت بسیار خوبی برای علاقه‌مندان به مربیگری ایجاد خواهد شد که امیدوارم این امر هر چه زودتر محقق شود.
وی موضوع آموزش در کوهنوردی را بسیار حائز اهمیت دانست و ادامه داد: شاید تصور عموم این باشد که کوهنوردی نیاز به آموزش خاصی ندارد اما برعکس، این رشته ورزشی نیز مانند بسیاری از رشته‌های تخصصی دیگر نیازمند تجهیزات و آموزش‌های تخصصی است و بدون آموزش، قدم گذاشتن در این مسیر به ظاهر بی‌خطر، می‌تواند بسیار خطرآفرین باشد.
هزینه دوره‌های آموزشی خارج از شهرستان بسیار بالاست و لازم است تربیت بدنی در این زمینه حامی ورزشکاران باشد
محدثه رسولی، دیگر کوهنورد گنابادی که به گفته خودش از اواخر سال ۹۶ ورزش کوهنوردی را آغاز کرده نیز در رابطه با علت انتخاب این ورزش در گفت‌وگو با ایسنا عنوان کرد: برای حفظ سلامتی و تناسب اندام به ورزش روی آوردم و در ابتدا ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی، ورزش‌های باشگاهی و... را انجام می‌دادم اما با توجه به اینکه همسرم کوهنورد بود، من هم به این ورزش علاقه‌مند شدم و فهمیدم کوهنوردی هم می‌تواند مرا به هدفم نزدیک کند.
رسولی صعود موفق سه تن از زنان گنابادی به قله دماوند از جبهه شمالی را یکی از تجربیات موفق خود و دیگر همنوردانش دانست و صعود به قله علم‌کوه(مازندران)، تفتان(سیستان و بلوچستان)، شیرکوه(یزد)، بل(فارس)، شاه‌جهان(خراسان شمالی)، شاهوار(سمنان) و شیرباد (خراسان رضوی ) را از جمله سایر صعودهای خود برشمرد.
وی در رابطه با تأثیر کرونا بر فعالیت‌های کوهنوردی گفت: ورزش کوهنوردی نیز مثل سایر رشته‌های ورزشی از تأثیرات منفی کرونا در امان نبوده و در بسیاری از مواقع به دلیل محدودیت‌های تردد، بسیاری از صعودها و کلاس‌های خارج از شهرستان کنسل شده است اما این موضوع روی صعودهای داخل شهرستان تأثیر زیادی نداشته و معمولا پایان هر هفته صعودهایی داریم.
وی بالا بودن هزینه دوره‌های کوهنوردی را از مهمترین معضلات و مشکلات پیش روی کوهنوردان دانست و افزود: هزینه کلاس‌های آموزشی، به خصوص برای کلاس‌هایی که خارج از شهرستان برگزار می‌شود، بسیار بالاست و لازم است که در این زمینه از جانب اداره تربیت بدنی حمایت‌هایی صورت گیرد.
همیشه مشوق زنان دیگر هم بوده‌ایم
وی درباره تاثیر فعالیتش در رشته کوهنوردی روی دیگر زنان گفت: من و دیگر بانوانی که در این رشته فعالیت دارند قطعا همیشه مشوق بانوان بوده و هستیم. به نظر من این تأثیرپذیری مثل یک دومینو است چون وقتی یک نفر وارد جمع ما شده و صمیمیت ما را می‌بیند و آرامش کوه را تجربه می‌کند، خودش یک سفیر می‌شود برای تبلیغ این رشته مفرح. حقیقتا هم همین طور است چرا که کوهنوردی با تمام دشواری‌ها، به خصوص در شرایط کنونی که با استرس‌های زیادی روبه‌رو هستیم، بسیار لذت‌بخش و آرام‌بخش است.
رسولی بیان کرد: شاید این ورزش برای ما خانم‌ها سختی‌های زیادی داشته باشد اما با پشتکار و جسارتی که در بانوان سراغ دارم، به هر چیزی که اراده کنیم خواهیم رسید. پس هیچ وقت نباید خودمان و توانایی‌هایمان را دست‌کم بگیریم و برای اهدافمان تلاش کنیم.
بدون شک استقبال زنان از ورزش‌هایی چون کوهنوردی، به خصوص در شهرهای کوچک که با کوهی از نارسایی‌ها و محدودیت‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، راه را برای سایر علاقه‌مندان هموارتر و فضای جامعه را نسبت به این گونه فعالیت‌ها قابل پذیرش‌تر می‌کند. این موضوع می‌تواند نویدبخش آینده‌ای روشن برای ورزش زنان باشد اما پیمایش این مسیر سخت بدون همکاری، همراهی و حمایت دستگاه‌ها و ارگان‌های ذی‌ربط میسر نخواهد شد.
انتهای پیام
