محسن حسینی طراح، بازیگر و کارگردان تئاتر گفت: در چندماهی که مجبور به خانه‌نشینی شده‌ام هنر دهه ۴۰ و ۵۰ ایران نظرم را به خودش جلب کرد و پژوهشی ۵۰۰-۶۰۰ صفحه‌ای درباره جنبش‌های هنری این ۲ دهه و اتفاقاتی که در آن دوران در فضای تئاتر، موسیقی، سینما ، شعر و کلاً هنر ایران رخ داده انجام داده‌ام.
وی ادامه داد: در این پژوهش رخدادهای دهه ۴۰ و ۵۰ را به لحاظ فرهنگی بررسی کرده‌ام. همچنین از دیگر کارهایی که در این دوران انجام می‌دهم ترجمه کتاب‌های مختلف است. سال قبل رمان «نامه‌هایی از جنگ» نوشته هاینریش بل را برای نشر نگاه ترجمه کردم که هنوز به بازار نیامده است. کتاب دیگری هم از زبان آلمانی در دست ترجمه دارم که این روزها مراحل ویراستاری و بازنویسی نهایی را پشت سر می‌گذارد. این کتاب «خواب‌ها و رویاها» نام دارد و اثر فرانتس کافکا است که قرار است نشر کتاب پارسه آن را منتشر کند. متاسفانه این روزها دیگر انتشار آثار پژوهشی طرفدار ندارد و زمانی که کتاب‌ها تنها در ۳۰۰ نسخه منتشر می‌شوند ناشران هم ترجیحشان این است که رمان و داستان و نمایشنامه منتشر کنند تا آثار پژوهشی.
کارگردان نمایش «جنگ‌نامه غلامان» درباره دیگر فعالیت‌هایش نیز توضیح داد: قرار بود موزه هنرهای معاصر برای بازگشایی مجدد خود در پاییز برنامه‌هایی تدارک ببیند که از من نیز برای اجرای پرفورمنسی دعوت به عمل آوردند. از همین رو به پیشنهاد رییس موزه هنرهای معاصر و روابط عمومی مجموعه پرفورمنسی به نام «خانه زرد، اتاق آبی» را طراحی کردم. این پروژه قرار بود به مدت ۲ هفته و با حضور پرفورمرهای جوان زیادی اجرا شود. عنوان پروژه هم بر گرفته از نامه‌ها و آثار ونگوگ (خانه زرد) و اشعار و نقاشی‌های سهراب سپهری (اتاق آبی) بود. متاسفانه به دلیل بحران کرونا بازگشایی موزه هنرهای معاصر به تعویق افتاد و این پروژه نیز فعلاً مسکوت مانده است.
حسینی درباره اجرای تئاتر در تماشاخانه ایرانشهر نیز بیان کرد: یک نوبت اجرا برای زمستان در تماشاخانه ایرانشهر دارم که البته به نظر نمی‌رسد با این شرایط بتوانم آن را امسال به صحنه ببرم. این نمایش درباره حضور زنان در جامعه فرهنگی و هنری از دوران مشروطه تا زمان فروغ فرخزاد است و «از قمر تا قمر» نام دارد. در زمان قاجار قمرالسلطنه دختر فتحعلی شاه اولین تعزیه زنان را در اندرونی راه انداخت از همین رو برپایی اولین گروه تئاتر زنانه برایم بسیار جالب است و نمایش از این زمان آغاز و همینطور به دوران معاصرتر نزدیک می‌شود. بررسی اینکه در دوران مردسالار آن دوران زنان چطور توانستند فعالیت‌های هنری داشته باشند مساله جذابی است که می‌تواند در قالب اثری دراماتیک ارائه شود.
وی در پایان صحبت‌هایش یادآور شد: همچنین قرار است در یک فیلم آلمانی نیز به ایفای نقش بپردازم که این روزها در مرحله پیش تولید قرار دارد و مضمونی در ارتباط با فرش ایرانی دارد. ۹۰ درصد فیلمبرداری در آلمان و یک هفته هم در ایران خواهد بود. این فیلم داستان جذابی دارد و درباره احساس نوستالژیک و حسرتی است که ایرانیان مهاجرت کرده با آن روبرو هستند.
